به گزارش پرشین خودرو، شاید از لحاظ سود عملیاتی یک شرکت،‌ صرف وقت زیاد و هزینه سنگین روی طراحی آینه های بقل،‌ چراغ دنده عقب و جزئیات فونت لوگو و نام و نشان یک شرکت توجیه نداشته باشد اما زمانی که یک خودروساز به این جزئیات توجه و نگاه خاص دارد، به نوعی نشان دهنده تشخص آن خودروساز است.

نام و نشان یک خودرو جای کوچکی را روی بدنه یک خودرو به خود اختصاص میدهد اما همان هم نشانه سلیقه ی آن خودروساز است. شاید به همین دلیل وقتی به لوگوی «کارمان گیا» Karrman Ghia نگاه می کنید توجه شما به این جلب می شود که این نام و نشان تنها دو کلمه است اما از دو خانواده کاملا متفاوت فونت استفاده کرده است. فاصله گذاری بین حروف در واژه کارمان، و شیوه کنار هم قرار گرفتن حروف به نوعی است که تشخصی به نام این محصول آلمانی می دهد که در ذهن بیینده اثر خود را بر جای می گذارد. در عین حال واژه دوم آن Ghia‌ ایتالیایی است و حرف جی آن نام کارمان را در نقطه ای در وسط قطع کرده است و حرف آخر کلمه دوم با n‌ کلمه اول طوری تلاقی دارد که گویی نام و نشان این خودرو نوعی امضا است.

نوشتن نام محصول شبیه به امضا مختص کارما گیا نیست،‌ فیوری پلیموس هم شباهت زیادی به امضا دارد و چنان طراحی شده که گویی فردی زیر یک صورت حساب رستوران امضا زده است.

در عوض برخی از فونت لوگوها از نظر برخی از طراحان لوگو اصلا زیبا نیست برای مثلا از نظر نویسنده این مقاله در جالوپنیک، نه تنها فونت محصول دارت از برند داج نه تنها کسل کننده و نازیبا است بلکه درست به جای دارت Dart،‌ دورت Dort‌ خوانده می شود. از نظر این نویسنده، بدترین حالت ممکن زمانی پیش می آید که مردم نتوانند نام یک خودرو را از روی بدنه ی آن خودرو درست بخوانند. در آن صورت آن لوگو از برقراری ارتباط صحیح عاجز مانده است.

فقط توجه به فونت و شکل و شمایل نام و نشان روی بدنه خودرو کافی نیست، یک خودروساز باسلیقه در تمامی کلماتی که روی بدنه خودرو، درب موتور، روی موتور و هر جای دیگر استفاده می کند سلیقه و ذائقه خود و کارکنانش را به نمایش می گذارد. همه مردم از دیدن خط زیبا، احساس خوبی پیدا می کنند. گویی مغز انسان از خط خوش بیشتر خوشش می آید و احتمالاً اندورفین بیشتری هم ترشح می کند. یک خودروساز باید به این جزئیات هم توجه کافی داشته باشد. نظر شما چیست؟

منبع: سایپا