به گزارش«پرشین خودرو»، این ردپاها هنگام عبور گروهی از انسان های اولیه از روی خاکستر آتشفشانی به جا مانده است.

استرالوپیتکوس آفارانسیس - که رد پاها ظاهرا متعلق به آن است - یکی از قدیمی ترین و اولیه ترین گونه های انسان نما بوده است.

دانشمندان می گویند این رد پاها سرنخی از نوع زندگی این گونه به دست می دهد.

صاحبان این مجموعه از رد پاها افرادی با جثه های کوچک تا بزرگ بوده اند.

فسیل لوسی، یک موجود کوچک مونث که حدود ۳.۲ میلیون سال قبل در اتیوپی زندگی می کرد، معروف ترین نماینده این گروه از انسان های اولیه است.

دانشمندان با توجه به اندازه رد پاها احتمال می دهند که اینها متعلق به یک موجود مذکر بزرگسال همراه چند مونث کوچکتر باشد.

پروفسور جورجیو مانزی، مدیر این پروژه باستان شناسی در تانزانیا، گفت: وقتی این شواهد تازه در کنار یافته های قبلی گذاشته می شود، تصویری از عبور جمعی هومینین های اولیه از این نقطه پس از فوران آتشفشانی و بارندگی متعاقب آن را ترسیم می کند.

«رد پاهای یکی از این افراد به طور حیرت انگیزی بزرگتر از باقی اعضای گروه است، که نشان می دهد او یک موجود بزرگ مذکر بوده است.»

«در واقع، با توجه به اندازه رد پا قد او را ۱۶۵ سانتیمتر تخمین می زنیم که بزرگترین نمونه از یک استرالوپیتکوس است که تاکنون شناسایی شده.»

عاداتی شبیه گوریل

در سال ۱۹۷۶ هم ردپاهایی که تصور می شود متعلق به همین گونه بوده در نقطه ای به نام لائتولی در تانزانیا کشف شد.

قدمت آن ردپاها به ۳.۶۶ میلیون سال می رسد و کهن ترین ردپای یک موجود دو پا هستند که تاکنون کشف شده. جزییات کشف ردپاهای تازه در مقاله ای در نشریه «ای لایف» چاپ شده است.

جاکوپو موگیسچی از دانشگاه فلورانس گفت:حالا که مجموعه تازه ای از رد پاها را پیدا کرده ایم پنجره کاملا تازه ای گشوده شده. این ردپاها مثل عکسی از زندگی روزمره این گونه است.

این ردپاها در جریان حفاری هایی برای یک موزه در ۱۵۰ متری ردپاهای قبلی پیدا شد.

پژوهشگران مستقر در ایتالیا و تانزانیا فکر می کنند که این دو مجموعه می تواند متعلق به یک گروه باشند.

دکتر مارکو چرین، مدیر دانشکده فسیل شناسی در دانشگاه پروجیا، می گوید: یکی از نتیجه گیری اولیه این است که این گروه شامل یک مذکر، دو یا سه مونث، و یک یا دو نوجوان بوده است. در نتیجه برداشت ما این است که این موجود مذکر و سایرین مردان این گونه، بیش از یک جفت داشته اند.

محققان می گویند یافتن یک موجود مذکر با چند موجود مونث می تواند نشانگر ساختاری اجتماعی بیشتر شبیه گوریل باشد تا شامپانزه یا انسان امروزی.

در گوریل ها یک مذکر با چند مونث حلقه جفتگیری تشکیل می دهند و بچه داری می کنند.

این مطالعه همچنین سوالاتی را درباره تکامل پای انسان برای راه رفتن مطرح می کند.

استرالوپیتکوس قادر بود روی دو پا ایستاده راه برود اما نمی دانیم راه رفتن آنها چقدر شبیه انسان بود.

پروفسور رابین کرامپتون از دانشگاه لیورپول که در این مطالعه شرکت نداشته گفت که تازه ترین رد پاها بعد از مطالعات گسترده اطلاعات بیشتری به دست خواهد داد.

وی گفت: خیلی هیجان انگیز خواهد بود اگر معلوم شود که انسان و اجدادش کم و بیش برای ۳.۶۵ میلیون سال است که اینگونه راه می روند.