به گزارش پرشین خودرو به نقل از اعتماد، هنگامی که به علل مخالفت آنان نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که یک جای استدلال آنان گیر دارد، چون از هیچ گزاره علمی در این باره دفاع نمی‌کنند. اخیرا نیز یکی از نمایندگان مجلس و عضو کمیسیون انرژی اظهار داشته است که «سهمیه‌بندی روزی یک لیتر بنزین برای هر فرد، زیبنده ملت ایران نیست. از سوی دیگر در هیچ جای دنیا این‌گونه سهمیه‌بندی انجام نمی‌شود.»
این نحوه مخالفت با طرح مذکور به منزله فقدان دلایل منطقی برای مخالفت یا فقدان آشنایی با طرح مزبور است. اول این استدلال که گفته شده، هیچ کجای دنیا چنین کاری را نکرده‌اند، فرض کنیم که چنین باشد. به هر حال یک‌جا باید آغاز کند، به علاوه مگر ما از دیگر تجربیات دنیا چقدر استفاده کرده‌ایم که اکنون می‌خواهیم به آنها استناد کنیم؟ در کجای دنیا جز ونزوئلا بنزین را چنین مفت و مجانی تلف می‌کنند و در عین حال مردم کشور خود را از بیکاری و بی‌درآمدی درمانده کرده‌اند؟
کدام کشور در جهان است که قاچاقچیان محترم! آن روزانه صدها وانت و کامیون بنزین قاچاق را در مخازن پلاستیکی بزرگ پر می‌کنند و به صورت بمب‌های متحرک از جاده‌های خاکی کشور به کشورهای همسایه حمل می‌کنند و در عین حال کودکان آن منطقه فاقد امکانات آموزشی هستند و پدران‌شان بیکار و بدون درآمد هستند. کجای دنیا نمایندگان مجلس آنان تا این حد در برابر اتلاف منابع انرژی کشور خود بی‌تفاوت هستند؟ کجای دنیا یک کشور تحت سخت‌ترین تحریم‌ها قرار دارد و در عین حال به دلیل سیاست قیمت‌گذاری نابخردانه، بیش از 10درصد سوخت آن قاچاق میشود؟ کجای دنیا کشوری را سراغ دارید که نسبت مصرف انرژی آن تا این حد بالا باشد وشدت مصرف انرژی در آن تا حدود سه برابر میانگین جهانی باشد؟
نکته بعدی سخن این آقای نماینده جالب‌تر است. آنجا که این‌گونه سهمیه‌بندی را زیبنده ملت ایران ندانسته‌اند!! پس چه چیزی زیبنده مردم ایران است؟ قاچاق روزانه 10 تا 20 میلیون لیتر بنزین؟ به زیر خط فقر رفتن تا حدود 30درصد مردم؟ مصرف انرژی بسیار زیادتر از میانگین جهانی؟ وجود فسادهای سرسام‌آور در معاملات و قراردادهای مربوط به این‌گونه کالاهای ارزان‌قیمت؟ آیا وجود نمایندگان بی‌خیالِ فقر و بیکاری مردم زیبنده ملت ایران است؟
بیایید قدری دقیق‌تر به موضوع نگاه کنیم. اکنون به‌ازای هر ایرانی روزانه حدود ۱.۵ لیتر بنزین مصرف میشود، اگر هر خانوار را حدود ۴ نفر بدانیم، حدود
۶ لیتر به‌ازای هر خانوار میشود. تقریبا بیش از این مقدار نیز مصرف برق و گاز و گازوییل داریم. اگر فقط به اندازه 10 لیتر از انرژی مصرفی را مستقیما به خانوارها بدهند، همه سود خواهند کرد. در درجه اول مردم دهک‌های پایین حداقل ماهانه تا 600 هزار تومان نصیب آنان میشود که به‌طور کلی موجب تامین حداقل‌های معیشت آنان خواهد شد. حتی تورم حاصل از این کار نیز با افزایش بعدی درآمد آنان از این تخصیص سوخت جبران خواهد شد.
در درجه دوم به‌شدت به سود دولت است، زیرا در مصرف انرژی صرفه‌جویی میشود و میلیاردها دلار از فروش سوخت به دست می‌آورد.
برای کارخانجات نیز مفید است، زیرا به جای این یارانه پنهان، مجبور می‌شوند امور تولید خود را شفاف کنند و سود و زیان واقعی تولیدات آنها روشن می‌گردد. این کار لزوما به تورم بالا نیز منجر نخواهد شد در گذشته دو بار بنزین از 400 به 700 و سپس 1000 تومان افزایش یافت ولی شاهد تورم خاصی نبودیم، چون تورم ناشی از نقدینگی است. الان که تورم بالاست، آیا بنزین و انرژی گران شده‌اند؟ قطعا خیر.
نظر شما