به گزارش پرشین خودرو به نقل از ایرنا، کارلوس کی‌روش در این دیدار نسبت به بازی با مراکش چند تغییر در ترکیب تیمش داشت. در قلب دفاع سیدمجید حسینی جانشین روزبه چشمی مصدوم شد و سعید عزت‌اللهی که بازی اول را به دلیل محرومیت از دست داده بود، جای مسعود شجاعی را گرفت و مهدی طارمی نیز به جای علیرضا جهانبخش به بازی گرفته شده بود.
فرناندو هیرو نیز نسبت به بازی با پرتغال دو تغییر مهم در ترکیب اسپانیا ایجاد کرده بود و آن هم آمدن لوکاس واسکز به جای «کوکه» و البته دنیل کارواخال هم با رهایی از مصدومیت جانشین «ناچو»یی شد که در بازی اول حتی گلزنی کرده بود.
اگر چه به نظر می‌رسید ترکیب پایه هر دو تیم 1-3-2-4 است، اما به مرور و در طول بازی مشخص شد که در واقع هیچ یک از دو تیم پابند به این سیستم و «محور دوگانه» در خط هافبک نیستند.
در تیم ملی کشورمان علیرضا بیرانوند درون دروازه ایستاد. سیدمجید حسینی جوان در کنار مرتضی پورعلی‌گنجی در قلب دفاع به همراه رامین رضائیان و احسان حاج‌صفی که بازوبند کاپیتانی را نیز بسته بود در جناح راست و چپ، خطوط دفاعی ما را شکل داده بودند.
سعید عزت‌اللهی به عنوان مهمترین بازیکن در پست شماره 6 جانشین امید ابراهیمی در پست هافبک دفاعی بازی می‌کرد و کمی جلوتر از او امید ابراهیمی و وحید امیری حضور داشتند تا یک مثلث را جلوی مدافعان ما شکل داده باشند و با حضور مهدی طارمی و کریم انصاری‌فرد در بال‌های راست و چپ و سردار آزمون در نقش مهاجم نوک، چیدمانی شبیه 1-5-4 را ایجاد کرده بودند.
اما، اسپانیا در زمین ترکیبی شبیه 3-3-4 زمان خولن لوپتگی داشتند. داوید دخیا درون دروازه قرار داشت. دنیل کارواخال در سمت راست به همراه سرخیو راموس و جرارد پیکه در قلب دفاع و یوردی آلبا در سمت چپ، چهار مرد خط دفاعی این تیم را شکل داده بودند.
سرخیو بوسکتس در پست شماره 6 و نقش تخریب کننده را ایفا کرد. آندرس اینیستا به عنوان مغز متفکر «ماتادورها» در سمت چپ و داوید سیلوا که نسبت به دیدار قبل یک خط عقب‌تر به بازی گرفته شده بود، در سمت راست سه هافبک اسپانیا را شکل دادند.
لوکاس واسکز به جای داوید سیلوا در بال سمت راست قرار گرفت و «ایسکو» در بال سمت چپ بود و دیگو کاستا هم مهاجم نوک اسپانیایی‌ها لقب گرفت.
همانطور که پیش‌بینی می‌شد، در بیشترین زمان بازی توپ و میدان در اختیار شاگردان «هیرو» بود اما، «یوزها» در این دیدار به مانند بازی با مراکش نظم دفاعی خوبی از خود نشان دادند.

**فوتبال هدف دار
ما در برابر اسپانیا حتی سردرگمی بیست دقیقه اول جدال مقابل مراکش را نداشتیم و کاملاً مشهود بود که بازیکنان ما در زمین چه هدفی را دنبال می‌کنند.
قرار گرفتن سعید عزت‌اللهی جلوی خط دفاعی باعث شده بود تا پوشش فضای بین دفاع و هافبک حتی نسبت به بازی قبل هم بهتر باشد و از طرفی قرار گرفتن دو بازیکن جنگنده مانند؛ امید ابراهیمی و وحید امیری روی دست «عزت‌اللهی» مهمترین فضای بازی اسپانیا را از این تیم گرفته بودند، یعنی نیم فضاهای دو سمت زمین که آندرس اینیستا، داوید سیلوا و «ایسکو» متخصص استفاده از آن هستند، کاملاً بسته شده بود.
در جدال با اسپانیا از بهترین حرکت تاکتیکی «کی‌‌روش» در این جام هم رونمایی شد. وحید امیری در این دیدار با اضافه شدن از کنار خط به مرکز زمین، حضور و تاثیرات مثبت این بازیکن دونده و درگیر را به رخ جهانیان کشید.
در واقع هدف ما این بود که این مثلث سه نفره با تغییر شکل مدوام از قرار گرفتن روی خط گرفته تا باز شدن «امیری» و «ابراهیمی» تا نزدیک خط کناری فضای میانه میدان را ببندند و عمق دفاع و بستن نیم فضاها را پوشش دهند تا هافبک‌های «لاروخا» مجبور به انتقال بازی به کناره‌ها شوند.
هدفی که در نیمه اول با موفقیت اجرا شد اما، به دلیل فشار زیاد خط هافبک اسپانیا، ما نتوانستیم طراحی ضدحمله و باز شدن انفجاری را داشته باشیم و در این میان «راموس» و «پیکه» کاملاً در حاشیه امن ایجاد شده به راحتی در محوطه جریمه ما به موج حمله تیم خود اضافه می‌شدند.
بخصوص «پیکه» که اواسط نیمه اول برای دقایقی کاملاً کنار دیگو کاستا نقش یک مهاجم را ایفا کرد و عمق دفاع را به «بوسکتس» سپرد.

**چند سیستمی بودن ما
وظیفه مدافعان میانی ما این بود که با زدن ضربه سر اول اجازه ندهند مدافعان پیش‌تاخته اسپانیا گره کور بازی را به سود تیم‌شان باز کنند.
کاری که در نیمه اول حسینی، پورعلی‌گنجی و عزت‌اللهی به خوبی و با موفقیت انجام دادند.
در این بازی چیدمان دفاعی ما بین چند سیستم بود، 1-4-1-4 در زمانیکه اسپانیا از زمین خودی شروع به طراحی حمله می‌کرد و زمانیکه توپ در خط میانی آنها در جریان بود به سیستم 1-5-4 تغییر می‌کرد و در اینجا سعید عزت‌اللهی وظیفه داشت تا برای پوشش عمق دفاع در هر زمان که لازم باشد میان «پورعلی‌گنجی» و «حسینی» قرار بگیرد و در این شرایط دفاع ما شکل 5 نفره خطی را به خود می‌گرفت.
از طرفی «طارمی» و «انصاری‌فرد» وظیفه داشتند در صورت آمدن «ایسکو» و «واسکز» کنار خط، عقب بیایند و نزدیک خط دفاع و حتی هم‌ خط با آن موضع دفاعی بگیرند.
در این شرایط چیدمان ما به 1-3-6 تغییر می‌کرد. در یک لحظه نادر در نیمه اول حتی این دو اتفاق همزمان رخ داد؛ یعنی سعید عزت‌اللهی و دو بال هجومی همزمان با دفاع موازی شدند و یک دفاعی خطی 7 نفره جلوی دروازه ما شکل گرفت.
نکته مهم این بود که ما در دفاع منطقه‌ای خود تمام این تغییر روش‌ها و عوض کردن چیدمان را تقریباً بدون اشتباه انجام دادیم. با این نوع بازی ما در نیمه اول به هیچ عنوان موقعیت صد در صد به حریف ندادیم و این یعنی برآورده شدن هدف تیم در این نیمه محسوب می‌شد.
اما، در بخش دوم برنامه تیمی یعنی باز شدن انفجاری و هدف قرار دادن فضاهای خالی پشت مدافعان پیش‌تاخته حریف ما در این نیمه ناکام بودیم به جز یکی، دو صحنه که آن هم با بی‌دقتی خطر شکل نگرفت بخصوص حرکت «طارمی» از سمت راست به گمان آفساید بیهوده توقف کرد و باعث شد تا مدافعان حریف سریع جمع شوند و فرصت طلایی برای گلزنی به قهرمان سابق جهان و اروپا از چنگ‌مان بپرد.

**سرعت دادن بازی از سوی اسپانیا
اما، در نیمه دوم شکل بازی ما تغییر کرد و از طرفی فرناندو هیرو از شاگردان خود خواسته بود تا به بازی سرعت بدهند و ما نیز بر خلاف نیمه اول، در این نیمه بازتر شدیم و فشار اسپانیایی‌ها بخصوص «ایسکو» که دو بار از سمت چپ رامین رضائیان را تحت فشار قرار داد.

با شروع نیمه دوم معلوم بود هر دو تیم با برنامه به میدان آمده‌اند. «کی‌روش» از «طارمی» و «انصاری‌فرد» خواسته بود تا فضای میانه میدان را برای هجوم انفجاری آماده سازند و حتی به دنبال گل زدن باشند.
پرتاب اوت دستی «امیری» و شوت «کریم» که با بدشانسی به تور کنار دروازه «دخیا» خورد، می‌توانست ما را زودتر از اسپانیا به گل برساند، اما توپ گل نشد تا کمی بعد «ماتادورها» از یک موقعیت نیمچه به یک گل باد آورده برسند و ...
در واقع این گل یکی از معدود صحنه‌هایی بود سعید عزت‌اللهی که بازی خوبی هم در این این دیدار به نمایش گذاشت در پوشش جلوی مدافعان ناکام ماند. وحید امیری نتوانست توپ را بزند و «اینیستا» و «سیلوا» خیلی راحت «یک و دو» کردند و سپس «عزت‌اللهی» مرکز خط میانی را رها کرد و به سمت توپ آمد اما، تکلش بی حاصل ماند و دریبل خورد و منطقه تحت پوشش او خالی ماند تا «اینیستا» زهر خود را بریزد و با پاس کلیدی خود که با اشتباه «رضائیان» در حالیکه با آن توپ «کاستا» کاری از پیش نمی‌برد اسپانیا به گل برسد.

**پیشرفت قابل ملاحظه
اما امیدوار کننده‌ترین قسمت بازی ما بعد از دریافت گل بود. در واقع تا قبل از آن چیزی که در زمین می‌دیدیم یک دفاع مستحکم بود، آن هم بدون موفقیت در طراحی پس از در اختیار گرفتن توپ که این نگرانی را ایجاد می‌کرد، آیا اصولاً تیم ما در شرایطی که گل دریافت کند و اگر بخواهد بالاتر بازی کند این توانایی را دارد همچنان ساختار دفاعی خود را حفظ کند یا خیر؟!
ما در این بازی دیدیم که بعد از دریافت گل نه تنها موقعیت چندانی در اختیار حریف نگذاشتیم، بلکه چند بار هم با پرس از بالا و عبور از خط هافبک اسپانیا به نزدیکی محوطه جریمه این تیم رسیدیم که به موقعیت‌هایی از دست رفته و یک گل آفسایدی دست یافتیم.
در نهایت ما بازی را به اسپانیا واگذار کردیم اما، این شکست می‌تواند یک شکست روحیه بخش برای ما باشد. نباید فراموش کنیم که در برابر تیمی بازی کردیم عصاره‌ای از بهترین‌های فوتبال جهان را در اختیار دارد و اعتماد به نفسی که در این بازی نشان دادیم یک نکته بسیار مثبت بود.
از طرفی حتی با فرض اینکه ما در این مسابقه به تساوی دست می‌یافتیم شرایط به گونه‌ای است که باز هم به احتمال زیاد برای صعود از گروه باید پرتغال را مغلوب کنیم. پس بنابراین شرایط برای ما چندان تغییر نکرده و ما می‌توانیم با برتری برابر پرتغال به شرط مهار کریستیانو رونالدو به آرزوی دیرینه خود برسیم.
یک نکته قابل توجه اینکه به لحاظ آماری ما پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در دیدار با اسپانیا داشتیم. ما در این بازی 105 کیلومتر دویدیم در حالیکه این آمار برابر مراکش 100 کیلومتر بود. دقت پاس‌های ما از 66 درصد بازی با مراکش به 69 درصد رسید. این موضوع با توجه به قدرت خط هافبک اسپانیا و شیوه بازی آنها اتفاق مثبتی قلمداد می‌شود و بیانگر کیفیت کار تیمی ما نسبت به باز قبل است.
ما در برابر تیمی ایستادیم که در مجموع دو بازی خود 118 حمله روی دروازه‌های پرتغال و ما داشته و 1395 پاس سالم به یکدیگر داده‌اند.
دیگر نکته مهم این است که ما در این جام بهترین ساختار دفاعی را در بین تیم‌های حاضر داشته‌ایم و توانسته‌ایم 107 مورد با موفقیت توپ را جمع کنیم، تکل درست بزنیم و یا جلوی باز شدن دروازه خود را بگیریم.
اگر در مجموع بخواهیم به دو بازی اول‌ خود در روسیه نگاه کنیم، هم نمایش خوبی داشته‌ایم و هم نتایج قابل قبولی گرفته‌ایم. ما باید برای بازی با پرتغال علاوه بر حفظ اعتماد به نفس و روند رو به رشد، از دست ندادن تمرکز و استفاده بهینه از تک موقعیت‌های ایجاد شده بیندیشیم، چون می‌توانیم غیر ممکن را ممکن سازیم.