به گزارش «پرشین خودرو»، امروزه مشکل آلودگی هوا به یک معضل بزرگ و اساسی برای کلان شهرها به ویژه در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته تبدیل شده است.

معضلی که هر اقلیم و سرزمینی باید متناسب با شرایط جغرافیایی و سیاست‌های کلان و البته شرایط اقتصادی راه حلی برای آن در نظر بگیرد. در همین راستا دولت‌مردان  و مدیران ارشد حوزه محیط زیست با همکاری صنایع مختلف در حال تلاش برای رسیدن به راه حل‌هایی نوین و کم‌هزینه برای مقابله با این مشکل هستند.

یقینا یکی از صنایعی که همواره می‌تواند در عین ایفای نقشی اساسی در ایجاد این آلودگی‌ها، تاثیر مثبتی در از بین بردن و کاهش آن نیز داشته باشد صنعت خودروسازی است و همانطور که در اخبار شاهد آن هستیم روی آوردن به طراحی و تولید خودروهای پاک هیبریدی و الکتریکی همواره در سرخط خبرها قرار می‌گیرد. مساله‌ای که رقابتی جدی را نه تنها در میان خودروسازان بزرگ و نامی بلکه در خودروسازان کم تجربه‌تر نیز ایجاد کرده است.

به طور حتم زمانی که از خودروهای هیبریدی و دوستدار محیط زیست سخن به میان می‌آید نمی‌توان از کنارخوشنام‌ترین هیبریدی دنیا به این سادگی عبور کرد. به خصوص که این هیبریدی دست پرورده یکی از بزرگ‌ترین و پرآوازه‌ترین خودروسازان جهان نیز باشد. بله دقیقا روی کلام با تویوتا پریوس است.

خودرویی کم حاشیه و محبوب که به تازگی پایش به کشورمان باز شده است تا شاید بتواند مرهمی باشد بر کهنه زخم آلودگی هوای کلان شهرهایی مانند تهران. فرصتی پیش آمد تا با این هیبریدی پر ادعا ملاقاتی داشته و توانایی‌های فنی و عملکردی آن را به چالش بکشیم.

نقد طراحی

پریوس را می‌توان خودرویی در کلاس فست‌بک‌ها دانست که طراحی خاص و منحصر به فرد خود را داراست. در واقع وقتی سوار بر پریوس هستید می‌توانید این اطمینان را داشته باشید که کمتر کسی خودرویی مشابه خودرو شما را سوار است. ظاهر پریوس به قدر کافی خاص طراحی شده است که در بازارهایی مشابه بازار کشورمان تا مدت‌ها چشم‌ها را به سمت خود خیره کند.

در نگاه اول نمای جلویی خودرو در عین سادگی، زیبا و دوست داشتنی به نظر می‌رسد و البته رگه‌هایی از طراحی محافظه کارانه نیز در فرم چراغ‌ها و حجم پردازی سپر مشاهده می‌شود. البته باید طراحی پریوس را نسبت به سایر طرح‌های محافظه‌کارانه و به شدت اغراق آمیز تویوتا و یا کلی‌تر بگوییم آسیا پخته‌تر بدانیم که این پختگی در حجم‌پردازی گلگیر و و فرم ستون‌ها کاملا مشهود است.

نمای جانبی پریوس همان نمایی است که در آن فرم خاص خودرو بویژه در قسمت عقب خودنمایی می‌کند. شیب شیشه عقب خودرو آنقدر زیاد نیست که نمایی هاچ‌بک را برای پرویس به ارمغان آورد و در عین حال آنقدر هم کم نیست که فرم خودرو را به سمت یک سدان بزرگ سوق دهد. در واقع طراحان سعی کرده‌اند شیشه عقب را با شیبی ملایم و طولانی به قسمت انتهایی خودرو برسانند و همین شیب ملایم سبب شده تا ارتفاع قسمت انتهایی خودرواز سقف تا زیر سپر عقب زیاد به نظر برسد که البته این فرم به ایجاد فضای بار بزرگ با دسترسی بسیار راحت منجر شده است.

طراحی چراغ‌های عقب با فرمی ایستاده و کشیده که کاملا با نمای انتهایی خودرو همخوانی دارد و استفاده از گرافیکی جذاب موسوم به چراغ‌های یخی سبب شده است جذابیت بخش انتهایی خودرو بیش از پیش به نظر برسد. علاوه بر این، تویوتا با تعبیه یک شیشه در قسمت عمودی درب صندوق سعی کرده است مانورهای طراحی در نیمه دوم بدنه پریوس را به اوج خود رسانده و در عین حال دید فوق‌العاده‌ای را برای تسلط راننده در هنگام حرکت دنده عقب ایجاد کند. نکته‌ای که در برخورد نزدیک با خودروی مورد آزمایش جلب توجه می‌کرد اندازه رینگ‌ و لاستیک‌ها بود که با توجه به جثه عضلانی خودرو در محور عقب کمی کوچک به نظر‌ می‌رسید.

داخل کابین

فضای داخلی کابین پریوس بر خلاف انتظار به هیچ وجه ساده طراحی نشده است. طراحان سعی کرده‌اند در فضای داخلی کابین از تعبیه هیچ پنل و ادواتی خودداری نکرده و هرآنچه برای یک خانواده کم‌جمعبت لازم است را خلق کنند و نکته جالبتر در این بخش این است که تمامی این ادوات و پنل‌ها در اوج ارگونومی طراحی شده‌اند. در واقع با حضور در داخل کابین پریوس با وجود شلوغی، هرگز احساس سردرگمی و کلافگی برای کار با تجهیزات و ادوات مختلف  نخواهید داشت. تویوتا سعی کرده است فضای داخل پریوس را نیز همانند نمای خارجی خاص و منحصر به فرد طراحی کند.

این خاص بودن را می‌توان در خارج شدن نشانگر‌های پشت فرمان از فرم کلاسیک و تعبیه نمایشگر سه‌گانه برای نمایش اطلاعات مربوط به موتورها، سرعت، مصرف سوخت و غیره، فرم انحنا دار پنل مرکزی با شیب ملایم و ارتفاع زیاد، تعبیه فضایی کنسول مانند برای قرار دادن اشیا در قسمت زیرین پنل مرکزی و ... مشاهده کرد.

فضای داخل کابین در هر دو ردیف برای یک خانواده کوچک کاملا راحت وکافی بوده و تویوتا سعی کرده با وجود استفاده از پلاستیک خشک در ساخت داشبورد و پنل‌ها و حتی فرمان، آن را طوری مورد پرداخت و ثبت نقش و طرح خاص قرار دهد که جای هیچ گله و نارضایتی باقی نماند. این راحتی و کیفیت ساخت را می‌تواند در صندلی‌های پوشیده شده با پارچه مرغوب که با تکنولوژی نانو بافته شده‌اند نیز مشاهده کرد.

در داخل کابین پریوس با یک نمایشگر مرکزی در پنل میانی، یک نمایشگر سه‌گانه با هندسه مستطیلی شکل طویل در قسمت بالایی داشبورد و یک نمایشگر کوچک در قسمت میانی داشبورد در سمت شاگرد روبرو هستیم که در زمان حرکت هرآنچه که نیاز راننده باشد را برای وی به نمایش در می‌آورند و باید این بخش را یکی از جذابیت‌های اصلی پریوس دانست.

پشت فرمان

با قرارگیری پشت فرمان پریوس و پس از تنظیم صندلی که در شش جهت امکان‌پذیر است، دکمه استارت تعبیه شده در سمت راست فرمان را می‌فشاریم و همزمان فشار کمی بر پدال وارد کرده تا مجموعه هیبریدی پریوس وارد مدار شود. تویوتا در پریوس از سیستم پردازش بسیاری قوی استفاده کرده است که در هر لحظه از حرکت می‌تواند موتور الکتریکی، پیشرانه بنزینی یا ترکیبی از هر دو را وارد مدار کند. در زمان استارت خوردن، خودرو در حالت الکتریکی قرار دارد و هیچ صدا و لرزشی حتی در بیرون کابین نیز احساس نمی‌شود. این حالت تا سرعت30 کیلومتر بر ساعت نیز باقی مانده و پس از آن پیشرانه درون‌سوز وارد مدار می‌شود.

پس از خو گرفتن با کابین خودرو و نگاهی به ادوات قرار گرفته در پنل مرکزی و آشنایی با عملکرد آنها، اهرم تعویض دنده را به سمت چپ منتقل کرده و با جابجایی آن به سمت بالا یا پایین می‌تواند وضعیت جعبه دنده را در حالت‌های مختلف قرار داد. با قرار دادن جعبه دنده CVT در حالت D، ترمز پارک که در پریوس به صورت پدال کوچکی در سمت چپ پدال ترمز قرار گرفته است را فشرده و رها می‌کنیم تا ترمز پارک از مدار خارج شود. این پدال جای‌گیری مناسبی نداشته و ممکن است مدت زمانی طول کشیده تا راننده به آن عادت کند.

با رها کردن پدال ترمز، خودرو که در شیب ملایمی قرار دارد کمی به سمت عقب حرکت کرده و با فشردن پدال گاز خودرو به آرامی و طمانینه خاصی شروع به حرکت می‌کند. حرکت را به آرامی ادامه داده تا با سواری و عملکرد خودرو و همچنین عملکرد سیستم‌های مختلف و اطلاعاتی که نمایشگرها به نمایش می‌گذارند بیشتر آشنا شویم. همانطور که پیشتر نیز بیان شد یکی از جذابیت‌های رانندگی با پریوس همین نمایشگرهای تعبیه شده در داخل کابین هستند. سیستم هیبرید پریوس عملکردی بسیار دقیق و مهندسی شده دارد که در کسری از ثانیه بهترین ترکیب را انتخاب می‌کند. در نمایشگر قرار گرفته در پنل میانی و همچنین بخشی از نمایشگرهای سه‌گانه بالای داشبورد نحوه عملکرد سیستم هیبرید به کمک آیکون‌هایی که نماد موتورهای الکتریکی و بنزینی و مجموعه باتری بوده نمایش داده می‌شود.

با افزایش سرعت و شتابگیری با پریوس به بررسی عملکرد سیستم هیبرید پرداختیم در حین رانندگی پرشتاب با پریوس، فرمان تیز و دقیق که با افزایش سرعت سفت‌تر شده و گوش به فرمان راننده است در کنار صندلی‌های بسیار راحت که بدن را به راحتی در خود جای داده و با پر کردن گودی کمر راحتی دلچسبی را فراهم می‌کند و همچنین ترمزهای قوی کاملا خودنمایی می‌کنند.  پس از مدتی سواری می‌توان عملکرد پیچیده سیستم هیبرید را اینگونه توصیف کرد که در شروع حرکت تا سرعت 30 الی 35 کیلومتر در ساعت به شرطی که مجموعه باتری ذخیره کافی داشته باشد، تنها موتورهای الکتریکی فعال خواهند بود در غیر این صورت پیشرانه بنزینی نیز وارد مدار شده و به کمک مولد تعبیه شده عملیات شارژ مجموعه باتری را آغاز می‌کند. همچنین اگر قصد شتابگیری سریع از حالت سکون داشته باشید پیشرانه بنزینی و الکتریکی به صورت همزمان وارد مدار می‌شوند.

در حین حرکت در مسیرهای سربالایی نیز در صورت لزوم شارژ باتری برای لحظاتی متوقف شده تا موتور الکتریکی و بنزینی بتوانند حداکثر توان را تحویل دهند و در عوض در زمان حرکت در سرعت‌های بالا یا در ترمزگیری‌ها، پیشرانه بنزینی می‌تواند به شارژ سریع‌تر باتری بپردازد. در حالت سکون نیز غالبا مجموعه الکتریکی فعال است و سرنشینان می‌توانند از سیستم تهویه مطبوع، سیستم صوتی و سایر ادوات داخل کابین بهره ببرند و زمانی که ذخیره شارژ باتری‌ها کاهش یابد پیشرانه درون‌سوز به صورت خودکار استارت خورده و به شارژ مجموعه باتری تا حدود 30درصد ظرفیت پرداخته و از مدار خارج می‌شود و زمانی که مجددا شارژ باتری به حدود 20 درصد رسید، دوباره فرآیند فوق تکرار می شود. در واقع خودرو در حال سکون و درجا در بیشتر اوقات به صورت کاملا پاک و دوستدار محیط زیست عمل می‌کند.

پس از تسلط کافی بر عملکرد سیستم هیبرید مجددا به رانندگی با پریوس می‌پردازیم و سعی می‌کنیم مسیرهای انتخابی ترکیبی از سربالایی‌ها، سرازیری‌ها و مسیرهای صاف و البته پردست‌انداز باشد تا عملکرد  سیستم تعلیق و فرمان پریوس مورد آزمایش قرار گیرد. پریوس از یک موتور 1.8 لیتری بنزین سوز مجهز به سامانه زمانبندی متغیر سوپاپ‌ها باتوانایی تولید 98 اسب بخار بهره می برد که در ترکیب با موتور الکتریکی می‌تواند حداکثر 134 اسب‌بخار قدرت تولید کند. شتابگیری پریوس به لطف این مجموعه قدرتی خوب و قابل قبول است و اگر در هنگام شروع حرکت در سربالایی‌ها حرکت خود را پرگاز آغاز کنید به هیچ وجه کمبود قدرت احساس نخواهید کرد، اما اگر حرکت در مسیرهای پرشیب را به آرامی شروع کنید نباید انتظار کشش و شتابگیری چشمگیری از پریوس داشته باشید.

 سواری پریوس را باید نرم و راحت توصیف کرده و فضای داخلی کابین را آرام و بی‌صدا دانست. پریوس در آزمون عبور از پیچ‌های تند با سرعت بالا کاملا روسفید بیرون آمد که این هندلینگ و فرمان‌پذیری خوب را باید مدیون شاسی خوب و مهندسی شده، سیستم تعلیق نرم و در عین حال متعادل و مجموعه الکترونیکی و مکانیکی سیستم کنترل پایداری دانست. جالب است بدانید تویوتا برای افزایش ایمنی عابران پیاده از سیستم ایجاد صدای مصنوعی استفاده کرده است زیرا حرکت پریوس در حالت الکترکی آنقدر بی صداست که بدون نگاه کردن ممکن است عابران پیاده متوجه عبور آن نشوند.

در یک جمع‌بندی نهایی باید پریوس را خودرویی با تکنولوژی و بازدهی بالا در سیستم هیبرید، سواری نرم و راحت، فرمانپذیری و هندلینگ مطلوب و قابل قبول، شتابگیری خوب، کابین با کیفیت و راحت و در یک کلام لایق عنوان خوشنام‌ترین هیبریدی جهان دانست.

تجهیزات سفارشی و استاندارد

از جمله مهم‌ترین تجهیزات سفارشی و استاندارد قابل عرضه بر روی تیپ‌های مختلف پریوس می‌توان مواردی نظیر سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک مجهز به فیلتر گرد و خاک با عملکردی بسیار قوی، صفحه نمایش 6.1 اینچی لمسی، سیستم کنترل پایداری، سیستم کنترل کشش، ترمز کمکی، سیستم Smart Stop، سیستم کمکی حرکت بین خطوط، سیستم هدآپ دیسپلی، سیستم کمکی شروع حرکت در سربالایی‌های، کروز کنترل مجهز به رادار، سانروف و... را برشمرد.

آزمایش و نوشته: ارشیا عباسی / عکس: عمید ناصر

علاقمندان برای کسب اطلاعات بیشتر از محصولات تویوتا در ایران، اینجا را کلیک کنند.