به گزارش پرشین خودرو، دانستن دلیل این‌که چرا پورشه در اوایل دهه ۱۹۹۰ در معرض مشکلات قرار گرفت، بسیار آسان است. پورشه در اوایل دهه ۱۹۹۰ قبل از تولید باکستر، مشکلات فراوانی داشت. این شرکت خودروهای درخشانی می‌ساخت؛ اما آن‌ها به‌شدت گران‌قیمت و پیچیده بودند. S2 944 کابریولت نمونه‌ای کامل از فرآیندهای تولید پورشه است که به شیوه ناکارآمدی تولید می‌شد؛ هرچند محصولی مدرن و کم‌نظیر بود.

همان‌طور که جان دیویس، کارشناس موتورویک در یک بررسی در سال ۱۹۹۰ توضیح می‌دهد، قبل از فرستادن خودرو به کارخانه خودروهای تخصصی آمریکایی در آلمان که در آن سقف برداشته و ساختارهای اضافه اعمال می‌شد، هر پورشه S2 944 کابریولت با شاسی کوپه ساخته می‌شد. سپس بدنه بدون سقف 944 به کارخانه پورشه منتقل و قطعات مکانیکی و داخلی آن نصب می‌شد. هرچند قبل از تحویل به فروشنده، S2 944 کابریولت مجبور بود دوباره به کارخانه خودروهای تخصصی آمریکایی بازگردد تا سقف فابریک آن را نصب کنند.

این یعنی هزینه S2 944 کابریولت، ۶۷۰۰ دلار بیشتر از قیمتی بود که مدل کوپه بر اساس آن قیمت‌گذاری شده بود. حتی پس از آن، حاشیه سود پورشه باید بی‌نهایت کم می‌شد؛ زیرا ماشین مجبور بود بارها بین دو کارخانه رد و بدل شود.

با این حال باید شرایط تغییر می‌کرد. در سال ۱۹۹۲، پورشه مشاورانی از شرکت  کارآمد تویوتا استخدام کرد تا به بهبود روند تولید کمک کنند. بلافاصله پس از آن، خط تولید باکستر که تولیدش بسیار ارزان‌تر بود، راه‌اندازی شد و به حفظ نام تجاری پورشه در بازار کمک کرد. به دنبال این موفقیت، نسل جدید 911 و SUV کاین تولید شدند. در حال حاضر، هر خودروسازی آرزو دارد که مانند پورشه سود ۱۷ هزار دلاری برای هر محصول تجربه کند.

S2 944 کابریولت سال ۱۹۹۱، یادگاری جالبی از یک پورشه قدیمی است و یادآوری می‌کند که برخی از بهترین خودرو‌های تولیدی جهان، در گذشته قیمت بالایی داشتند که فروش آن‌ها را مشکل می‌کرد.

زومیت