در این کودکان که یکی دختر و دیگری پسر بودند. مورد شگفت انگیزی وجود داشت. که در اولین نگاه همه متوجه آن شدند رنگ آنها به شکل عجیبی سبز بود. از بچه ها می پرسند از کجا آمده اند و خانه شان کجاست. اما آن دو قادر به پاسخگویی نیستند. گویی متوجه کلماتی که از دهان کارگران بیرون می آید نمی شوند.

 

در طول ۵ روز بعد به هیچکدام از خوراکی هایی که در مقابلشان نهاده میشود دست نمی زنند. در نهایت پسر سبز بی آنکه کلامی بگوید از گرسنگی و ضعف ناشی از آن فوت میکند. دختر بعد از دیدن مرگ همراهش کم کم شروع به خوردن میکند. سالها طول میکشد تا به زبان اسپانیایی تسلط پیدا کرده داستان عجیبش را بازگو کند.

بنا به گفته های دخترک او و پسر سبز به صورت مداوم در مکانی زندگی می کردند که به هیچ نور طبیعی دسترسی نداشتند. افراد دیگری که در آن مکان همراهشان زندگی میکردند همانند این دو پوستشان سبز رنگ بوده است. وقتی از دختر پرسیدند چطور در مزرعه سر در آورده اند پاسخ داد: صدای انفجار بزرگی شنیدیم و توسط (چیزی مجهول) به بیرون در مقابل ورودی یک غار پرتاب شدیم.

اما همانند این اتفاق یکبار دیگر در قرن دوازدهم آنهم در بریتانیا به وقوع پیوست. زمان پادشاهی استیون (۱۱۳۵ الی ۵۴) در نزدیکی یک دهکده مردم  محلی دو کودک سبز پیدا کردند. همانند مورد اسپانیا یکی دختر و دیگری پسر بودند. هر دو قادر به حرف زدن نبودند و چیزی جز اندکی باقالا نخوردند تا آنکه پسر از دنیا رفت. دختر بعد از مرگ پسر شروع به خوردن خوراک کرد و کم کم رنگ سبزش کمرنگ شد. اندکی بعد اثری از رنگ سبز نماند.

چندی بعد وقتی دختر توانایی درک کلمات انگلیسی را پیدا کرد از او پرسیدند از کجا آمده است؟ پاسخ باز شبیه به مورد اسپانیا است: از جایی که خورشید به آن نمی تابد!

بنا به ادعای تئوری توطئه کاران حرفه ای این بچه ها از فضا آمده و در شهرهای زیر زمینی مشغول به زندگی بوده اند! اما حقیقت چیست؟

با وجود ده ها تئوری در این رابطه تنها یک پاسخ نزدیک به حقیقت تا اندازه ای این دو مورد را روشن میکند. استفاده از ارسنیک

در آن دوره مردم اطلاع چندانی از تاثیرات مخرب ارسنیک بر روی جسم نداشتند. و نمی دانستند در صورت مسمومیت با آرسنیک چه درمانی برای بهبودی باید صورت بگیرد.

رنگ سبز پوست، بی حالی و از همه مهم تر بی اشتهایی  همگی نشانه مسمومیت بر اثر آرسنیک است. افرادی که توسط ارسنیک مسموم میشوند تسلط روانیشان را از دست می دهند. دیگر قادر به انجام فعالیت های روزانه خود نیستند. از طرفی در آن مناطق بسترهای طبیعی  ارسنیک وجود دارد که مسمومیت کودکان بر اثر این ماده خطرناک چندان دور از ذهن به نظر نمی رسد. با تمام اینها پاسخ قطعی برای حل این معما وجود ندارد. چون محل زندگی کودکان هیچگاه کشف نشد. و با گذشت صدها سال دیگر هیچکس به شاهدان حقیقی این ماجرا دسترسی ندارد.