به گزارش پرشین خودرو، در اواخر دهه 40 شمسی و درست همان زمانی که قرارداد تولید پیکان امضا شد، فکر مدیران صنعت خودروی ایران تنها مونتاژ بود و شاید اگر این طرز فکر وجود نداشت در دهه 90 شمسی ایران یک خودروساز بزرگ جهانی بود در حالی که ما همچنان مونتاژ خودرو انجام می دهیم و به گفته بسیاری از کارشناسان صنعت ایران، ما همچنان خودروساز نیستیم و راه زیادی برای رسیدن به این هدف در پیش خواهیم داشت. در 50 سال اخیر بسیاری از کشورهای آسیایی که از ما دیرتر وارد صنعت خودرو شده بودند به یک قطب صنعتی تبدیل شده و خودروهای ایشان در بازارهای جهانی از جمله ایران نیز طرفداران زیادی دارد. پس از امضای تفاهم نامه ایران با کشورهای عضو گروه 1+5 و اتمام برخی تحریم ها اولین حوزه ای که برای تغییر اعلام آمادگی کرد صنعت خودرو و اولین مجموعه ایران خودرو بود. حضور مدیران ارشد پژو در ایران و بالعکس و تفاهم هایی که در همان روزهای ابتدایی شکل گرفت با اضافه شدن تبصره های جدیدی از جمله داخلی سازی بالای 40 درصد، صادرات بالای 30 درصد و استفاده از زنجیره فروش این شرکت اروپایی نقطه آغاز خوبی برای حرکت رو به جلوی صنعت خودرو ایران بود. مدیران دولتی و مدیران ارشد خودروسازی کشور تاکید داشتند که هر محصول جدید که وارد بازار سبد تولیدی خودروسازان ایرانی از جمله ایران خودرو می شود باید با هدف صادرات تولید شود و این خط قرمز قراردادهای جدید بود. از قراردادهای تازه که بگذریم بهترین اقدامی که از سوی مدیران ایران خودرو برای ایجاد یک تغییر بزرگ صورت گرفت ایجاد یک کنسرسیوم 10 جانبه برای طراحی پلتفرمی ایرانی و البته تولید 23 خودروی مختلف از این پلتفرم در عرض 10 سال بود. این کنسرسیوم با حضور پنج شرکت خارجی از آلمان، کره جنوبی، ایتالیا و بلژیک و پنج مشارکت کننده داخلی یعنی دانشگاه های امیرکبیر و شریف، انجمن سازندگان قطعات و مجموعه های خودرو، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و شرکت ایران خودرو شکل گرفته است و خبرهایی خوبی نیز از درون آن به گوش می رسد. بی شک با تولید یک پلتفرم اختصاصی و البته با کیفیت که توسط تیمی از بزرگان صنعت طراحی محقق شده باشد بسیار راحت تر از قبل می توان برای ورود به بازارهای جهانی و گرفتن سهم از بازار خودرو برنامه ریزی کرد.