به گزارش پرشین خودرو به نقل ازایرنا، معمولا افرادی که قادر به دیدن هستند درمورد اینکه نابینایان چه میبینند ، کنجکاوند ، مسئله ای که درمورد خود نابینایان نیز صدق میکند. برای این سوال که نابینایان چه میبینند هنوز پاسخ مشخصی وجود ندارد زیرا سطوح مختلفی از نابینایی وجود دارد. سازمان بهداشت جهانی کوری را بینایی را در داشتن دید 20 /500 یا با کمتر از 10 درجه بینایی تعریف میکند ،نابینایان عملا بستگی به شدت نابینایی و کل اختلال میبیند. از آنجا که این مغز است که اطلاعات را "میبیند " ، دانستن این موضوع که آیا فرد قبلا بینا بوده یا خیر ، نیز اهمیت دارد ، بحث جالب این بخش از نمناک میتواند برای همه شما جذاب باشد.خواب نابینایان

نابینایان چه میبینند؟
پاسخ این سوال را براساس سطوح مختلف نابینایی بیان خواهیم کرد. کوری مادرزاد:کسی که هرگز ندیده است ، نمیبیند.
ساموئل ، که از وقتی متولد شده نابینا بوده به ثثاتکو میگوید:اینکه می گویند نابینایان همه چیز را سیاه میبینند درست نیست چراکه وقتی فردی از ابتدای تولد هیچ چیز را ندیده باشد، نمیتواند هیچ رنگ و هیچ شی ای را تشخیص دهد و با دیگری مقایسه کند. او میگوید :"فقط پوچی است" برای افراد بینا میتوان اینگونه بیان کرد که :یکی از چشم را ببندید و از دیگری برای متمرکز شدن روی چیزی استفاده کنید.


چشم بسته چه میبیند؟ هیچ چیز.

یکی دیگر از روش های قیاس برای افراد بینا این است که دقت کنید که با آرنج خود چه میبینید.
افرادی که در حادثه ، بینایی خود را به طور کامل از دست داده اند چطور؟
افرادی که بینایی خود را در حادثه از دست داده اند تجارب متفاوتی دارند. بعضی ، شرح یک تاریکی محض را میدهند مثل اینکه در غاری هستند و برخی دیگر از دیدن جرقه و یا تجربه ی توهم های واضح دیداری ، خبر میدهند همچون اشکال ساده و نقاط رنگی ، الگو های متفاوت و توهم های دیداری ( انسان ، منظره ، حیوان )
این تصوران نشانگر سندرم چارلز بونت (CBS ) می باشد. این سندرم ممکن است باقی بماند و یا از بین برود. این سندرم ناشی از مشکلات مغزی و ذهنی نیست و رابطه ای با آسیب های مغزی نیز ندارد.

کوری عملکردی
علاوه بر کوری کامل ، کوری عملکردی نیز وجود دارد تعاریف کوری عملکردی در کشور های مختلف متفاوت است. در ایالات متحده ، به اختلالات دیداری دلالت میکند.

کوری قانونی:
فرد ممکن است اشیا بزرگ یا مردم را ببیند، اما نمیتواند روی آن متمرکز شود. این شخص شاید بتواند رنگ ها را ببیند یا بتواند روی اشیا با فواصل مشخص تمرکز کند ، (برای مثال بتواند انگشتانش را درمقابل صورتش بشمارد). در موارد دیگر ، ممکن است قدرت تشخیص رنگ ها از دست برود و یا بینایی مبهم باشد. تجربه ها بسیار مختلف است. جوئی، کسی که بینایی او 400/ 20 است، به thoughtCo گفت که او بصورت ثابت لکه های نور نئون را می بیند که در حال تغییر رنگ و حرکت هستند.

ادراک نور:
فردی که هنوز میتواند نور را ادراک کند نمیتواند تصاویر واضحی را شکل دهد، اما میتواند خاموش یا روشن بودن چراغ را تشخیص دهد.
دید تونلی :
بینایی در این نوع ، میتواند نسبتا طبیعی باشد( یا نباشد) اما فقط در یک شعاع خاص.فردی که دارای دید تونلی است نمیتواند اشیا را ببیند مگر این که در مخروطی کمتر از 10 درجه باشد. مثل وقتی که یک روزنامه را لوله میکنید و جلوی چشم خود میگذارید.


آیا نابینایان در رویاهای شبانه ، میبینند؟
کسی که کور متولد شده رویا میبیند اما نمیتواند تصویری داشته باشد خواب آن ها میتوانید ترکیبی از صداها ، اطلاعات لمسی ، بو و طعم و احساسات باشد اما اگر فرد بینا بوده و سپس آن را از دست داده، رویای او ممکن است تصاویر داشته باشد . افراد دچار اختلال بینایی ( Legally blind) در رویاهایشان میبینند. ظاهر اشیا در خواب ، بستگی به تاریخ و نوع نابینایی دارد. در بیشتر مواقع ، دید در رویا با میزان دید که فرد در طول زندگی اش داشته ، قابل مقایسه است؛ برای مثال ، کسی که کور رنگی داشته باشد ، در رویا رنگ ها را نخواهد دید یا کسی که طی زمان بینایی اش را از دست داده ،ممکن است درخواب تصاویر را کاملا واضح درست مثل گذشته و یا همانند دیدی که اکنون دارد، دریافت کند.
افراد بینا که لنز های تصحیح بینایی دارند نیز اغلب این تجارب را داشته اند و همه ی این ها مبتنی بر تجارب گردآوری شده در طول زمان است.کسی که کور است و به سندروم چارلز بونت مبتلا است ممکن است تجارب دیدن تلالو نور را در رویاهای شبانه ببیند. جالب توجه است ، حرکت سریع چشم که خواب (REM) را ایجاد میکند ، در برخی از نابینایان ، حتی اگر نتوانند تصویری را در خواب ببینند، رخ میدهد ؛ مواردی که در آن ها حرکت سریع چشم اتفاق نمیافتد محتمل است که کوری مادر زاد داشته باشند یا در سنین خیلی پایین نابینا شده باشند.


ادراک نور غیر بصری
این ادراک ، دیداری نیست که بتواند تصویر تولید کند و این احتمال وجود دارد که افرادی که کاملا نابینا هستند نور غیر بصری را ادراک کنند، این شواهد با یک پروژه ی تحقیقاتی در سال 1923 شروع شد که توسط دانشجوی فارق التحصیل شده ازدانشگاه هاروارد، کلاید کیلر انجام شد. موش های آزمایشی او دارای جهش ژنتیکی بودند و شبکیه ی آن ها گیرنده های نوری نداشت.
موش های آزمایشگاهی کیلر با وجود نداشتن مخروط ها و میله ها ، مردمک آن را به نور واکنش نشان میداد و ساعت زیستی را که توسط چرخه ی شبانه روزی صورت میگیرد را حفظ می کردند.
هشتاد سال بعد ، دانشمندان ، سلول های خاصی را کشف کردند که سلول های گانگلیونی شبکیه حساس به نور ( ipRGC) در موش ها و انسان نامیده شدند. ipRGC در اعصاب یافت میشوند که سیگنال های را نه در خود شبکیه بلکه از شبکیه به مغز هدایت میکند ؛ این سلول ها نور را تشخیص میدهند اما به بینایی کمکی نمیکنند. بنابراین ، اگر فردی حداقل یک چشم برای ادراک نور داشته باشد،( بینا یا نابینا ) او از لحاظ تئوری ؛ روشنایی و نور را ادراک خواهد کرد.