به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، شیوع ویروس کرونا و اعلام رسمی ورود آن به ایران از اوایل اسفندماه 98، روزهایی را برای جهانیان رقم زده است که بسیاری از مردمی که در امنیت کامل زندگی می کنند یا در کشورهای خود با جنگ داخلی و خارجی درگیر نیستند، تا کنون چنین شرایطی را تجربه نکرده اند تا جایی که برخی اعتقاد دارند این اتفاق از بعد از جنگ جهانی دوم تا به امروز سخت ترین چالش جهانی بوده است.

همه گیری ویروس کووید 19 یا همان کرونای معروف، بسیاری از کشورهای جهان را با رکود اقتصادی شدید درگیر کرده است که خوشبختانه این رکود در ایران به واسطه اقتصاد جزیره ای و وصل نبودن به اقتصاد جهانی به دلیل تحریم ها، به شدت و حدت کشورهای توسعه یافته نبوده است.

شیوع کرونا در ایران و هم زمانی آن با آغاز تعطیلات 13 روزه نوروزی، یک فرصت تاریخی برای تصمیم گیران ارشد کشور بود که بتوانند با اتخاذ راهکارهای مناسب، زنجیره شیوع ویروس کرونا را قطع کنند که در برخی موارد موفقیت آمیز بود و در بسیاری موارد نیز کوتاهی های انجام گرفته موجب از دست رفتن این فرصت تکرار ناشدنی شد.

این روزها، کارگران صنعت خودرو می بایست در محل کار خود حاضر شوند تا شرایط جهش تولید را فراهم کنند اما اصلی ترین رکن در محقق شدن جهش تولید کیفی، سلامت پرسنل است.

بر اساس شنیده ها از وزارت بهداشت، این وزارتخانه که فرماندهی مبارزه با ویروس کرونا را در اختیار دارد، موافق آغاز بکار صنایع کشور در شرایط کنونی نبوده است اما شرایط اقتصادی کشور و افت شدید قیمت نفت، دولت را بر سر دو راهی سختی قرار داد. دولت تدبیر و امید در این دو راهی، آغاز فعالیت های اقتصادی را انتخاب کرد، انتخابی که می تواند در صورت عدم مدیریت صحیح به یک فاجعه تبدیل شود.

در این میان کارگران نیز به دلیل نبود یک انجمن صنفی قدرتمند، چاره ای جز حضور در محل کار و ادامه فعالیت ندارند.

هر چند بسیاری در فضای رسانه ای تلاش می کنند تا شرایط ایجاد شده و آغاز فعالیت صنایع را انتخابی میان «نان» و «جان» معرفی کنند اما با نگاه واقع بینانه و در نظر گرفتن شرایط اقتصادی کشور و عموم مردم خواهیم دید که در این شرایط، آغاز فعالیت یکی از تنها راهکارهای پیش روی مردم است که بسیاری از ما نیز همان را انتخاب کرده ایم.

مسئله ای مهم در اینجا وجود دارد که باید مورد تاکید زیادی قرار گیرد. درست است که باید در محل کار حاضر شویم تا بتوانیم چرخ اقتصادی کشور و زندگی را بچرخانیم اما بدون توجه به سلامتی، تحقق این امر به خصوص در شیوع کرونا امری تقریبا محال خواهد بود.

مهمترین نکته ای که باید با آغاز فعالیت های کاری در نظر داشته باشیم، توجه بیش از اندازه و وسواس گونه به سلامت و بهداشت فردی است که می تواند متضمن سلامت گروهی در محل کار و جامعه باشد.

اینجا بحث تکرار نکات بهداشتی را نداریم چرا که در این چند روزه آن قدر دیده، شنیده و خوانده ایم، دیگر این نکات را از حفظ شده ایم. هدف از نگارش این متن، گوشزد کردن این مهم است؛ حال که باید بر خلاف میل شخصی در محل کار حاضر شویم می توانیم با رعایت نکات ساده بهداشتی از آلوده شدن به این ویروس جلوگیری کنیم.

کارخانه ها و کارفرمایان نیز در اینجا وظایفی بر عهده دارند که در صنعت خودروسازی با رعایت الزامات بهداشتی تا کنون انجام شده، اما نقش فردی هر یک از ما در این شرایط بسیار پررنگ تر از هر زمان دیگری شده است.

بر اساس اعلامیه های سازمان بهداشت جهانی، با رعایت نکات بهداشتی ساده می توان حتی در محل هایی مانند بیمارستان های خدمات دهنده به بیماران کرونایی که احتمال آلودگی بسیاری وجود دارد نیز سالم ماند.

پس بهترین کار در شرایط فعلی این است که هر شخصی را به عنوان یک ناقل بیماری در نظر بگیریم و با رعایت وسواس گونه نکات بهداشتی به سلامت خود و خانواده کمک کنیم.