به گزارش پرشین خودرو به نقل از تابناک، شاید بتوان گفت، یکی از مهم‌ترین چشم اسفندیارهای بحران اقتصادی کشور ـ که می توانست در شرایط موجود به داد دولت برسد ـ ضعف صنعت خودرو کشور است؛ صنعتی که پس از چهل سال هنوز نتوانسته، سر پای خود بایستد و با کوچکترین تحولات در نرخ ارز، دچار تلاطم شده و به جای کمک به اقتصاد کشور، باعث ضربه زدن به آن نیز می شود.

 قرار بود در سال های گذشته و زمانی که هنوز نعمت زاده سکان وزارت اقتصاد را در دست داشت، با کمکی که دولت با پرداخت وام های کلان به خریداران کرد تا باعث رونق بازار شود، خودروسازها با فروشی که به دست می آوردند، این صنعت را ارتقا دهند؛ اما پس از گذشت سه سال، هیچ رخداد مثبتی در این گروه صنعتی دیده نشده است!

نکته تلخ ماجرا آنجاست که ناتوانایی خودروسازی ها در خودکفایی، باعث برخی زیان های بازگشت ناپذیر شده که علاوه بر آنکه دامن اقتصاد کشور را در بر گرفته، ضررهای جبران ناپذیر و هزینه های سرسام آوری نیز به مردم وارد کرده است.

بهرام پارسایی در خصوص این موضوع می گوید: نمایندگان مجلس حامی صنعت داخلی هستند و دوست دارند کشور در جایی که استعداد دارد، آن را شکوفا کند، ولی این گونه هم نیست که ما بخواهیم در همه زمینه ها خودکفا شویم.

عضو کمیسیون اصل نود مجلس گفت: به نظر من، اگر خودکفایی درست و کارشناسی نباشد، می تواند زیان های بسیاری به کشور وارد آورد و حتی به خودتحریمی نیز منجر شود. هیچ کشوری در جهان نیست که امروز بخواهد دم از خودکفایی بزند. ما در جایی که استعداد و توانایی بالایی داریم، مانند صنعت فرش، باید خود را نشان دهیم. امروز هر تاجر و شهروند خارجی آرزو دارد یک تخته فرش ایرانی در خانه خود داشته باشد و لذت می برد وقتی این زیبایی را می بیند، اما در جاهایی که توانایی های لازم را نداریم، باید کمی دقت را بیشتر کنیم.

این نماینده مجلس ادامه داد: هنوز صنعت خودروی ما به بالندگی صنعت فرش نرسیده و در این راه ناتوان است. هم اکنون من برای شما چند نمونه از کارهایی که خودروسازها در این سالها انجام داده و باعث از دست رفتن هزینه ها و افتادن این هزینه بر دوش مردم شده، می آورم. برخی افراد ادعا می کنند، اگر از خودروسازها حمایت نشود، ممکن است قطعه سازهای ما تعطیل و باعث شود صنعت در کشور بخوابد و به دنبال آن، بسیاری از کارگران از کار بیکار شوند و اشتغال در کشور به خطر بیفتد.

وی گفت: اول باید بگویم بخش عظیمی از قطعات از خارج وارد و به اسم داخل بسته بندی می شود. دوم آنکه بدهی خودروسازها برای همین میزان از قطعه سازهای کشور از مرز 15000 میلیارد تومان گذشته و این نشان می دهد آنان نتوانسته اند از عهده دخل و خرج خود برآیند.

وی ادامه داد: بدهی انباشته خودروسازها تنها در شهریور ماه سال گذشته، بالغ بر 5000 میلیارد تومان بوده که بدهی های بانکی ایران خودرو تا سال گذشته 27000 میلیارد تومان تا سال گذشته است و این نشان می دهد با وجود این میزان از حمایت هایی که دولت از آنها کرده و به عناوین مختلف از ممانعت واردات خودرو گرفته تا عدم فشار به بالا بردن کیفیت خدمات، ارتقای محصول، و سایر موارد، هنوز نتوانسته اند بدهی خود را پرداخت کنند و شکوفایی اندکی داشته باشند که حداقل به آینده آن امیدوار شد.

وی گفت: صنایع ما از نظر مالی صنایع ورشکسته است، ولی با فشاری که بر مردم وارد می شود، این صنایع توانسته اند تا به امروز سرپا بایستند.
گزارشی که برخی خودروسازی ها در کمیسیون صنایع ارائه داند، حکایت از آن داشت که این خودروسازی ها بالغ بر 4000 میلیارد تومان اقساط بانکی پرداخت می کنند؛ صنعتی که در سال 4000 میلیارد قسط با درصد بالا پرداخت می کند، مسلم است که باید از جیب مردم بپردازد.

آمار دیگری که اینها در کمیسیون اعلام کرده اند، این است که خودروسازهای ما تنها در سال گذشته، حدود 1000 میلیارد تومان به نهادهای عمومی غیر دولتی کمک کرده اند. هم اکنون پرسش این است، شرکتی که زیان ده است چه لزومی دارد از جایی حمایت کند؟ زمانی که شرکت این میزان مشکلات دارد و این میزان هزینه می کند، قطعا پشت آن رانت ها و تخلفات کلانی است!

این نماینده گفت: چون ما در این زمینه خلأ قانونی داریم، هیچ حساب و کتاب و نظارتی روی آنها نیست. خودروسازی که در فضای کاملا انحصاری و غیر رقابتی فعالیت می کند و هر محصول تولیدی اش را به راحتی می فروشد و حتی پیش فروش می کند، نباید با بحران مالی دچار شود.

سخنگوی کمیسیون اصل نود مجلس، با اشاره به موضوع پیش فروش خودرو نیز گفت: هیچ جای دنیا خودرو پیش فروش نی شود. مردم خودرو را خریداری و درصدی از مبلغ را نیز پرداخت می کنند و مابقی مبلغ بدون هیچ وثیقه و بهره به خودروساز پرداخت می شود، ولی در کشور ما خودرو به راحتی پیش فروش می شود.

وی گفت: خودروسازهای ما باید آمار بدهند و بگویند در یک سال گذشته چه میزان پول از مردم در زمان نام نویسی گرفته اند و هنوز خودرو را به وی نداده اند. کسی که این میزان سرمایه هنگفت را از مردم گرفته و در حساب خود خوابانده و هنوز زیان ده است و خدماتی هم نمی دهد، به نظر من هیچ جای دفاعی ندارد.

این نماینده با اشاره به هزینه های استفاده از خودروهای داخلی نیز گفت: هزینه های آلایندگی که در شهرهای کشور برای بهداشت و درمان می کنیم، آنقدر زیاد است که می تواند حقوق تمام کارمندان خودروسازی را بپردازد.
بنا بر آمار اعلامی، علاوه بر کشته های جاده ای که ناشی از بی کیفیت بودن خودرو های داخلی است، سالانه بالغ بر 11000 فوتی به علت آلودگی هوا در کلان شهرها داریم. اینها هزینه های بسیار سنگینی است که به بهانه حمایت از صنعت خودرو به کشور وارد می شود، در صورتی که اگر این کارمندان در خانه های خود بنشینند و تنها حقوق بگیرند، شاید چند برابر بیشتر برای کشور مفید باشد. متأسفانه با همه اینها، هنوز ما نتوانستیم روی پای خود بایستیم و شما خواهید دید اگر خدای نکرده تحریم ها جدی شود و ما نتوانیم قطعه وارد کنیم، حتی پراید هم نمی توانیم تولید کنیم.