به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از مجله مهر، کریستفر هرویگ عکاس کانادایی نزدیک به ۱۵ سال از وقت خودش را بر روی پروژه عجیب و غریب گذاشته است و از ایستگاه‌های متفاوتی عکس گرفته است. او در ۱۴ کشور به دنبال ایستگاه‌های اتوبوس بوده و توانسته ۸۰۰۰ عکس را ثبت کند که اغلب آنها از کشورهای قزاقستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، اوکراین، ارمنستان، لیتوانی، استونی، بلاروس و آبخازیا انتخاب شده اند.

این ایستگاه در بخش ثبت نشده آبخازیا در غرب قفقاز و نزدیک دریای سیاه واقع شده است. طراح این ایستگاه هیجان انگیز «زوراب تسرتلی» است. او در در آکادمی هنر روسیه تحصیل کرده است.

این هنرمند در آبخازیا ایستگاه دیگری را نیز طراحی کرده است، از همین رو کریستوفر عکاس آقای تسرتلی را پیدا کرده و از او پرسیده چرا در کارهایی که او می‌سازد، هیچ‌کدام از المان‌های آشنا مانند سقف وجود ندارد؟ هنرمند خلاق هم در جواب گفته: «من هیچ اهمیتی به سقف یا دیگر چیزهایی که همه فکر می‌کنند باید وجود داشته باشد، نمی‌دهم! من یک هنرمندم!»

هِرویگ این ایستگاه را در منطقه چارین در قزاقستان پیدا کرده است، جایی که تا کیلومترها خانه و جاده درست و سالمی نبوده است. او عنوان ایستگاهی در هیچ‌کجا! را برای این تصویر انتخاب کرده است.

به نظر می‌رسد قزاقستان از این ایستگاه‌ها در میانه هیچ‌کجا زیاد دارد. هِرویگ می‌گوید: «به نظر می‌رسد کسی به این ایستگاه‌های دور از دسترس رسیدگی می‌کند و حواسش به آن‌ها هست.»

آرمن سارداروو طرح‌های تازه‌ای نیز در بلاروس دارد که خلاقانه به نظر می رسند. این یکی در مسیر مدرسه است و بچه‌های مدرسه آن را نقاشی کرده‌اند.

این بخش از آبخازیا بیشترین طراحی‌های متفاوت را دارد و هرویگ این ایستگاه عجیب را نیز در همان منطقه پیدا کرده است.

یاراوان ارمنستان میزبان این ایستگاه است و هرویگ درباره آن می‌گوید: «هیجان انگیز ترین نکته درباره این ایستگاه‌ها این است که به نظر می‌آید آن‌ها اتفاقی ساخته شده‌اند، در صورتیکه هر کدام برای خودشان طراحی ویژه و منحصر به فردی دارند.»

ارمنستان ایستگاه‌های نادر و متفاوت زیادی دارد که در عین حالی که شاید جالب به نظر نرسند!

ایستگاه‌های استونیا بیشتر از چوب ساخته شده‌اند و به نظر ساده می‌آیند، اما در رنگ آمیزی و تزئین کردن آن‌ها تفاوت زیادی به چشم می‌خورد.

طراحی ایستگاه‌های اتوبوس از این دست برنامه‌هایی است که هنرمندان دوست دارند انجام بدهند، از آن جهت که به راحتی می‌توانند ایده‌های عجیب خودشان را در آن نشان دهند. قزاقزستان میزبان این ایستگاه است.

هرویگ که از سال ۲۰۰۲ برای این پروژه سفر کرده است، این ایستگاه را در استونی پیدا کرده است، چیزی مانند رتیل که هنرمند عکاس می گوید انتظار داشته آن را در نشنال جئوگرافیک ببیند!

در سال ۲۰۰۳ هرویگ به همراه همسرش به قزاقستان سفر و سه سال در این کشور زندگی می‌کند. در این مدت در پروژه‌های عکاسی مختلفی نیز حضور دارد. او در انتهای یکی از جاده‌های مهم آسیای مرکزی به این ایستگاه اتوبوس رسیده است.