به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، در واقع از سال 1885 میلادی تلاش ها برای متراکم کردن هوای ورودی به موتورهای درون سوز در میان مخترعین آغاز شد و این ایده که متراکم کردن هوای ورودی می تواند به افزایش قدرت موتور بی انجامد، صاحب طرفداران زیادی شد.

اولین باری که کلمه توربوشارژ وارد اصطلاحات دنیای مکانیک شد، یک مهندس سوییسی پشت آن قرارداشت. درسال 1905 آلفرد بوچی با ثبت اختراع خود این ایده را به واقعیت نزدیک کرد.

عملیاتی کردن این ایده اما 20 سال زمان نیاز داشت تا به تولید انبوه و سوددهی برسد. سال ها بعد یک مهندس فرانسوی موفق شد توربوشارژر را در یک پیشرانه رنو قرار دهد که البته این پیشرانه قرار بود در هواپیماهای جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گیرد.

تلاش ها برای استفاده انبوه از توربوشارژر در پیشرانه خودرو از دهه 50 میلادی از سوی آلمان و آمریکا آغاز شد اما هر بار به دلیل افزایش شدید دما این پروژه ها به شکست منهی می شد.

در ابتدای دهه‌ی ۶۰ یعنی درست در ۱۹۶۲ بود که کمپانی جنرال موتورز آمریکا اولین خودروی دنیا که مجهز به پیشرانه توربوشارژ بود را معرفی کرد، این خودرو توسط کمپانی اولدزموبیل از زیرمجموعه‌های GM به اسم Jetfire عرضه شد.
بعدها دیگر زیرمجموعه‌ی جنرال موتورز یعنی شورولت نیز از آن روی مدل Monza استفاده کرد.

حداقل ۱۰ سال طول کشید تا این فناوری توسط خودروسازان آلمانی کاربردی شود.

کمپانی ب‌ام‌و در ۱۹۷۳ بود که برای اولین‌بار از یک خودرو توربو شارژر در اروپا پرده‌برداری کرد.

توربوشارژر چیست؟

توربوشارژر در اصل چیزی نیست جز یک کمپرسور هوا که وظیفه اصلی آن افزایش قدرت موتور است و این کار با افزایش میزان هوای ورودی به محفظه موتور انجام می شود.

قطعات تشکیل دهنده توربوشارژر

یک توربوشارژر از هوزینگ کمپرسور، توربین کمپرسور، توربین و هوزینگ توربوشارژر، شافت ها، محورهای اتصال، یاتاقان و اورینگ ها تشکیل شده است که کل این قطعات در مجموعه ای به نام کارتریج توربوشارژر جانمایی شده است.

پره توربو شارژر و پره توربین به وسیله یک شافت به هم متصل می شود که با چرخش توربین، کمپرسور نیز به چرخش در می آید.

توربوشارژرها برای دورهای چندین هزار دور در دقیقه طراحی و ساخته شده است که برای کاهش اصطحکاک روی شافت از یک مسیر روغن کاری از موتور استفاده می شود.

توربوشارژر روی موتور چگونه کار می کند؟

در موتورهای بدون توربوشارژر که به اصطلاح تنفس طبیعی دارد، هوا از طریق فیلتر هوا و خلا پیستون وارد محفظه احتراق می شود و پس از اختلاط با سوخت متراکم و منفجر می شود.

در موتورهایی که با توربوشارژر کار می کند، گازهای خروجی اگزوز، توربین توربوشارژر را چرخانده و این پرخش کمپرسور را نیز به حرکت در می آورد تا بتواند هوای متراکم را به موتور ارسال نماید.

گازهای خروجی از اگزوز با فشاری که دارد توربین و در نهایت کمپرسور را به چرخش درآورده و قدرت موتور را افزایش می دهد.

طبق قوانین فیزیک، متراکم کردن یک گاز موجب افزایش درجه حرارت و دمای آن خواهد شد که این تفاوت دما پس از تراکم می تواند موجب کاهش قدرت موتور و ایجاد ضربه و ناک احتراق شود.

برای غلبه بر این مشکل از اینتر کولر یا افتر کولر استفاده می شود.

اینتر کولر یک مبدل حرارتی است که برای خنک کاری هوای متراک شده استفاده می شود و قبل از ورودی هوا به موتور قرار می گیرد بنابراین با استفاده از اینترکولر کیفیت دانسیته هوا افزایش قابل توجهی پیدا می کند.

در نهایت، خنک کردن هوا با استفاده از اینترکولر موجب بهبود راندمان حجمی هوا و به طور کلی افزایش قدرت تولیدی بیشتر در موتور خواهد شد.