امیر حسین کاکایی عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت و کارشناس صنعت خودرو در گفت وگو با خبرنگار پرشین خودرو ضمن بیان این مطلب گفت: در قرارداد ال۹۰ برنامه ما صادرات به کشورهای منطقه بود اما؛ این اتفاق هیچگاه رخ نداد. علت این بود که قیمت تمام شده خودرو از قیمت خودروی تولیدی در کشور رومانی بیشتر بود. بنابراین ما نتوانستیم از این امکان استفاده کنیم.

وی ادامه داد: یکی از دلایل گران درآمدن خودروی تندر90 در آن سالها هزینه بالای تولید قطعه در ایران بود که موجب می شد ما نتوانیم با رقبای اروپایی خود رقابت کنیم.

این استاد دانشگاه با اشاره به همسان نبودن اجزای مختلف صنعت خودروسازی در ایران گفت: در دهه 70 شمسی تلاش های خوبی برای همسان کردن قطعه سازان و خودروسازان صورت گرفت و دو قطب خودرویی کشور کمک کردند تا قطعه سازان بزرگ در کشور متولد شوند اما این قطعه سازان بعد از بزرگ شدن هر کدام برنامه های خود را دنبال کرده و توازن به وجود آمده را از بین بردند.

وی افزود: از سال 81 تا کنون چندگانگی در ایجاد تشکل های مختلف قطعه سازی، فرایند همسان سازی را با مشکلات بسیاری روبرو کرده است. از این رو تا زمانی که خود این صنعت برای تغییر و به روز شدن و رساندن خود به خودروسازی تلاش نکند؛ تمام تلاش های دیگر بی ثمر خواهد ماند.