به گزارش «پرشین خودرو»، در این یادداشت آماده است: 1 ـ حادثه دلخراش برخورد دو اتوبوس مسافربری در آزاد راه قم ـ تهران، بار دیگر نگاه‌ها را به واقعیتی انکارناپذیر معطوف کرد و آن، این که روند تصادف در جاده‌های برون‌شهری و مرگ انسان‌ها همچنان ادامه خواهد یافت و گویی قرار است هر روز شاهد تکرار چنین حوادثی باشیم؛ حوادثی که سایه آن مردم و بخصوص خانواده‌های داغدار را سال‌ها تحت تاثیر قرار خواهد داد. 2 ـ حوادث جاده ای در دنیا اجتناب ناپذیر است، اما بسیاری از کشور ها راهکار های عملی و بازدارنده ای را در این زمینه به کار گرفته اند تا این قبیل حوادث را به حداقل برسانند. اما ظاهرا در کشور ما هیچ گاه به مفهوم واقعی، به این قبیل حوادث ـ آن گونه که انتظار می رود ـ توجه نشده و از سوی کارشناسان مورد واکاوی و تبیین قرار نمی گیرد. تنها پس از یک تصادف و اظهارنظر های متفاوت، افکار عمومی آن را به فراموشی می سپارد تا حادثه مشابه دیگر، روزی بعد ذهن آنها را درگیر کند. 3 ـ در نگاه اول باید توجه داشت عوامل بسیاری، در شکل گیری و وقوع یک حادثه دخالت دارد، به عنوان مثال یک راننده اتوبوس به دلیل بدهی های گزاف برای خرید خودرو و گرانی لوازم مصرفی و اقساط ماهانه دائم در استرس و نگرانی به سر می برد و برای رفع این مشکل، با اضافه کاری در شیفت های حساس و شبانه، دائم در جاده های نه چندان استاندارد کشور مسافران را جابه جا می کند. خستگی مفرط چنین راننده هایی، قطعا در بروز حوادثی از این قبیل در جاده های کشور نقش مهمی دارد که کمتر به آن توجه می شود. 4 ـ در حادثه اخیر برخورد دو دستگاه اتوبوس، به گفته فرمانده پلیس راه کشور، خودروی اسکانیا کیفیت مناسب نداشته و همین موضوع، یکی از عوامل بروز حادثه اخیر عنوان شده است. حال پرسش این است برای تولید و استاندارد بودن این قبیل خودرو ها که در جاده های کشور به طور چشمگیر مورد استفاده قرار می گیرد، چه نظارتی اعمال می شود تا این چنین زندگی مردم و مسافران قربانی بی توجهی ها نشود؟ به عبارت دیگر، چه کسی پاسخگوی خسارت های جبران ناپذیری است که اولین فرآیند آن، متلاشی شدن بسیاری از خانواده قربانیان داغدار خواهد بود. 5 ـ در چند سال اخیر انواع راهکار ها برای کاهش تصادفات جاده ای در دستور کار پلیس قرار گرفته، اما این اقدامات ـ گر چه اندکی در کاهش تصادفات نقش داشته ـ نتوانسته است آن را به سطح استاندارد های جهانی برساند. باید بپذیریم مجازات های اعمال شده برای رانندگان متخلف بازدارنده نبوده و این روند تخلفات در مدار تکرار قرار دارد. 6 ـ مقایسه آمار کشته شدگان تصادفات جاده ای در ایران با جهان، نشان دهنده عمق فاجعه ای است که هر روز زندگی ایرانی ها را تهدید می کند. میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران 25 برابر ژاپن و دو برابر ترکیه است. در حالی که تصادفات جاده ای نهمین علت مرگ و میر در جهان به شمار می رود،این حوادث در ایران دومین علت مرگ و میر است و آمارها نشان می دهد ناامن ترین جاده های دنیا زیر پای رانندگان ایرانی قرار دارد. 7 ـ فراموش نکنیم تا زمانی که نظارت در تولید و ساخت خودرو ها وجود نداشته باشد و جاده ها به سطح استاندارد نرسد، مجازات برای تخلفات رانندگی و کنترل رفت و آمدهای جاده ای و آموزش و کنترل مداوم رانندگان حمل و نقل عمومی کافی نخواهد بود و تا این روند ادامه داشته باشد، آمار مرگ و میر در جاده های کشور که هر روز رو به افزایش است، همچنان گوی سبقت را از دیگر کشور ها خواهد ربود.