به گزارش پرشین خودرو، تیم‌هایی که در رقابت‌های فرمول یک شرکت می‌کنند چند میلیون دلار برای حضور در این سطح از رقابت هزینه می‌کنند و بخشی از درآمد آنها از طریق اسپانسرهایی تامین می‌شود که این خودروها و تیم‌ها برای آنها تبلیغ انجام می‌دهند و بخشی نیز از محل فروش بلیت‌ها به‌دست می‌آید. پوشش تلویزیونی از این رقابت‌ها درآمدی برای برگزار‌کنندگان ندارد و پول مستقیم به حساب تیم‌های فرمول یک می‌رود. بلیت‌فروشی به سختی می‌تواند مخارج برگزاری این رقابت‌ها را بپردازد و سالانه این درآمد به 33 میلیون دلار ممکن است برسد که برای برگزار‌کننده این مبلغ پاسخگوی نیاز آنها نخواهد بود. برگزار‌کنندگان مجبور هستند با شرکت‌های مختلف برای گرفتن آگهی‌های تبلیغاتی در اطراف پیست و فضای مسابقه وارد مذاکره شوند که این موضوع بخش اصلی هزینه‌ها را تامین می‌کند.
به نظر می‌رسد برای اینکه یک رقابت در این سطح برگزار شود نیاز است تا پول‌های بیشتری به محل برگزاری و میزبان تزریق شود اما تمام موارد ذکر شده هم برای برگزاری مسابقات کافی نخواهد بود و در اینجا دولت‌ها با کمک‌های مالی خود که تا 400 میلیون دلار هم می‌رسد به برگزار‌کنندگان مسابقات فرمول یک کمک می‌کند تا این اتفاق امکان‌پذیر شود. اگر کمک دولت‌ها نباشد برگزاری چنین رقابت‌هایی غیر‌ممکن خواهد بود و به همین خاطر مسابقات فرمول یک در کشورهایی انجام می‌شود که تولید خالص ملی بالایی دارند و جزو کشورهای ثروتمند به حساب می‌آیند تا هزینه کردن چنین مبالغی برای یک دولت کار راحتی باشد و البته دولت‌ها هم نفع‌هایی از این ماجرا می‌برند.
در پنج سال گذشته هزینه برگزاری این رقابت‌ها به‌طور متوسط 6/ 18 درصد افزایش پیدا کرده است که این موضوع کار را برای برگزاری مسابقات دشوارتر می‌کند. در هر سال بیش از 425 میلیون نفر این مسابقات را از طریق تلویزیون تماشا می‌کنند که این رویداد ورزشی پر‌مخاطب‌ترین در دنیای مسابقات اتومبیلرانی به حساب می‌آید. کشورهای آسیایی تمایل بیشتری برای میزبان بودن در این رقابت‌ها نشان می‌دهند از این جهت که باعث می‌شود آنها در کنار کشورهای اروپایی و پیشرفته دیده شوند.
این دیده شدن برای چنین کشورهایی که عموما توریستی هم هستند عواقب مثبت زیادی به همراه دارد؛ از این جهت دولت‌ها به این رقابت‌ها به چشم فرصتی برای تبلیغ کشور خود نگاه می‌کنند و سرمایه‌گذاری در رقابت‌های فرمول یک را با آغوش باز می‌پذیرند. از طرفی تیم‌ها برای حضور سالانه خود در رقابت‌ها محدودیت اعمال می‌کنند و در بیشتر از 20 مسابقه بیشتر شرکت نمی‌کنند و این موضوع باعث می‌شود تا در برخی مسابقه‌ها غایب باشند. از طرفی دیگر برخی کشورهای اروپایی نیاز به تبلیغ برای جذب گردشگران ندارند که این موضوع باعث شده است تا دولت نسبت به پرداخت هزینه‌ها تمایلی نشان ندهد که حذف فرانسه از میزبانی فرمول یک از جمله این موارد است یا دولت ترکیه نسبت به این موضوع رویکرد مثبتی نشان نداده است و این کشور از لیست میزبانان خارج شده است. آلمان و اسپانیا هم به‌طور منظم مانند آنچه در گذشته اتفاق می‌افتاده است میزبان این رقابت‌ها نمی‌شوند.
یکی از مزیت‌های برگزاری رقابت‌های فرمول یک در کشورهای توسعه‌یافته بهره‌مندی محلی از مزیت‌های حضور گردشگران و علاقه‌مندان به رقابت‌های اتومبیلرانی است که باعث تقویت اقتصاد محلی می‌شود که این موضوع مورد توجه آمریکا قرار گرفته است و پس از 5 سال این کشور مجدد میزبانی رقابت‌های فرمول یک را در سال 2012 می‌پذیرد. در رقابتی مانند فرمول یک بیش از 100 هزار نفر تماشاچی به پیست مسابقات وارد می‌شوند و این رقابت‌ها بر عکس یک مسابقه فوتبال کوتاه نخواهد بود و چند روز به طول می‌انجامد و همین موضوع باعث می‌شود که دولت‌هایی که از پتانسیل لازم برخوردار هستند علاقه نشان دهند. در تحقیقی که درباره درآمد هتل‌ها در روزهای مسابقه صورت گرفت مشخص شد که هتل‌های اطراف محل برگزاری بیش از 32 میلیون دلار درآمد داشتند و هر تماشاچی برای هر شب اقامت خود بیش از 300 دلار هزینه پرداخت کرده است.
در کنار هتل و هزینه‌های اقامت، تماشاچیان در بخش‌های دیگر هم هزینه می‌کنند که شامل بخش غذایی و سایر تفریحات هم می‌شود. حضور این حجم از تماشاچیانی که چند روز را در محل مسابقات سپری می‌کنند ابعاد اقتصادی قابل توجهی دارد که برخی دولت‌ها به آن ارزش و بهای زیادی می‌دهند. مکزیک از جمله کشورهایی بوده است که پس از 20 سال مجدد میزبان خودروهای پرسرعت فرمول یک می‌شود و در سال 2016 هم جمهوری آذربایجان و شهر باکو به این لیست اضافه شده است و این موضوع نشان می‌دهد میزبانی در مسابقات فرمول یک پای برخی کشورها را به میان کشیده است که تا پیش از این هیچ حضوری در این حوزه نداشته‌اند. اقتصاد محلی در مسابقات فرمول یک بسیار تقویت می‌شود و این موضوع برای کشورهایی که به تقویت چنین موضوعی نیاز دارند بسیار جذاب به نظر می‌رسد. برای کشوری مانند جمهوری آذربایجان که به تبلیغات بخش گردشگری نیاز مبرم دارد این رقابت‌ها باعث می‌شود تا نامش بر سر زبان‌ها بیفتد و جاذبه‌های گردشگری خود را از این طریق به دنیا نشان دهد که فرصتی بی‌نظیر خواهد بود.
دنیای اقتصاد
نظر شما