به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، در روزهای گذشته بارها از رویدادی سخن گفتیم که سوالات بی جواب بسیاری را در صنعت خودرو ایجاد کرد است. برگزاری نمایشگاه خودرو در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران! نمایشگاهی که بیش از 10 سال است به دلیل ترافیک و آلودگی هوا به حکم شورای شهر وقت از تهران رخت بر بسته و 2 سالی بود که در شهر آفتاب دوباره بازگشت مجدد خود را جشن می گرفت.

نمایشگاه اجباری خودرو تهران قرار بود به دلیل ایام ماه مبارک رمضان از ساعت 6 بعداظهر تا 12 شب برای 4 روز برگزار شود. چنانچه همین اتفاق هم عملی می شد جمعا قرار بود شرکت های مجبور شده به این حضور 24 ساعت فرصت داشته باشند تا خودروها و برنامه های فروش و ... خود را به علاقه مندان عرضه کنند. و هزینه هر خودروسازی که یک سالن اختصاصی در اختیار خواهد داشت، یک میلیارد تومان برآورد شده است!

10 میلیارد ریال برای 4 روز و جمعا نمایشی 24 ساعته آن هم در ماه مبارک رمضان که مردم روزه دار باید فرصتی هم برای افطار داشته باشند و این یعنی از 24 ساعت هم کمی کمتر زمان بازدید برای علاقمندان فراهم خواهد شد.
اما اتفاق جالبی که افتاده است اینکه دوستان و تصمیم گیران ساعت این نمایشگاه را 2 ساعت کاهش دادند و قرار است این نمایشگاه از ساعت 20 تا 24 پذیرای مردم و علاقمندان باشد و این یعنی کل فرصت برای تبلیغ و عرضه خودروهای خودروسازان فقط 16 ساعت است که خوب از این زمان باید تایم افطار را هم کم کرد.

حال این سوال پیش می آید که چه توجیه اقتصادی موجب خواهد شد تا شرکت های خودرویی که با حجم بالای بدهی به قطعه ساز و بازار رو به رو هستند به راحتی 10 میلیارد ریال خود را دور ریخته تا دل آقای وزیر و معاونانش را به دست آورند.

در اهداف این نمایشگاه دولتی از جذب سرمایه، اشتغال زایی، ارتقای کیفیت صنعت خودرو و معرفی ظرفیت ها نام برده شده است که نگارنده را به این فکر می اندازد که احتمالا دوستان مدیر ما در وزارت صنعت، اساسا تعریف این اهداف را نمی دانند وگرنه خود ایشان بهتر از ما می فهمند که در 16 ساعت آن هم در شب و در ایام ماه مبارک رمضان، برگزاری چنین نمایشگاهی نه به اشتغال زایی کمک می کند و نه به جذب سرمایه و فقط به آلودگی هوا و ترافیک تهران البته در جهت منفی کمک شایانی خواهد کرد.

از طرف دیگر در تمامی اصول قانون گذاری ایران از بعد از تصویب اصل 44 و رهنمودها و دستورات مقام معظم رهبری برای حمایت از بخش خصوصی، تمام تلاش ها به منظور کمک به بخش خصوصی شکل گرفته است اما چه می شود که در سال حمایت از کالای ایرانی، دولت خود را در مقابل بخش خصوصی قرار داده و می خواهد خودی نشان دهد؟

از طرف دیگر مدیرعامل شرکت نمایشگاه های بین المللی ایران که نظارت صنعت نمایشگاهی کشور را نیز بر عهده دارد وقتی خود را به عنوان یک سد برای بروز و حضور نمایشگاه های دیگر از سوی بخش خصوصی معرفی می کند، به خود و موقعیت دولتی خویش بی اعتنایی کرده و این مقام را زیر سوال می برد؟

کمی تفکر موجب می شود که اشتباهات سال های اخیر را کمتر تکرار کنیم اما آمار زمان فکر کردن هر ایرانی در سال نیز مانند آمار زمان کتاب خوانی ایرانیان یک مجهول بدون جواب است.

لطفا آقای مدیر حداقل شما در همین لحظه کمی تفکر کنید و دولت را رقیب و مقابل بخش خصوصی قرار ندهید.