به گزارش پرشین خودرو به نقل از عصر خبر، با نگاهی به ساختار سهامداری شرکت های بزرگ خودروسازی جهان به وضوح می توان مشاهد کرد که به دلیل تعارض منافع شرکت قطعه سازی در ساختار مالکیتی خودروسازان بزرگ و موفق دنیا حضور ندارد و در صورتی هم که سهام خرد خودروسازان را داشته باشند باز به عنوان تصمیم گیر خودروسازان شناخته نمی شود. به طوریکه حتی در اقتصاد کاملا سرمایه داری امریکا نیز حساسیت فراوان در خصوص تعارض منافع وجود دارد.
در بسیاری از خودروسازان جهانی دولت ها نقش مستقیم در خودروسازی ایفا می کنند. به عنوان مثال دولت فرانسه همچنان دو صندلی مدیریتی در هیات مدیره گروه رنو دارد و در گروه فولکس واگن نیز دولت محلی ساکسونی(شرق آلمان) صاحب ۲۰ درصد از سهام این گروه خودروسازی بوده و حتی نمایندگان خود را در هیات مدیره دارد.
در صنعت خودرو چین نیز که با شتاب فزاینده ای رو به رشد است، ۶ خودروسازی اول تا ششم آن کاملا دولتی هستند!
بنابراین وجود درست و اصولی دولت ها در هیات مدیره خودروسازان به منظور حصول اطمینان از اثربخش بودن سیاستگذاری صنعتی منافاتی با روش مرسوم در صنعت خودرو دنیا ندارد اما واگذاری با تعارض منافع در هیچ جای صنعت خودروی جهانی درست نیست و از آن اجتناب می شود.
در ادامه اینفوگرافیک زیر با موضوع " الگوبرداری جهانی؛ راه حل درست برای واگذاری خودروسازان " را با یکدیگر مرور می کنیم:
نظر شما