به گزارش «پرشین خودرو»، مقوله ی مصرف بی رویه ی بنزین و کلا حامل های انرژی در کشور و بحث یارانه ی پرداختی آن از سوی دولت ها موجب شده تا دولت یازدهم در تصمیم گیری و سیاستگزاری جدید، قیمت این حامل ها را افزایش دهد. از اواخر سال پیش زمزمه ی افزایش قیمت حامل های انرژی و به ویژه بنزین به گوش می رسید. در این میان تعیین قیمت جدید برخی از این حامل ها مانند آب، برق و گاز در سال گذشته عملیاتی شد، ولی؛ تعیین قیمت نهایی بنزین به بعد از تعطیلات نوروز موکول شده بود. البته از اواخر سال پیش هم زمزمه هایی مبنی بر قیمت گذاری بیش از هزار تومانی این کالای استراتژیک به گوش می رسید که ظاهرا قرار است از آغاز اردی بهشت 93 به اجرا در آید. حال امیدواریم که افزایش قیمت این محصول بار روانی منفی در سطح جامعه نگذاشته و منجر به نوعی آشفتگی و بی نظمی در دیگر حوزه های اقتصادی کشور نگردد. نکته ای که نباید از آن غافل بود این است که تعیین قیمت بنزین تنها شناخت درد است و درمان آن نیست و در این میان استاندارد سازی سوخت و حتی امکانات سخت افزاری جایگاه های آن با معیارهای روز دنیا می تواند تا حدودی راهگشای بسیاری از مشکلات سوختی و زیست محیطی ما باشد. متن شعری زیر با نگاهی متفاوت و طنزگونه به چالش های افزایش قیمت این محصول استراتژیک پرداخته است. بنزین رود به کارتم ای دولتا! تو بشنو/ بهر خدا تو، به کن حال نزار ما را خودرو نشستگانیم ای باک خالی برخیز/ باشد که باز بینیم این دّر پر بها را شصت لیتر ماهیانه افسانه گشت اکنون / نیکی به جای ما هم بنما تو بینوا را در این کارت سیاهم، گمگشته لیتر بنزین / یا رب چه سان توان رفت تا بیت خاله سارا ای دولتا که کردی نرخ های آن هزاری / بهر خدا بفرما با همچو ما مدارا بنزین انیس ما بود، یار شفیق ما بود / دیگر به خواب بینیم دیدار آشنا را آسایش دو کارتم تفسیر این دو حرف است / بنزین بده تو ارزان، حتی یوروی آن را آن تلخ سوخت که دولت ام الفوایدش خواند / باشد که پر بماند هر دم به باک، ما را در جایگاه بنزین ما را گذر ندادند / گر تو نمی پذیری تغییر ده فضا را گفتند داده دولت سهمیه ای به یکسان / مردان مجلسی را، کارمند خرده پا را بنزین چارصد هم چون گشت یک هزاری؟ / هم پورشه های ایشان، هم این پرایدها را در این زمانه دیگر خودرو به چشم ناید / گشته کنون برابر با خار و سنگ خارا جانا دگر نمانده بنزین به باک یارم / ای یار مانده در راه، معذور دار ما را... «هادی بهی»