به گزارش «پرشین خودرو»، اینکه چرا شرکتی چون هیوندایی در مدتی مشابه پیشرفتی بسیار بیشتر از خودرو سازان داخلی داشته است و یا اینکه آیا ما در خودروسازی مزیت رقابتی داریم و مثلا اگر این حمایت و سرمایه‌گذاری سنگین را در کشاورزی کرده بودیم بهتر نبود، بهره‌وری در این صنعت چگونه است؟ آیا در این صنعت فساد و سفته بازی وجود دارد، آیا مدیران این صنعت متخصص و کارا هستند، آیا مدیران این صنعت به طور سیاسی تعیین می‌شوند و ... موضوع این یادداشت نیست بلکه آنچه قصد طرحش را داریم سخنان تعجب برانگیز این روزهای احمد نعمت‌بخش دبیر انجمن خودرو سازان است، که بسیار قابل تأمل است! بعد از مصاحبه‌ی تلویزیونی رئیس جمهوری و طرح این سوال که «پراید کیلویی چند؟»، با فشار وزارت صنعت، معدن و تجارت، خوروسازان به حرکت درآمدند و طرحی بسیار جالب آماده کرده و آن را توسط نعمت بخش رسانه‌ای نمودند. این طرح بدین شرح است: 1- به خودروسازان ارز مرجع بدهند. (یعنی به خودروسازان ارز 1226 تومان که چند ماهی است تأمین آن برای دارو هم با مشکل روبه‌رو است، بدهند.) 2- تسهیلات بانکی با نرخ سال گذشته در اختیار خودروسازان قرار گیرد و به جای پرداخت 135 درصد ارزش اسناد اعتباری، امکان گشایش اعتبار با پرداخت 10 درصدی فراهم شود. 3- قیمت محصولات عرضه شده در بورس کالا نیز به قیمت ابتدای سال 90 برگردد. (قیمت محصولات مختلف پلیمری، شیمیایی و فلزی در این بازه به طبع نرخ ارز بیش از 100 درصد افزایش داشته است.) که در صورت اجرایی شدن این سه شرط خودرو سازان حدود 30% از قیمت های مصوب را کاهش می‌دهند. مطلبی که بسیار تعجب برانگیز است این است که نعمت‌بخش می گوید شرایط را برای ما به حدود 22 ماه پیش برگردانید؛ یعنی زمانی که شرایط تقریباً طبیعی بود، آنگاه ما قیمت‌‌هایی که بعضا بیش از 100 درصد افزایش یافته را حدود 30% کاهش می‌دهیم! مطلب جالب دیگری که ایشان در برنامه زنده نگاه یک شبکه اول مطرح کرد، این بود که شورای رقابت به علت اینکه سایپا و ایران خودرو بخش بزرگی از بازار ایران را دارند، جزء بازار های انحصاری محسوب می‌شود. جناب نعمت بخش با کیاست خاص خود گفت: ما نامه‌ای تهیه کردیم و گفتیم اگر این طور باشد پس کیا موتور و هیوندایی در کره و جنرال موتورز و فورد در آمریکا نیز بازار انحصاری دارند! واقعا جای تعجب دارد که آیا تفاوت ماهیتی این دو گروه روشن نیست که چنین استدلالی می شود؟ اینکه یکی بر اساس رقابت رشد کرده و در محیط رقابتی سرآمد دیگران شده است و دیگری در یک محیط گلخانه ای با تعرفه های بالای حمایتی رشد کرده اند، به طور یکسانی انحصاری محسوب می‌شوند؟ موضوعی که احتمالا اغلب مردم را رنج می‌دهد و برای ما ناراحت‌کننده است این بوده که رئیس انجمن خودروسازان بارها این سوال را مطرح می کند که در این سال‌ها چه حمایتی از صنعت خودرو شده است؟! او می گوید تعرفه گمرکی هم که از 90% به 45% درصد رسیده است پس تعرفه کم شده است! اما روشن است که اینطور نست؛ چراکه تعرفه 90% با ارز 1226 تومان محاسبه می شد اما تعرفه 45% با ارز مبادله‌ای (حدود 2450 تومان) محاسبه می گردد بنابراین تعرفه فرقی نکرده و در این زمینه نباید آمار ناقص به مردم داده شود. آنچه در این مجال می‌گنجد تنها آرزوی پیشرفت برای صنعتی است که تک تک مردم ایران با حمایت‌های مستقیم و غیر مستقیم با جان و مال خود بر گردن آن حق دارند.