تخت‌جمشید شاید تراژیک‌ترین قربانی خشکسالی‌های استان فارس باشد؛ نخستین نشانه‌های فرونشست این عمارت از «نقش رستم» آغاز شده است. حالا فارس گندم دارد اما نه آب دارد نه آینده.

 

سال‌ها پیش وقتی رکورد تولید گندم به نام این استان جنوبی کشور ثبت می‌شد، کمتر کسی این روزها را پیش‌بینی می‌کرد؛ روزهایی که فارس رتبه نخست فرونشست زمین را در جهان از آن خود کرده است. بنا به آماری که محسن رشید فرخی، نایب‌رئیس کمیسیون آب، اقتصاد و محیط‌زیست اتاق ایران هم در گفت‌وگو با «شهروند» تأیید می‌کند، فارس با سالانه ٥٤سانتی‌متر نشست، رتبه اول فرونشست جهان را از آن خود کرده است.

 

فرونشست ٥٤سانتی‌متری فارس، نه فقط دامن تخت‌جمشید که دامن همه فارس را خواهد گرفت؛ شهرها، روستاها، خیابان‌ها، خانه‌ها، بزرگراه‌ها.

 

«با چسباندن یک برچسب «کشاورزی» به استان فارس، هرچه دلمان می‌خواست، از زمین‌های فارس آب کشیدیم و ستون‌های زیرین این استان را زخمی کردیم. حالا ما مانده‌ایم و یک استان که برای رسیدن به نخستین چاه آب باید ٦٠٠متر داخل زمین حفر کنیم.» این حرف امروز خیلی از کارشناسان استان فارس است.

 

البته داستان فقط به نابودی زمین‌ها و تخت‌جمشید خلاصه نمی‌شود و با نشست زمین‌ در این استان، اندک تالاب‌های باقیمانده هم خشک می‌شوند؛ مردم فارس در معرض ریزگردها قرار دارند. چیزی به خشک‌شدن یکی دیگر از تالاب‌های بزرگ فارس، بختگان، نمانده است. بختگانی که با خشک‌شدن‌اش، زندگی بیش از ٤٠‌درصد استان فارس را دچار اختلال‌های جدی می‌کند.

 

اما آیا ١١‌سال پیش که جشن بیشترین تولید گندم در فارس گرفته می‌شد، کسی این روزها را پیش‌بینی نمی‌کرد؟ اصلا همه اینها به کنار. چرا هنوز بحران آب، برای ما رنگ و بوی بحران نگرفته است؟ آن‌قدر که در ٣٠ اردیبهشت ٩٢ هم رئیس وقت سازمان جهاد کشاورزی، سینه سپر کرده و گفته است: رتبه اول تولید گندم کشور نه استان خوزستان، بلکه به استان فارس تعلق دارد.

 

 

 

 

منبع: برترین ها