به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، زنجیره تولید، تامین قطعات و مواد اولیه از موضوعاتی است که می تواند موجب بالندگی و سرخوردگی یک صنعت مولد شود. صنعت خودرو ایران برای فعالیت دارای مزیت های مناسبی مانند وجود مواد اولیه و انرژی ارزان و قطعه سازان با دانش در کشور است اما همچنان برای بهتر شدن راه زیادی در پیش روی خود دارد.
وضع حال و حاضر زنجیره تامین در صنعت قطعه سازی موضوعی است که با مازیار بیگلو دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعه های خودرو در میان گذاشتیم تا وضعیت و نیازهای این بخش را بهتر بشناسیم.

• آقای بیگلو با تشکر از شما. برای شروع مصاحبه بفرمایید صنعت قطعه سازی کشور در موضوع زنجیره تامین چه جایگاهی دارد و شرایط دراین زمینه چگونه است؟
با تشکر از وقتی که در اختیار من قرار دادید. باید عرض کنم که زنجیره تامین را از چند بعد می توان نگاه کرد. اولین بعد، فن آوری و تکنولوژی است که در این حوزه قطعه سازان ما در یک حد میانگین هستند یعنی نه مانند قطعه سازان اروپایی در سطح اول جهان و نه مانند کشورهای تازه کار بسیار عقب. قطعه سازان ما در برخی زمینه ها پیشرفت های خوبی کرده و البته در برخی از موضوعات و حوزه ها نیز همچنان راه برای پیشرفت و کار دارند.

• اینطور که شما می فرمایید باید کیفیت تولیدات قطعه سازان ایرانی بسیار خوب باشد اما گاهی انتقادها از این صنف زیاد می شود؟
کیفیت ارتباط مستقیم به بحث فن آوری و تکنولوژی دارد و قطعا برای افزایش سطح فن آوری این صنعت نیاز به حمایت های دولتی است.
بنده قاطعانه عرض می کنم که قطعه سازان ایرانی از لحاظ کیفی سازی بسیار قوی هستند و هیچ قطعه سازی را در ایران نداریم که با مفاهیم استانداردهای جهانی و مفاهیم کیفی سازی بیگانه باشد.
اما اینکه پیاده سازی این استانداردهای کیفی را به خوبی انجام دهد، نیازمند ورود تکنولوژی جدید هستیم.

• با توجه به اینکه می گویید باید تکنولوژی وارد این صنعت شود برای قطعات خودروهای تازه وارد و پسابرجامی مشکلی نخواهیم داشت؟
از لحاظ اینکه صنعت قطعه سازی داخلی با خودروهای جدید می تواند خود را وقف دهد یا خیر؟ باید بگویم ما برای این موضوع فقط یک نگرانی داریم و آن هم مباحث مالی است.
چنانچه قطعه ساز داخلی بتواند تامین مالی انجام دهد و تکنولوژی و دانش خود را به روز کند قطعه ساز داخلی برای به روز شدن، مشکلی نخواهد داشت.
در حال حاضر قطعه سازانی که با شرکت رنو فرانسه و رنوپارس کار می کنند هیچ مشکلی از نظر تامین مالی ندارند اما آنها هم دغدغه ماشین آلات و تجهیزات دارند که برای به روزآمدکردن و به روز شدن، به سرمایه بسیاری نیاز است.

• راهکار شما برای ارتقاء دانش فنی و تکنولوژی چیست؟
ما از روش های مختلف باید این کار را انجام دهیم بطوریکه یا باید با تامین مالی داخلی و خودمان ورود و نسبت به خرید تکنولوژی روز اقدام کنیم و یا شرکای خارجی اختیار شود که این دانش را در اختیار ما قرار دهند.
البته دریافت لایسنس و یا پارتنر شیپ نیز راه حل های دیگری است که باید برای تحقق اهدافمان یکی را انتخاب کنیم
.
• آینده صنعت قطعه سازی ایران از دیدگاه شما چگونه است؟
پیش بینی می کنیم برای 5 تا 8 سال آینده قطعه سازان ایرانی بتوانند درصد مناسب و خوبی از صادرات را در دست داشته باشند و شاهد حضور پرقدرت تر و جهانی آن باشیم.

• ارزیابی شما از ورود برندهای خارجی به بازار ایران چیست؟
ما در سال های گذشته در همایش ها و رویدادهای مختلفی از حضور برندهای خارجی بهره بردیم اما به نظر من باید در اینگونه رویدادها شنونده های خوبی باشیم. خارجی ها می توانند تجارب خودشان را به ما منتقل کنند. ما رموز موفقیت ایشان را می توانیم بشنویم و عملیاتی کنیم.

• آقای بیگلو مزیت ایران برای جذب سرمایه گذار چیست؟
مزیت های اصلی ایران را می توان دستمزد پایین، ارزان بودن انرژی و مهندسان جوان و با دانشی دانست که در اختیار داریم.
ایران از لحاظ مهندسی، سومین کشور جهان است و این مزیت کمی نیست. اساسا کارفرمایان خارجی هیچ دغدغه ای برای نیروی متخصص در ایران نخواهند داشت. این مزیت ها موثر می باشد اما هنوز کفه ترازو به نفع شرکت های مادر است.

• کمی در خصوص شرایط جوینت شدن با شرکت های خارجی بگویید. آیا این شرایط به نفع صنعت قطعه سازی کشور است؟
شراکت زمانی اتفاق می افتد که یک طرف، بازار را دارد و یک طرف محصول را. ما در حال حاضر بازار خوبی در اختیار داریم و برای شراکت با طرف خارجی مشکلی نخواهیم داشت. اما ما باید به جایی برسیم که بتوانیم در جوینت ونچرها با درصدی مشخص وارد شراکت شویم.
خارجی ها نیازمند بازار ما هستند و ما نیز نیازمند تکنولوژی و دانش آنها، ما قابلیت خوبی برای همکاری با خارجی ها داریم زیرا بسیاری از شرکت های اروپایی در حال حاضر در بحران شدید اقتصادی قرار دارند.

• به نظر شما چه زمانی می توانیم صنعت قطعه سازی و خودروسازی با توانایی طراحی داخلی داشته باشیم؟
اساسا بحث شراکت و لایسنس تولید، کسب همین توانایی است. ما باید بتوانیم از تکنولوژی و دانشی که وارد می کنیم به نفع خود استفاده کرده و در پایان به دانش طراحی قطعه دست پیدا کنیم. جوینت ونچر یک بازی دو سر برد است، گاهی باید امتیاز بدهیم تا بتوانیم امتیاز دریافت کنیم.
این که بگوئیم چون طرف خارجی است باید همه امتیازها را به ما بدهد، فکر و اندیشه درستی نیست. ما باید در تعاملات کسب و کاری خود به سمت و سوی روش های بین المللی حرکت کرده و روش های سنتی را کنار بگذاریم.

• عقاید و تفکرات شما جالب و در برخی مواقع رویایی است، آیا انجمن قطعه سازان ایران برای تحقق این عقاید و فکرها کاری کرده است؟
بله. انجمن تا کنون چندین همایش و دوره برای تغییر فکر و نگرش در حوزه کسب و کار برگزار کرده تا بتواند تعاملات را بیشتر کند. اما انجمن نمی تواند قطعه سازها را اجبار برای انجام کاری کند، ما تنها می توانیم راه کار ارائه دهیم و به همین دلیل در پنجمین همایش خودرو نیز انجمن قطعه سازان ایران و موضوع قطعه سازی محور اصلی بود. به نظر بنده همایش پنجم به دلیل اینکه از قطب علمی سنگین تری برخوردار بود تجربه جدیدی تحقق یافت و نتایج آن می تواند برای صنعت خودرو و رشد و تعالی آن مثبت باشد.