به گزارش «پرشین خودرو»، رضا رحمانی همچنین می‌گوید که دولت باید تکلیف خود را با صنعت خودرو مشخص کند.
قطعا در جریان روند قیمت‌گذاری خودروهای داخلی توسط شورای رقابت هستید و می‌دانید اعلام قیمت‌های جدید از سوی این شورا، واکنش‌های متفاوتی را به همراه داشته است. نظر شما در این مورد چیست؟ آیا این روند را که شورای رقابت قیمت خودرو را تعیین کند، قبول دارید؟
به هر حال شورای رقابت دارای جایگاه قانونی است و از این بابت شورا کار قانونی انجام می‌دهد. هر کالایی انحصاری باشد، شورای رقابت باید در قیمت‌گذاری آن ورود پیدا کند. از طرفی، به هر حال خودروسازی هزینه‌های غیر‌تولیدی دارد که باید به آنها نیز توجه کرد. در حال حاضر آمار می‌گوید 13 درصد قیمت خودروهای داخلی ناشی از هزینه‌های مالی است، در حالی که در دنیا تنها پنج درصد صرف این نوع هزینه‌ها می‌شود. در نتیجه هر چه این درصد کاهش یابد، قیمت خودرو نیز افت خواهد کرد. الان مگر اختلاف نظر شورای رقابت و خودروسازان بر سر قیمت‌ها چقدر است؟ خب از همین هزینه‌های مالی که کم کنیم، قیمت افت خواهد کرد. شما فرض کنید الان 13 درصد هزینه مالی تولید خودرو مثلا به 10 درصد نزول کند، خب این به معنای کاهش سه درصدی قیمت خودرو خواهد بود.
به‌عنوان رئیس کمیسیون صنایع، آیا با تثبیت قیمت خودرو و دخالت دولت در این مورد موافق هستید؟
به اعتقاد من قیمت خودرو را بازار تعیین می‌کند. الان قیمت خودرویی مانند بنز را چه کسی تعیین می‌کند؟ مگر بازار و مشتریان تعیین‌کننده نیستند؟ البته طبعا برای این کار باید رقابت وجود داشته باشد، چه آنکه در هر کشوری چهار تا خودروساز خصوصی باشد، خودشان قیمت را پایین می‌آورند و این همان مزیت رقابت است.
قیمت خودرو در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اگر منظورتان این است که فلان خودرو با فلان قیمت می‌ارزد یانه، خب باید بگویم مثلا خودرویی مثل پراید 20 میلیون نمی‌ارزد.
خودرو خودتان چیست؟
پژوپارس دارم.
چرا خودرو خارجی سوار نمی‌شوید؟
من عضو کمیسیون صنایع هستم و اتفاقا به دلیل مشکلی که در پایم وجود دارد، نمی‌توانم هر خودرویی سوار شوم؛ اما با این حال خودرو خارجی سوارشدن را نوعی خیانت به تولید داخل می‌دانم.
در صحبت‌هایتان به هزینه‌های مالی اشاره کردید؛ کاهش هزینه‌های مالی شرایط خاص خود را می‌طلبد، از جمله اینکه تیراژ باید بالا برود و این کار نیز به کمک دولت نیازمند است، حال آنکه دولت حمایت مالی چندانی از صنعت خودرو انجام نمی‌دهد.
قبول دارم که بحث هزینه‌های تولید را هم باید در پروسه کاهش قیمت خودرو بگنجانیم، اما به‌نظر من اولین مشکل خودروسازان همین دولتی بودن آنهاست. طبعا هرچه تیراژ بالا برود، هزینه‌های سربار تولید کاهش می‌یابد و در نتیجه می‌توانیم قیمت را پایین بیاوریم، منتها مشکل اصلی صنعت خودرو اینجا است که در حال حاضر دولت به خودروسازان دستور می‌دهد و این قابل‌قبول نیست. معتقدم که دولت باید تصمیم خود را بگیرد و یا به خودروسازان کمک کند یا دست از سرشان بردارد. صنعت خودرو ایران تا یک دوره ای خوب پیش آمد و ما حتی توانستیم مجموعه‌ساز و طراح شویم، اما متاسفانه این روند متوقف شد، به خصوص طی این چند سال گذشته که مشکلات داخلی و خارجی نیز بر روند کار خودروسازان اثر منفی گذاشت.برای من خیلی جالب است که دولت قبل، خودش ابتدا قیمت خودرو را آزاد و سپس آن را لغو کرد. من هنوز نامه دولت را دارم که خطاب به خودروسازان گفته بود بروید و قیمت محصولات خود را مطابق با بازار تعیین کنید و 95 درصد ما‌به‌التفاوت قیمت بازار و کارخانه را نیز به حساب وزارت صنعت واریز کنید؛ پنج درصد باقیمانده نیز به‌عنوان کارمزد نصیب خودروسازان می‌شد. با این حال چند وقت بعد رئیس‌جمهور وقت به تلویزیون آمد و از خودروسازان پرسید «خودرو کیلویی چند؟» اتفاقا جالب‌تر اینجا بود که وزارت صنعت برای خودروسازان نامه زد و از آنها خواست تا تناژ محصولاتشان را اعلام کنند.
یعنی واقعا می‌خواستند بدانند خودرو کیلویی چند از آب در می‌آید؟!
چون رئیس‌جمهور پرسیده بود خودرو کیلویی چند، آنها فکر می‌کردند که باید تناژ خودروها را داشته باشند. این در حالی است که خودرو را تناژی حساب نمی‌کنند و آن فولاد و مس و ... امثال اینهاست که به‌صورت تناژ محاسبه می‌شوند. اینها همه از عوارض دولتی بودن صنعت خودرو است؛ الان مثلا خودروهای ما دو برابر متوسط جهانی سوخت مصرف می‌کند، که قابل‌قبول نیست، چون از جیب مردم می‌رود. البته من نمی‌گویم مدیران فعلی چون دولتی هستند، کار نمی‌کنند، نه، اتفاقا خیلی هم کاری و تکنوکرات به حساب می‌آیند؛ منتها باید به حل حاشیه‌ها در صنعت خودرو بپردازند. مهم‌تر از همه اینکه دولت باید دستش را از جیب خودروسازان در بیاورد.
چرا نمایندگان در مجلس اقدامی برای خروج خودروسازان از زیر سایه دولت انجام نمی‌دهند؟
ما در این مورد کارهایی انجام داده ایم، ولی به نظرم دست شما رسانه‌ها گاهی از ما نیز بازتر است. الان مشکل فقط اقتصادی نیست؛ بلکه باید روی مسائل فرهنگی در این مورد کار بکنیم. ما البته بحث تحقیق و تفحص از خودروسازان را هم داشته‌ایم.
بله اما این تحقیق و تفحص‌ها دردی از صنعت خودرو دوا نکرده اند، چون فقط یکسری گزارش خوانده شده و دیگر هیچ.
اتفاقا در تحقیق و تفحصی که انجام شد، من شخصا این دغدغه را که چرا گزارش‌های مربوطه پیگیری نمی‌شوند، عنوان کردم و قرار شد برای بررسی محورهای آن، کارگروه تشکیل داده و پیگیری‌های لازم را انجام بدهیم. با این حال باز هم می‌گویم که شما رسانه‌ها می‌توانید بسیار تاثیرگذار باشید. مثلا همین قانون حمایت از مصرف‌کنندگان را پیگیری کنید و روی آن حساس بشوید و ببینید سرانجامش چه شد یا مثلا همین موضوع خودروهای قدیمی در ایران؛ برای من جالب است که برخی خودروهای پژو با وجود اینکه دیگر در خارج تولید نمی‌شوند، اما در ایران مشتری دارند؛ خب این به چه معناست؟
شما که کلی برای بازگشت پژو به ایران شرط گذاشته‌اید...
بله شرط گذاشته‌ایم و یکی از شروط مان هم این است که پژو همان خودرویی را که در فرانسه عرضه می‌کند، به ایران هم بدهد. پژو باید بازار 400 میلیونی منطقه را نیز در نظر بگیرد؛ یعنی بداند که کشورهای اطراف ایران مانند عراق و حتی افغانستان، در حکم بازارهای مناسب صادراتی هستند.
قبول دارید نمایندگان مجلس در مقابل شرکت‌های خارجی همیشه یک دنده چپ دارند؟ مثلا در مورد همین ماجرای بازگشت پژو به ایران یا قبل‌تر بر سر حضور رنو در ایران، سنگ اندازی‌های زیادی از سوی نمایندگان مجلس صورت گرفته است.
ما طرفدار یا دشمن شرکت‌های خارجی نیستیم، ولی به هر حال باید منافع داخلی را در نظر بگیریم. حرف ما این است که مدیران صنعت خودرو کشور باید هنرمند و با قدرت مدیریت بالا باشند؛ به‌نحوی‌که اگر پژو را به ایران می‌آورند، در کنار آن به حضور تویوتا در کشور نیز فکر کنند.
ولی به جای تویوتا به سراغ چینی‌ها رفته‌اند!
همان چینی‌ها هم برندهای خوب دارند که انتخاب آنها نیز بستگی به مدیریت و هنر ما دارد. ما با همین پژو می‌توانستیم قراردادی برد-برد ببندیم اما نبستیم. الان هم که بحث حضور دوباره پژو مطرح شده، مجلس پیگیری‌های لازم را برای بستن یک قرارداد تامین‌کننده منافع ملی و به اصطلاح برد-برد انجام خواهد داد.
اگر قرارداد مناسبی بسته نشود چه؟
قطعا اجازه این کار را نمی‌دهیم و آن وقت از همان دنده‌چپ که خودتان گفتید، برخورد خواهیم کرد.
منبع: دنیای اقتصاد
نظر شما