به گزارش پرشین خودرو به نقل از زومیت، در تاریخچه شرکت ژاپنی میتسوبیشی، خودروهای اسپرت ارزشمندی وجود داشته است. حتی اگر مدل افسانه‌ای لنسر ایوولوشن و موفقیت‌های آن در نمونه‌های جاده‌ای و مسابقات رالی را کنار بگذاریم، میتسوبیشی بازهم خودروهای اسپرت خواهد داشت. مدل‌های مختلف اکلیپس (Eclipse)، گرندتورر جاودانه‌ی 3000GT، استاریون (Starion)، لنسر 1600GSR و گالانت VR4 جزو خودروهای اسپرت ماندگار تاریخ هستند.

اما باوجود چنین مدل‌های پرطرفداری، میتسوبیشی امروز شرایط متفاوتی دارد؛ تمام مدل‌های اسپرت دوست‌داشتنی بدون تولید نسل جدید فراموش شده‌اند و حتی نام اکلیپس به کلاس کراس‌اورها وارد شده است. براساس شایعه‌ها و رونمایی مدل مفهومی برقی، میتسوبیشی ممکن است حتی در آینده‌ای نزدیک کد مقدس ایوولوشن را هم با خودروهای شاسی‌بلند/کراس‌اور ترکیب کند. شرایط فعلی باعث شده است تا بسیاری از طرفداران قدیمی میتسوبیشی، استراتژی این برند ژاپنی را زیر سؤال ببرند. اما چرا میتسویشی به گذشته‌ی درخشان خود پشت کرده است؟

در جریان نمایشگاه خودرو ژنو ۲۰۱۹، مدیر بخش اروپا میتسوبیشی در مورد استراتژی و اهداف این شرکت صحبت کرد. راب لیندلی گفت:

تمرکز فعلی ما روی خودروهای شاسی‌بلند، کراس‌اور، سیستم چهار چرخ محرک و پیشرفت در فناوری آینده (خودروهای برقی) است.

لیندلی اشاره می‌کند که در حال حاضر برنامه‌ای برای تولید خودروی اسپرت نیست؛ به‌نظر کارشناس‌ها به‌دلیل کوچک بودن شرکت میتسوبیشی در مقایسه با دیگر برندهای ژاپنی و خارجی، هدف نهایی کسب سهمی مشخص از بازار است، بنابراین تمرکز بر داغ‌ترین کلاس از خودروها، منطقی‌تر خواهد بود. اما صحبت‌های لیندلی تناقضی بزرگ را نشان می‌دهد:

به‌عنوان شرکتی که در سطج جهانی یک میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو فروش دارد، میتسوبیشی بزرگ نیست. اگر هدف شرکت تولید خودرو در کلاس‌های مختلف مانند اسپرت و درواقع، پیروی از تمایل بازار باشد، مدیریت اقتصادی مشکل خواهد بود.

صحبت‌های لیندلی چندان منطقی نیست؛ درواقع او می‌گوید که میتسوبیشی نمی‌تواند پیرو تمایل و تقاضای بازار باشد اما این‌کار را انجام می‌دهد. بسیاری از خودروسازان بزرگ مثل فورد و تویوتا و هوندا با تمرکز بر مدل‌های شاسی‌بلند و کراس‌اور همچنان خودروهای اسپرت را در خط تولید نگه داشته‌اند. موستانگ، سوپرا، هوندا سیویک تایپ R و NSX هنوز هم زنده هستند. چرا میتسوبیشی این روش را دنبال نمی‌کند؟

لیندلی در ادامه تأیید می‌کند که سابقه‌ی پرافتخار میتسوبیشی در موتوراسپرت، میراث مهمی است که باید به‌درستی از آن استفاده شود:

داشتن هوادار و طرفدار سرمایه‌ی بزرگی است؛ شاید مشتری‌ها خودروهای اسپرت و ایوولوشن را دوست داشته باشند اما آن‌ها احتمالاً مدل‌های دیگری هم در گاراژ دارند. سابقه‌ی متسوبیشی در تولید خودروهای چهارچرخ محرک، حضور در بازار مدل‌های شاسی‌بلند را مهم می‌کند. نمی‌دانم چند درصد از مشتری‌های ما به خودروهای اسپرت میتسوبیشی توجه دارند؛ فکر نمی‌کنم که این افراد بخش بزرگی از بازار امروز را تشکیل دهند.

شاید صحبت‌های لیندلی برای طرفداران قدیمی ناراحت‌کننده باشد، اما باید در نظر بگیریم که تویوتا با فروش ۹ برابر میتسوبیشی، تنها با همکاری بی‌ام‌و توانست نسل جدید سوپرا را تولید کند. قطعاً هوندا NSX خودروی اسپرت بی‌نظیری بوده اما باید اعتراف کرد که فروش این مدل هم بسیار پایین است.

شرایط امروز بازار بسیار متفاوت است و تولید نسل جدید ایوولوشن برای میتسوبیشی، صرفه‌ی اقتصادی ندارد؛ به‌نظر می‌رسد که واقعاً باید به ایوولوشن جدید در قالب کراس‌اور سلام کنیم.