به گزارش«پرشین خودرو»، پرونده پروپئیچ به مرحله حکم دادن رسیده و حالا استقلال ۳۷۰ هزار دلار باید به این بازیکن طبق رای و نظر فیفا بپردازد آن هم بابت سالی که پروپئیچ با همسر و فرزند خود اروپا گردی می کرد و برای استقلال بازی نمی کرد. علیرضا منصوریان که به استقلال آمد یک سری بازیکن را در لیست خروج قرارداد، آنها که قراردادی با استقلال نداشتند که هیچ اما پروپئیچ قراردادی داشت که یک سال از آن باقی مانده بود و با این وجود سرمربی استقلال او را نخواست.

نکته اینجاست که آن روزها اعلام کردند که با پروپئیچ به توافق می رسیم اما امروز بیش از یک میلیارد تومان به پروپئیچ باید بدهند و حتی در صورت اعتراض و رفتن پرونده به دادگاه cas باز هم احتمالا رای تفاوتی نخواهد کرد و دیر یا زود، توسط افتخاری یا هر مدیر دیگری باید این پول پرداخت شود. در مورد عادل شیحی هم تقریبا همین مشکل به وجود آمد. استقلال عادل شیحی را کنار گذاشت اما قرارداد او را پرداخت نکرد.

شیحی مهاجم مراکشی – آلمانی استقلال با مصدومیت های زیاد عملا به کار استقلال نیامد و با پایان قرارداد از این تیم جدا شد اما با او تسویه حساب انجام نشد و او هم شکایت کرد و نه تنها پولش را خیلی سریع گرفت بلکه استقلال را هم از نقل و انتقالات زمستانی محروم کرد. او تنها ۵۰ هزار دلار باید از استقلال می گرفت و البته در استقلال کسی به این موضوع توجه نکرد.

نکته جالب در این رابطه آن است که حکم شیحی دقیقا مثل حکم پروپئیچ بود اما در آن پرونده چون استقلال دیر اقدام کرد از نقل و انتقالات زمستانی محروم شد و این موضوع سر و صدای زیادی به پا کرد که امیدواریم همین ماجرا دوباره برای استقلال رخ ندهد و استقلال نقل و انتقالات تابستانی را از دست ندهد.
 

پرسش اما با بررسی پرونده این دو بازیکن این است: چه کسی با این بازیکنان قرارداد می بندد و چه کسی با این بازیکنان توافق می کند؟ آیا قراردادها درست نوشته شده و توافق ها صحیح انجام می گیرد؟ اگر صحیح انجام می گیرد چرا این اواخر همیشه استقلال بدهکار است و محکوم و در گیر و دار فراراز احکام فیفا؟

شیحی در نقل و انتقالات نیم‌فصل لیگ پانزدهم به استقلال پیوست. او اولین بار در هفته بیست و یکم لیگ مقابل راه‌آهن ۲۱ دقیقه برای استقلال به میدان رفت. شیحی در ادامه مقابل پدیده، استقلال خوزستان و سپاهان هم ۹۰ دقیقه بازی کرد اما در اوایل بازی مقابل پرسپولیس مصدوم شد و دیگر تا پایان فصل نتوانست بازی کند. پروپئیچ هم در ۱۴ بازی که برای استقلال انجام داد ۵ گل به ثمر رساند و در باقی دیدارها روی نیمکت بود در حالی که پرویز مظلومی او را جزو چهار گل زن برتر جهان می دانست!

پرسش دوم این است: کدام کمیته فنی این بازیکنان را جذب می کند و بدتر از آن این که چرا پای انتخاب های خود نمی ایستند و به راحتی بازیکن را اخراج می کنند آن هم قبل از پایان قرارداد و با سلیقه مربی جدید. نتیجه عدم استفاده از با تجربه ها در ثبت قرارداد ها می شود همین که استقلال نه تنها یک میلیارد هزینه اروپاگردی پروپئیچ را می دهد نه تنها با شیحی محروم می شود بلکه مشکلاتش هر روز بیشتر هم می شوند. در اواسط همین فصل گذشته و بعد از بازی حذفی مقابل مس کرمان بود که منصوریان اعلام کرد ۹ بازیکن استقلال در قراردادهایشان بندهای عجیبی دارند که می توانند هر زمان که بخواهند از استقلال جدا شوند و بروند. اینگونه قرارداد بستن و آنگونه پای قراردادها ایستادن هنرمندی می خواهد که استقلال ظاهرا آن را در سال های اخیر بیش از قبل داشته است.

در واقع شاید باید دوره افشارزاده را بدترین دوره عقد قرارداد یا توافق با بازیکنان تیم دانست که بدون استثنا در همه آنها بازیکن محق بود و برای اثبات حق خودش به مربی تیم و یا فیفا تنها چند ماه به زمان نیاز داشت. اگر استقلال در عقد قراردادها چه به لحاظ فنی و چه از منظر نوع بستن قرارداد نگاه جدیدی را در باشگاه مستولی نکند عملا با این رویه در ماه های آینده کلا باید یک دفتر نمایندگی در زوریخ برای وکلای خود بگیرد تا شبانه روزی آنجا باشند و پول بدهند و شکست بخورند. آن هم با مبالغ میلیاردی.

منبع: مهر