به گزارش پرشین خودرو، روند بازارهای هواپیمایی همواره نشان داده است که بین بازار هواپیما و صنعت حمل و نقل هوایی و شرایط اقتصادی همبستگی بسیار بالایی وجود دارد، این رشد همچنان در بازارهای در حال ظهور آسیا، آمریکای لاتین، خاورمیانه و آفریقا متمرکز است و مزایای آن عمدتا به شرکت های هواپیمایی تعلق می گیرد که به این بازارهای کماکان دست نخورده توجه ویژه ای کنند.

شرکت های حمل و نقل در بازارهای بزرگ توسعه یافته اروپا و آمریکای شمالی با رشد و اشباع بازار بسیار بیشتری روبرو هستند و به همین دلیل فرصت های کمتری جهت رشد در این بازارهای اشباع شده وجود دارد.

از سوی دیگر، این بهبود دو وجهی در بازارهای اقتصادی مناطق نوظهور اقتصادی، در بخش های باری و مسافرتی با عملکرد متفاوت و بکارگیری ابزارهای مختلف و مقتضی مدیریت دارایی توسط شرکت های هواپیمایی در این مناطق مختلف مواجه بوده است و نسخه ثابتی برای همه کشورها وجود ندارد.

تحقیقات و شواهد تاریخی نشان دادند که هواپیماهای تحت اجاره عملیاتی در طی بحران های اقتصادی حمل و نقل هوایی (مثل 11 سپتامبر، رکودهای چرخه ای اقتصاد جهانی و اخیرا این بحران های مستمر بی سابقه و عمیق اپیدمیک کرونا) به ویژه در مناطق آسیب دیده مانند اروپا و آمریکای شمالی کاهش یافته اند که به دلیل افت شدید تقاضا در این بازارهای توسعه یافته با وجود تعداد بالای ناوگان در این مناطق توسعه یافته است.


برعکس، در بازارهای نوظهور مانند آسیا-اقیانوسیه (به ویژه چین) و آمریکای لاتین ناوگان هواپیمایی به صورت اجاره های عملیاتی رشد کرده اند و تعداد هواپیماهای تحت اجاره در این مناطق به شدت افزایش یافته است، که در ابزارهای مدیریت دارایی در مدل های مختلف تجاری بین این شرکت های هواپیمایی، تفاوت های زیادی وجود دارد.

شرکت های هواپیمایی باری در طی 3 سال گذشته ناوگان کل را کاهش دادند و همچنین تعداد هواپیماهای تحت اجاره را کاهش دادند یا نگه داشتند بر خلاف حمل و نقل کم هزینه که کل ناوگان خود را در طول سال افزایش داد، در 2 سال گذشته که همچنین منجر به کاهش نرخ اجاره به دلیل کاهش تقاضا برای هواپیماهای اجاره ای شده است، این ایده را پشتیبانی می کرد که اجاره های عملیاتی یک ابزار اصلی مدیریت دارایی در هنگام رکود بازارها در صنعت حمل و نقل هوایی در دنیا هستند زیرا به شرکت های هواپیمایی در کشورهای توسعه یافته اجازه می دهد بدون تحمل ریسک ارزش دارایی هواپیماها ، ظرفیت های خود را کاهش دهند و از طرف دیگر گزینه های بیشتری را برای اجاره عملیاتی و خرید هواپیماها را در اختیار شرکت های هواپیمایی در کشورهای با اقتصادهای نو ظهور قرار می دهد.

استراتژی های مدیریت دارایی هواپیماها و فرودگاه ها و به طور کلی مدیریت دارایی در صنعت حمل و نقل هوایی یک ابزار بسیار کاربردی و محبوب در طول بحران ها و رکودهای اقتصادی است، بحران ها و رکودهای صنعت حمل و نقل هوایی به ویژه برای شرکت های هواپیمایی و فرودگاه ها منجر به کاهش شدید تقاضا و به دنبال آن افت قابل ملاحظه درآمد و ذخایر نقدینگی liquidity در طول دوره های بحرانی خواهد شد.

در این شرایط، استراتژی های افزایش تاب آوری و تغییرات رادیکال ساختارهای سازمانی در صنعت حمل و نقل هوایی اجتناب ناپذیر خواهد بود، گزارش های سازمان های مرجع مشاوره ای نشان می دهد ما با یک تحول دیجیتال در صنعت هواپیمایی و فرودگاهی به صورت (Smart Airline) و (Smart Airport) مواجه خواهیم بود و اگر از هم اکنون پیش بینی های لازم را برای مواجهه با شرایط جدید انجام ندهیم با بحران های جدی تری در آینده مواجه خواهیم شد.

تجزیه و تحلیل داده های تحقیقات هواپیمایی نشان داده است که پایداری یا عملکرد اقتصادی شرکت هواپیمایی و فرودگاه ها کاملاً به استراتژی های مدیریت دارایی وابسته نیست، که این مهم نشان دهنده تحمل و تاب آوری شرکت های هواپیمایی و فرودگاهی در برابر دارایی و / یا ریسک بازار بر اساس برآورد هزینه بالقوه آینده و مزایای فلسفه هر مدیریت دارایی مقتضی است، به عنوان مثال Lufthansa ، رویکردی کاملاً محافظه کارانه را به کار گرفته است، به همین دلیل از مزایای انعطاف پذیری اجاره عملیاتی صرف نظر می کند.

منبع: فارس