به گزارش پرشین خودرو به نقل از UPI، جمعیت انسان‌های‌ اولیه، حتی قبل از مهاجرت انسان به آفریقا، بر تنوع و اندازه حیوانات تاثیرگذار بوده است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که انقراض براساس جثه حیوان محصول طبیعی تکامل نیست بلکه نتیجه فعالیت انسانی است.

فیلیشیا اسمیت، دیرینه‌شناس دانشگاه نیومکزیکو، در این باره می‌گوید: «یکی از جالب‌ترین اکتشافات ما این بود که دریافتیم 125 هزار سال پیش، متوسط جثه بدن پستانداران در آفریقا 50 درصد کوچک‌تر از دیگر قاره‌ها بوده است. فکر می‌کنیم که این امر بدین معناست که انسان‌های اولیه بر تنوع و جثه بدنی پستانداران اواخر دوره پلیستوسن تاثیرگذار بوده‌اند».

دانشمندان به بررسی جامع از فسیل‌ها و آنالیز بقایای گونه‌هایی پرداختند که طی 65 میلیون سال گذشته در تمام قاره‌های جهان زندگی می‌کرده‌اند. تحقیقات آنها هیچ ارتباطی میان جثه بدنی و انقراض حیوانات تا قبل از ظهور انسان‌ها نشان نداد.

رژیم غذایی انسان‌ها که عمدتا شامل گیاهان می‌شد ناگهان تغییر کرد؛ حالا انسان‌ها گوشتخوار شده بودند. با پیشرفت مهارت‌های شکار، انسان حریص‌تر شد و طعمه‌های بزرگ‌تری را هدف قرار داد. قطعات بزرگ‌ گوشت می‌توانست انسان‌ها را برای مدت زمان بیشتری گشنه نگه دارد.

تا به امروز بیشتر محققان به ناپدید شدن بزرگ‌زیاگان (به جانوران بزرگ یا عظیم‌جثه گفته می‌شود) در پایان عصر یخبندان توجه می‌کردند. تحقیقات اخیر یکی از اولین مطالعاتی بود که تاثیر فعالیت انسانی بر جثه بدنی و تنوع حیوانات را در اواخر دوره کواترنری، تقریبا یک میلیون سال گذشته، بررسی کرد.

با تکامل انسان، علاقه آنها به شکار حیوانات بزرگ باعث تغییر آرایش اکوسیستم‌ها شد. هر جایی که انسان‌ها پا می‌گذاشتند پس از چندی اکوسیستم شروع به تغییر می‌کرد. شواهد فسیلی حاکی از آن است که با رسیدن انسان به هر منطقه جدید، تنوع و جثه بدنی حیوانات آن منطقه شروع به کاهش می‌کرد.

رزماری الیوت اسمیت، یکی دیگر از سرپرستان این پروژه، می‌گوید: «نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهد که انقراض این پستاندارن بخشی از روند طولانی مدت حضور انسان بوده است. این پدیده بسیار جالب است چراکه تنها پس از رسیدن انسان‌های اولیه چنین اتفاقی رخ می‌داده است».

آنالیزهای آماری از این روندهای طولانی مدت نشان‌دهنده الگویی است که هیچ شباهتی به دیگر یافته‌ها در تاریخچه 65 میلیون ساله تکامل پستانداران ندارد. دانشمندان هیچ ارتباطی میان تغیرات آب و هوایی باستانی و انقراض براساس جثه موجودات پیدا نکرده‌اند.

جاناتان پین، محقق دانشگاه استنفورد، در این باره می‌گوید: «گمان می‌کنیم که در گذشته تغییرات آب و هوایی منجر به سازگاری یا کوچ موجودات می‌شد نه این که باعث انقراض آنها شود. البته تغییرات آب و هوایی امروزه می‌تواند منجر به انقراض شود چراکه بیشتر بزرگ‌زیاگان قادر به کوچ کردن نیستند».