به گزارش پرشین خودرو به نقل از اسکات، ۱- کاستاریکا و بقیه: کاستاریکا باید در پایین این لیست قرار بگیرد چرا که آنها هیچ ارتشی ندارند که درباره آن حرف بزنیم. چیزی که آنها دارند ارتشی از غربی های ثروتمند است که به این کشور می آِیند تا به دیگر غربی هایی که از کاستاریکا بازدید می کنند یوگا آموزش دهند. آیا کشوری جرات می کند به کاستاریکا با ارتش یوگاکارانش حمله کند؟ کشورهای دیگری نیز وجود دارند که فاقد نیروی نظامی هستند از جمله ایسلند، موناکو، جزایر موریس، پاناما و وانواتو. آیا جهان بدون ارتش نظامی را می توانید تصور کنید؟

۲- عراق: آنها ممکن است در زمان صدام چهارمین ارتش بزرگ جهان را جمع کرده باشند اما در حال حاضر تنها سایه ای از آن روزها هستند. برخلاف سال ها تمرین زیر نظر فرماندهان آمریکایی و بریتانیایی، خرج ۲۶ میلیارد دلار برای کمک های نظامی ارتش عراق تنها ۲۶ واحد دارد که به «وفاداران» معروف هستند. در بهترین حالت این ارتش ۵۰ هزار نفر ارتش دارد که «سربازان شبح» نامیده می شوند اما هرگز به کار نیامدند. در سال ۲۰۱۴ داعش توانست بخش زیادی از غرب عراق را به چنگ بیاورد درحالی که ارتش عراق کاملا از هم گسیخته بود.

۳- کره شمالی: ارتش کره شمالی به نظر اولویت اول کیم جونگ اون است. در ظاهر شهرهای مرزی پانمونجوم و کائسونگ به مانند نامپو با کمپ های مدرن، ارتش قدرتمند، تجهیزات جدید، سلاح و جیپ های جنگی و وعده های غذایی گرم مجهز شده اند. اما نگاهی عمیق تر نشان می دهد که در این سال ها ارتش به معنای واقعی کلمه ضعیف تر شده است. یکی از افرادی که به کره شمالی سفر کرده در سال ۲۰۱۲ دریافته بود که افراد ارتش ضعیف تر از آن هستند که برای جنگ کارایی داشته باشند. تعجب آور خواهد بود اگر تمام افراد ارتش کفش داشته باشند یا بتوانند درست رژه نظامی بروند. اکثر واحدهای نظامی نیز مسلح نبوده یا اصلا سلاحی ندارند.

۴- اریتره: این کشور زمانی ارتش فوق العاده ای داشت یعنی زمانی که در حلقه داخلی کشورهای کمونیست بود و کره شمالی آفریقا نامیده می شد. امروز ارتش پرجمعیت این کشور بیشتر برای مبارزه با تروریست های الشباب و دفاع از مرزها استفاده می شود. اریتره کشوری است که ماهانه ۲۰۰۰ نفر از مردم آن به دنبال پناهنده شدن به سودان هستند.

۵- نیجریه: ارتش این کشور در حال مبارزه با بوکوحرام است. برخلاف پول حاصل از فروش نفت ارتش این کشور تجهیزات مناسبی را ندارد. یکی از سربازان این کشور وضعیت را این طور توصیف کرده است: «فرض کنید که من و شما مبارزه می کنید و زمانی که شما اسلحه می کشید من مجبورم یک چتر باز کنم.» بسیاری از تجهیزات و ماشین های نظامی این کشور در واقع حرکت نمی کنند. سربازان زیادی هم از ارتش فرار کرده و یونیفورم های خود را پاره می کنند.

۶- فیلیپین: رئیس جمهور این کشور وعده داد که نیروهای دریایی و هوایی این کشور را بهبود ببخشد. او خواستار ۱,۷ میلیارد دلار شد و کنگره این کشور ۲ میلیارد دلار را تصویب کرد و حاصل این شد: درحالی که چینی ها با ارتش نونوار خود و تقویت پایگاه نظامی و حالت تهاجمی برای تحکیم ادعای خود در جزایر نزدیک فیلیپین اقدام می کنند نیروی دریایی و هوایی این کشور هنوز از تجهیزاتی استفاده می کنند که ۶۰ سال قدمت دارند و گارد ساحلی این کشور هیچ توانایی ای در منطقه ندارد.

۷- تاجیکستان: ارتش تاجیک یک افتضاح است. برخلاف سایر کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق، تاجیکستان هیچ واحد بومی نداشت تا ارتش مستقل خود را تشکیل دهد. ارتش تاجیک از واحدهای قدیمی شوروی ساخته شد. تاجیکستان ورای نیروی حافظ صلح روسیه تقریبا بی دفاع است. در سال ۱۹۹۴ آنها تلاش کردند ارتش خود را تشکیل دهند که بلافاصله به جنگ داخلی منجر شد. از کشوری که نام پایتخت آن دوشنبه است چه انتظار دیگری می توان داشت؟ تاجیکی ها ارتش روسیه را ترجیح می دهند.

۸- مغولستان: چطور می توانند از پا نیفتند؟ به عنوان کشوری محاصره شده در خشکی و بدون هیچ دریا آنها نیروی دریایی ندارند و احتیاجی هم به آن ندارند. بدبختانه آنها بین روسیه و چین گیر کرده اند و در برابر هردوی این کشورها بی دفاع هستند. در واقع اگر جنگی بین روسیه و چین رخ دهد بخشی از این جنگ در مغولستان خواهد گذشت. مغولستان نیروهایی را برای همکاری با آمریکا به عراق و افغانستان اعزام کرد اما تخصص آنها تنها در آموزش به نیروهای نظامی ایالات متحده برای نحوه استفاده از تجهیزات قدیمی دوران شوروی سابق بود.

۹- عربستان سعودی: سعودی ها در حال حاضر در ائتلافی با امارات متحده عربی مشغول عملیات در یمن در برابر نیروهای حوثی هستند. نیروهای ائتلاف در زمین، دریا و هوا برتری عددی و تجهیزاتی دارند و همچنین پشتیبیانی اطلاعاتی ایالات متحده را با خود دارند. اما آنها از سال ۲۰۱۵ تا کنون نتوانسته اند پایتخت یمن را از حوثی ها بگیرند.

۱۰ ـ افغانستان: نیروهای افغانستان بیش از یک دهه است که توسط مشاوران نظامی قدرتمند آموزش داده می شوند اما حقیقت تلخ این است که امروز اگر جدول نیروهای نظامی آمریکایی را حذف کنیم ارتش آنها نابود می شود. ارتش افغانستان بدون آمریکایی ها نه تنها قادر به مبارزه نیست بلکه هیچ کار دیگری هم نمی تواند انجام دهد.