وی باتاکید بر اجتناب از مصرف بیش از حد ژلوفن یا ایپو بروفن، گفت: این مسکن ها  عموما برای تسکین دردهای مفصلی، دندان درد، کمر درد، روماتیسم، سردرد و پیچ خوردگی پا مورد استفاده قرار می گیرند اما هردو مسکن به علت ایجاد نوعی متابولیسم در کبد و دفع از کلیه نباید بیش از ۱۲۰۰ میلی گرم مصرف شود در غیر این صورت همین زخم ها و بیماریهای گوارشی را با همراه آورند. 

 

معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی ایران همچنین در خصوص اجتناب از مصرف ژلوفن در مبتلایان به دیابت و افرادی که آسپرین مصرف می کنند، تاکید کرد: این مسکن با افزایش چشمگیر میزان تاثیر داروهای دیابت ، منجر به کاهش بیش از حد قند خون شده و به علت داشتن مواد رقیق کننده در مصرف کنندگان آسپرین و مبتلایان به هموفیلی به هیچ عنوان توصیه نمیشود زیرا در هر دو گروه احتمال خون ریزی های داخلی و رقیقی بیش از حد خون را افزایش می دهد. 

 

ولایی با اشاره به اینکه ژلوفن و نوافن از نظر شیمیایی با یکدیگر یکسان نیستند، افزود: نوافن به عنوان قوی‌ترین نوع مسکن حاوی ۳۲۵ میلی استامینوفن، ۴۰ میلی کافئین و ۲۰۰ میلی گرم ایپوبروفن است که مصرف خودسرانه آن در دوران بارداری و شیر دهی به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. 

 

وی اظهار داشت: ژلوفن را می توان در دوران بارداری نیز با صلاح دید پزشک استفاده کرد اما در سه ماهه آخر منع مصرف دارد اما بطور کلی استامینوفن کم ضررترین  مسکن است و  افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که آسپرین مصرف میکنند باید با مشورت پزشک خود، استامینوفن را جایگزین ژلوفن کنند.

 

 

 

منبع: باشگاه