به گزارش پرشین خودرو به نقل از زومیت،طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های فنی شگفت‌انگیزی در زمینه ساخت خودروهای عضلانی مدرن ایجاد شده، که باعث سریع‌تر و قدرتمندتر شدن این خودروها شده است. در زمان‌های قدیم خودروهای عضلانی بدون تغییرات زیادی در قدرت و آپشن ساخته می‌شدند که انتخاب را واقعا محدود می‌کرد. اما در زمان کنونی خریدار قادر است رنگ، نوع پیشرانه، سیستم انتقال قدرت و شیوه رنگ‌آمیزی و بسیار آپشن‌های دیگر را در این خودروها انتخاب کند. حتی جعبه کمک‌های اولیه و برخی قطعات کربنی ناشناخته در خودروهای عضلانی مدرن وجود دارد که گاهی اوقات خریدار واقعا چندان اطلاعی از آن‌ها ندارد. اما اجازه دهید به گذشته برگردیم و از خودروهای عضلانی قدیمی ساخته شده از فولاد خام و مجهز به پیشرانه‌های قدرتمند خورجینی هشت سیلندر یادی کنیم. خودروهایی که الان دیگر پیدا نمی‌شوند یا در موزه‌ها و مجموعه‌های شخصی یافت می‌شوند.

دوج دیتونا 426 CID HEMI هشت سیلندر خورجینی مدل ۱۹۶۹ 

نام این خودروی عضلانی از ساحل دایتونا در فلوریدا گرفته شده، که مرکز اولیه مسابقات اتومبیل‌رانی بود و هنوز هم میزبانی یکی از رویدادهای برتر نسکار یعنی دایتونا ۵۰۰ را بر عهده دارد. این اولین استفاده از نام دایتونا در چنین خودروهایی بود و ابهت خودرو هم گویای چنین نامی است.

پلی‌موث همی کودا مدل ۱۹۷۰

از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۱، دوج مدل همی (Hemi) بزرگ خود را به پلت‌فرم کوچک E-Body تبدیل کرد و خودروی عضلانی همی کودا مدل ۱۹۷۰ به طور گسترده‌ای به عنوان یکی از محبوب‌ترین خودروهای این کلاس پذیرفته شد. فقط ۶۵۲ دستگاه از این مدل ساخته شد، که ۱۴ عدد از آن نمونه نادر خودروی روباز همی بودند. 

شلبی موستانگ GT500-KR مدل ۱۹۶۸ 

فورد با معرفی پیشرانه کاملا جدید کبرا جت 428 (Cobra Jet)، کبرا را به نام خودروی عضلانی خود اضافه کرد و سپس برای انتخاب مدل بالاتر از آن در خط تولید، عبارت KR مخفف پادشاه جاده را به نام این شلبی موستانگ افزود؛ عبارتی که شاید با ظاهر خشمگین و پیشرانه قدرتمند، شایسته نام چنین خودرویی باشد.

شورولت کامارو Z-28 RS مدل ۱۹۶۹ 

کامارو به عنوان یکی از خودروهای عضلانی محرک عقب مجهز به پیشرانه جلو، شبیه پیکربندی استفاده شده در موستانگ و شورولت II نووا (Nova) شناخته شده بود. علاوه بر این، کامارو با محدوده مختلفی از قدرت پیشرانه طراحی شده بود و همین تفاوت آن با برخی رقبای قدرتمندش است.

هولدن تورانا A9X

شاید حضور هولدن تورانا در این لیست کمی عجیب باشد؛ اما خودروی عضلانی هولدن تورانا (HOLDEN TORANA A9X) وقتی که هولدن تصمیم به شرکت در مسابقات اتومبیل‌رانی استرالیا گرفت، از پیشرانه خورجینی هشت سیلندر با قدرت ۲۱۶ اسب بخار استفاده کرد و درهای عقب آن را برداشت. این کار بیشتر شبیه یک شوخی بود اما با وجود عدم موفقیت هولدن تورانا در رقابت اتومبیل‌رانی استرالیا توانست رکورد زمانی خودروهای تورینگ را به ثبت برساند. 

دوج دارت 426 HEMI GTS هاردتاپ مدل ۱۹۶۸ 

لیست برترین خودروهای عضلانی بدون دوج دارت (Dodge Dart) واقع معنا ندارد. این خودرو در اصل به عنوان یک خودروی رقابت دویست متر ساخته شد. در بیانیه مطبوعاتی اعلام شد که دوج می‌خواست این خودرو را به عنوان مدل کارخانه و برای شرکت در مسابقه‌ی ۶۸ دارت در کلاس B SS بسازد. این خودروی پیشرانه جلو و محرک عقب بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۶ ساخته شد و به تازگی در سال ۲۰۱۳ نسخه جدیدی از آن به بازار راه پیدا کرد.