به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، بسیاری از کارشناسان جهان نسبت به تسلط چین بر جهان تا پایان این دهه به کشورهای مختلف هشدار می دهند و هر کشوری خصوصا قدرت های بزرگ اروپایی و امریکایی با منابع خود در حال مقاومت در برابر این اتفاق هستند.

البته تلاش چین برای تسلط بر جهان اتفاق جدیدی نیست و از سال ها پیش آغاز شده است.
چین برای دستیابی به مقام شماره یک جهان و جانشینی آمریکا، سیاست های اختصاصی خود را دارد که ارائه وام های سنگین به کشورهای ضعیف و حضور در پروژه های زیرساختی و مهم با پرداخت مبالغ سنگین از جمله آن است.

اما در کشور ما گویا این اتفاق به صورتی دیگر در حال رخ دادن است و چین این مسیر را با همراهی شرکت های نوپای خودروسازی و ورود برخی هُلدینگ های اقتصادی به صنعت خودرو دنبال می کند.

اثبات این مدعا، اخباری جدید از رونمایی یک خودروی شاسی بلند جدید در یک خودروسازی خصوصی نوپا است که بنا دارد این خودرو را به عنوان سومین شریک تجاری برند چینی در ایران تولید کند!

آری! به عنوان سومین شریک تجاری ایرانی یک برند چینی، دقیقا درست متوجه شدید چرا که این خودروساز چینی پیش از این نیز با دو خودروسازی دیگر ایرانی وارد قرارداد شده بود!

برند چینی دایون که فردا قرار است نخستین محصول خود با " صنایع خودروسازی ایلیا " را رونمایی کند در ایران با دو خودروسازی زامیاد و کرمان دیزل نیز قراردادهایی به امضاء رسانده است.

نکته جالب اینجاست که می بینید خودروسازی دایون نه تنها برند نامداری نیست بلکه در میان خودروسازان برتر چین نیز قرار ندارد و همین اعتبار و رتبه پایین این خودروسازی است که چنین رقابتی را در ایران عجیب می کند.

همین امروز در بازار خودروی ایران خریداران زیادی هستند که گرفتار مشکلات این چنینی از عقد قرارداد شرکت های ایرانی با خودروسازان درجه چندم چینی شده و هر روز یکجا تجمع اعتراضی برگزار و آبروی صنعت خودرو را در فضای رسانه ای به باد می دهند.

سیف خودرو و شهر خودرو شاید مثال مناسبی از ورود سرمایه داران هُلدینگ های بزرگ اقتصادی هستند که بدون تجربه لازم وارد این عرصه شدند و امروز جزء گرفتاری، برای خریداران عایدی دیگری نداشتند.

یک شرکت از پرداخت سود مشارکت سه سال پیش خریداران ناتوان است و طفره می رود و دیگری نیز هر روز با تجمعات روزانه خریداران خود از بزرگترین تولید محتواکنندگان ایرانی شبکه های تلویزیونی انگلیس و سعودی است.

شرکتی که در همین ابتدای قرارداد به بهانه دور زدن تحریم ها زیر بار تغییر برند خود در ایران می رود نشان می دهد برای نشان تجاری خود ارزشی قائل نیست پس چطور می تواند برای خریداران ایرانی در بزنگاه هایی که اتفاقا کم هم نیست ارزش و اعتباری قائل شود.

حضور این خودروسازان چینی با چندین شریک تجاری به صورت همزمان در ایران زنگ خطری است که گوش دلسوزان صنعت خودرو ایران را کَر کرده است.

عقد قراردادهای همزمان یک برند یا چندین شرکت مختلف و نبود خروجی قابل لمس از این شراکت های تجاری اتفاقی است که جای دارد تا برخی نهادهای مسئول به واکاوی و چرایی آن بپردازند تا مبادا ایران عزیز بعد از تحمل جانانه بیش از چهار دهه ظلم و جور خارجی و تلاش برای سرپا نگاه داشتن صنعت خودرو 70 ساله در سخت ترین شرایط با توان جوانان ایرانی، به نحوی مستعمره یک کشور شود.