به گزارش پرشین خودرو به نقل از ایرنا، معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه چند روز قبل خبری روی سایت خود مبنی منتشر کرده است مبنی بر اینکه بخشی از جاده سمنان به تجهیزات نواختن موسیقی مجهز شده است.

معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه این مطلب را از معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان سمنان نقل کرده است.
جاده های سمنان اگر چه 19 نقطه تصادف خیز دارد اما به دلیل کویری بودن آن و مسافت زیاد، بیشتر اوقات موجب خواب آلودگی رانندگان و در نهایت واژگونی خودروها و مرگ و مصدوم شدن سرنشینان خودروها می شود.
به همین منظور معاونت اجتماعی دادگستری استان سمنان تصمیم گرفت تا مانند هشت کشور آمریکا، ژاپن، چین، دانمارک، کره جنوبی، تایوان، سانمارینو و اوکراین طرح نواختن موسیقی روی جاده ها را اجرا کند و برای نخست بار به صورت آزمایشی در 300 متر از جاده های کویری سمنان این طرح پیاده و برآورد شد که اگر به طورکامل اجرا شود 70 درصد واژگونی خودروها کاهش خواهد یافت.
علی دارینی، معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان سمنان درباره نحوه اجرای این طرح توضیح داد: در این 300 متر، دو هزار شیار در سطح جاده ها ایجاد شد؛ بر اساس عمق و فاصله دقیق شیارها، ضخامت و جنس آسفالت و در نهایت موانعی که در اطراف جاده ایجاد می شود، با حرکت خودرو نت های موسیقی در داخل اتاقک خودرو پخش می شود تا مانع خواب آلودگی رانندگان شود. بر اساس فاصله شیارها و سرعت خودرو، اگر سرعت 90 کیلومتر به بالا باشد، تن صدای آهنگ بیشتر و اگر سرعت کم باشد، آهنگ ملایم است.

* جاده آهنگین نخست در کدام کشور اجرا شد؟
یک مهندس ژاپنی به نام شیزوئو شینودا در حال کنده ‌کاری روی جاده با بولدوزر بود که به طور تصادفی خراشیدگی ‌هایی را روی جاده به وجود آورد. بعد از آن وقتی روی آن جاده رانندگی می‌کرد متوجه شد که لرزش ایجاد شده از رانندگی روی خراشیدگی‌ها مانند یک آهنگ شنیده می‌شود. در سال 2007 یک تیم مهندسی از مرکز تحقیقات صنعتی هوکایدو، طرح ‌های شینودا را اصلاح کرد و تعدادی «جاده موزیکال» در ژاپن ساخت.
این جاده‌ ها شیارهایی با فواصل بسیار دقیق و مشخص روی سطح ‌شان دارند. بسته به فواصل بین شیارها و عمق‌ شان، حرکت اتومبیل روی آن‌ها نت‌های پایین و بالایی را تولید می‌کند و به این وسیله، طراح می‌تواند یک آهنگ خاص را بسازد. هر چه شیارها به هم نزدیکتر باشند، نت تولید شده فرکانس بالاتری دارد و زیرتر است؛ البته یکی از عناصر بسیار مهم در این جاده‌ها سرعت اتومبیل است.
در ژاپن چهار جاده موزیکال وجود دارد. این جاده‌ها در چهار شهر هوکایدو، واکایاما، شیزوئوکا و گونما قرار دارند. همه آنها آهنگ‌های متمایزی را تولید می‌کنند. هر یک از آنها 175 تا 250 متر طول دارند و با کندن هزاران شیار ساخته شده‌اند. جدای از تابلوهای راهنما که در این جاده‌ها قرار داده شده‌اند علامت‌های رنگی نت‌های موسیقی روی کف جاده نقاشی شده‌اند که رانندگان را از ورود به جاده موزیکال آگاه می‌کند.
شیارها وسط جاده نیستند و در کنار جاده و نزدیک جدول قرار داده شده‌اند تا رانندگان برای استفاده از آنها حق انتخاب داشته باشند. برای شنیدن موسیقی، رانندگان باید پنجره‌های اتومبیل را بالا بکشند و با سرعت 45 کیلومتر در ساعت یک چرخ خود را روی شیارها قرار

دهند. حرکت با سرعت بیشتر حس پخش نوار روی دور تند را می‌دهد و سرعت کمتر عکس این قضیه عمل می‌کند.
با این همه ژاپن نخستین جاده موزیکال را در دنیا نساخت بلکه این دانمارک بود که در اکتبر 1995 برای نخستین بار در جهان در شهر گیلینگ این طرح را توسط دو هنرمند خود به نام‌های استین کراروپ و یاکوب فروید - مگنوس پیاده کرد. در این جاده که نامش آسفالتوفون است از مجموعه نشانگرهای خیابانی چیده شده پشت سرهم استفاده شده تا لرزش ایجاده شده از حرکت اتومبیل روی نشانگرها صدایی را داخل اتومبیل ایجاد کند.
سپس موسسه ملی تحقیقات صنعتی هوکایدو که سابقه تولید سامانه‌ای برای تشخیص چاله ‌های خطرناک با استفاده از مادون‌قرمز را داشت از کار شینودا الهام گرفت و جاده‌ ملودی یا همان را پایه‌گذاری کرد. البته برای ایجاد صدای درست باید با سرعت خاصی روی این جاده‌ها حرکت کرد و همین عامل باعث تشویق رانندگان به رعایت محدودیت سرعت می‌شود.

* جاده های آهنگین کاهش تصادفات یا جذب توریست؟
ایده جاده‌های موزیکال توجه مهندسان چندین کشور دیگر را جلب کرده است. جاده‌ ای به نام «جاده آوازه‌ خوان» در کره جنوبی و در نزدیکی شهر آنیانگ در استان گیئونگی وجود دارد که موسیقی کودکانه «مری بره کوچکی داشت» را اجرا می‌ کند بر خلاف سایر جاده‌های آهنگین، این جاده برای جلب توجه توریست‌ها ساخته نشده و هدف آن بیدار و هشیار نگاه داشتن رانندگان است.
جاده آوازه خوان در قسمت خطرناکی از یک بزرگراه قرار دارد که تصادفات فراوانی در آن به علت خواب‌آلودگی و سرعت بالا صورت می‌گیرد. علت 68درصد تصادفات رانندگی در کره جنوبی بی‌توجهی، خواب آلودگی یا سرعت بالای رانندگان است.
البته دانمارک و ژاپن به‌ قصد جذب توریست این نوع جاده را ساختند اما کره‌ ای‌ها برای کاهش تصادفات دست به این کار زدند.
چهارمین جاده‌ موزیکال ایجادشده در شهر لان‌کاستر ایالت کالیفرنیای آمریکا قرار دارد که حدود 400 متر طول دارد. این جاده در 5 سپتامبر سال 2008 تاسیس شد و 18 روز بعد در 23 سپتامبر به دلیل شکایات اهالی همجوار از صدای ایجادشده، دوباره جاده صاف شد. اما پس از کش ‌و قوس‌های فراوان یک ماه بعد در 15 اکتبر شروع به ساخت این جاده در فاصله 3.2 کیلومتری از مکان قبلی کردند تا ساکنی در اطراف آن نباشد و کسی از سروصدای آن شاکی نباشد.

* برآورد هزینه اجرای کامل این طرح در جاده های کشور
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان سمنان هزینه انجام این طرح را بالا خواند و تصریح کرد: اگر چه انجام این کار شاید میلیاردها تومان هزینه داشته باشد اما با توجه به پول های میلیاردی که بیمه ها و صندوق تامین خسارت های بدنی و دیه به بازماندگان متوفیان و مصدومان پرداخت می کنند، اختصاص بودجه برای اجرای کامل این طرح ضروری است.
وی با بیان اینکه مهمترین وظایف حاکمیت، حفظ جان مردم و سرمایه انسانی است، ادامه داد: حاکمیت باید پای کار بیاید و بیمه مرکزی و صندوق خسارت به جای پرداخت دیه، در حوزه پیشگیری و قبل از هرگونه حادثه ای سرمایه گذاری کند.
اگر چه ساخت جاده های آهنگین کاری نسبتا نو در دنیا و به ویژه در کشور ماست اما از آنجا که جاده‌ها معمولا فقط برای عبور و مرور ساخته و گاهی به ویژه در مناطق کویری چنان یکنواخت و خسته ‌کننده می‌شوند، که گاهی نواخته شدن موسیقی هرچند ساده روی آن، می تواند هم آرامش بخش باشد و هم با بیدار نگهداشتن راننده مانع تصادف یا واژگونی خودرو شود. جاده‌هایی که موسیقی می ‌نوازند، یکنواختی مسیر را از بین می‌برند. اما باید دید آیا جاده های کشور ما این ظرفیت را دارند و آیا اصلا خودروهای داخل کشور به قدری استاندارد هستند که با این شیارهای ایجاد شده روی جاده ها، مشکلی برای جلوبندی یا دیگر قسمت های خودرو پیش نیاید؟