به گزارش «پرشین خودرو»، قطعه 57 سنتی که این همه برای جنرال موتورز دردسر و بی آبرویی به بار آورده در سال 2006 تصحیح شده اما شماره قطعه عوض نشده است؛ در حالی که معمول است وقتی قطعه ای از نو طراحی می شود شماره گذاری آن هم عوض میشود. همین سهل انگاری ساده باعث شده بازرسان ایمنی فدرال و حتی کارمندان خود جنرال موتورز نتوانند به درستی تشخیص دهند که منشأ این تصادف ها از کدام قطعه است. بعد از اصلاح قطعه معیوب مدل هایی که به قطعه اصلاح شده مجهز بودند منجر به تصادف نمی شدند اما هنگام بررسی هم معلوم نبود که چه چیزی تغییر کرده و عیب را رفع کرده است. از نظر منتقدان عدم تغییر شماره گذاری قطعه تغییریافته نوعی سرپوش گذاری بر سهل انگاری است. مدیر عامل جنرال موتورز هم نتوانست پاسخ مناسبی به این سهل انگاری بدهد و این مسامحه را غیرقابل قبول توصیف کرده و عذرخواهی کرده است. اما این عذرخواهی مورد قبول صاحبان دم قرار نگرفته است و حتی سناتور کلی آیوت هم گفته است. این موضوع خیلی فراتر از غیرقابل قبول بلکه یک فریب جنایی است. قطعه معیوب کمی بیش از 1 سانتیمتر کوتاهتر از قطعات رفع عیب شده است و فقط 57 سنت به قیمت قطعه می افزاید. همین یک سانتیمتر فشار و گشتاور لازم را به وجود می آورد و مانع رفتن سویچ به حالت خاموش می شود. اگر سویچ در حال حرکت به حالت خاموش در آید کیسه هوا، فرمان هیدرولیک، ترمز ای بی اس همگی غیرفعال شده و خطری جدی برای راننده و سرنشین به وجود می آورد. غول قطعه سازی دلفای هم به بازرسان کنگره آمریکا گفته است که قطعه سازان قطعه را بر اساس تعریف خودروسازان تحویل میدهند و جنرال موتورز می دانسته است این قطعه گشتاور لازم را فراهم نمی آورد با این وصف این قطعه را با همین وضعیت پذیرفته است. مری بارا مدیر عامل جدید جنرال موتورز هم که در زمان این اشتباه فاحش مدیر عامل این شرکت نبوده اظهارات قطعه سازی دلفای را تأیید کرده است. ظاهرا زمانی که گزارش های تصادف به جنرال موتورز رسیده اصلاحیه برای قطعه به دلفای فرستاده اما برای سرپوش گذاشتن به این ایراد و جلوگیری از هزینه های فراخوان خودروهای معیوب از شماره گذاری جدید قطعه اصلاح شده خودداری کرده است. اسناد و مدارک درخواست تغییر قطعه از جنرال موتورز به دلفای هم به دست آمده است.