به گزارش «پرشین خودرو»، هر روز در كوچه ها، خیابان‌ها و حتی بزرگراه‌های شهری شاهد ده‌ها و صدها و هزاران موتورسوارهستیم كه فارغ از محدودیت‌های قانونی و مقررات راهنمایی و رانندگی در شهر پرسه می‌زنند. موتور سواران شهراز وضعیت ویژه ای برخوردارند. این گروه از سواران، نه به قوانین رانندگی خودروها پای بندند و نه ملاحظه عابران پیاده را می‌كنند، افزایش آزار سواره‌ها و پیاده‌ها، آلودگی صوتی و هوا و بی نظمی در شهراز جمله سوغاتی‌های پدیده موتور سواری های سال‌های اخیر است. در یك كلام انگار كه انگار قوانین راهنمایی و رانندگی برای این قشر از سواره‌ها نوشته نشده است. تاکنون حدود 600 مجوز برای تولید کنندگان موتورسیکلت در کشور صادر شده است که از این تعداد حدود 230 شرکت پروانه بهره‌برداری دریافت کرد ه اند و به تولید موتورسیکلت‌هایی کاملا مشابه با نام و نشان‌های مختلف، بین 125 تا 250 سی سی می‌پردازند. البته به خاطر مسایل و مشکلاتی که به خاطر بالارفتن قیمت دلار و نوسان‌های شدید آن برای بازار تولید به وجود آمده است، حدود 100 واحد فعالیت و تولید خود را متوقف کرده اند. دربین موتور سوارهای بی شماری كه هر روز در خیابان‌ها جولان می‌دهند، عده ای پیك و خدماتی هستند و كالا جابجا می‌كنند، گروهی مسافر كشی می‌كنند و عده ای زیادی از شهر وندان از موتورسیكلت به عنوان وسیله نقلیه شخصی جهت رفت و امدهای شهری استفاده می‌كنند. اولین جرقه‌های همه گیر شدن موتورسیكلت بین سال‌های 1375 تا 1385تعداد متقاضیان تولید موتورسیکلت به سرعت افزایش یافت. این اتفاق به خاطر ایجاد پایگاه تولید ارزان قیمت درکشور چین بود. از سوی دیگر، ساکنان شهرهای بزرگ به خصوص تهران نشین‌ها به خاطر پایین بودن قیمت موتور سیکلت، رها شدن از ترافیک سنگین خیابان‌ها به ویژه در مرکز شهر و درگیر جریمه‌های سنگین ورود به طرح ترافیک نشدن استقبال قابل توجهی در خرید این وسیله نقلیه به خصوص موتور سیکلت‌های 125 سی سی از خود نشان دادند. به گزارش خبرآنلاین، پس از این دوره و به خاطر فراگیر شدن بیش از اندازه و غیراستاندارد تولید موتور سیکلت در کشور، تعیین استانداردهایبه نسبت سختگیرانه و توجه بیشتر مردم به موضوع کیفیت وسیله ای که می‌خرند و خدمات پس از فروش و آگاهییافتن از شرایط کلی عنوان‌های مختلف موتورسیکلت‌هایی که به بازار می‌آمدند، شرایط تولید فراوان از موتورسیکلت سازان گرفته شد و در سال‌های اخیر تولید این وسیله نقلیه را در حد قابل توجهی کاهش داد. از موتورسازان چینی تا قطعه سازان ایرانی در ابتدای فعالیت موتورسیکلت سازان داخلی بیشتر قطعات از کشور چین وارد می‌شد، اما در مدت زمانی به نسبت کوتاه، فعالان عرصه تولید این وسیله نقلیه، قطعه سازان را تشویق و فعال کردند. به نحوی که در حال حاضر نزدیک به 90 درصد قطعات موتورسیکلت‌های داخلی توسط قطعه سازان ایرانی تولید و عرضه می‌شود.براساس آمار وزارت صنایع و معادن، در سال 1381 نزدیک به یک میلیون و پنج هزار دستگاه،در سال 1383 حدودیک میلیون و 80 هزار دستگاه و در سال 1384 حدود 850هزار دستگاه موتورسیکلت توسط تولید کنندگان داخلی ساخته و روانه بازار شد. در حال حاضر هر سال حدود 500 هزار دستگاه موتورسیکلت در کشور تولید می‌شود. تردد هفت میلیون موتورسیکلت در ایران اکنون حدود هفت میلیون دستگاه موتورسیکلت در ایران تردد می‌کنند.موتور سیکلت‌ها دو مشکل بسیار بزرگ برای ساکنان شهرهای بزرگ ایجاد کرده اند. یکی از این مشکلات بزرگ، تولید صداهای ناهنجار و بسیار آزاردهنده از اگزوز موتور سیکلت‌ها است که در تمامی ساعت‌های شبانه روز، گوش و جان مردم در مناطق و محله‌های مختلف شهر را می‌آزارد. مشکل مهم دیگر، ایجاد آلودگی شدید هوا است که بر اساس آمار حدود 30 درصد از آلودگی هوای تهران را تشکیل می‌دهد. زیان‌های زیست محیطی موتورسیکلت ها وحید نوروزی مدیرعامل ستاد مرکزی معاینه فنی خودورهای تهران در گفت وگویی اظهار داشته است: زیانهای زیست محیطی موتورسیکلت‌ها بی شمار است. در حال حاضر حدود 3 میلیون موتورسیکلت در تهران رفت و آمد دارند و این تعداد وسیله نقلیه ایجاد کننده 30 درصد از آلودگی هوای تهران هستند. نیمی از آلودگی‌های صوتی پایتخت هم اختصاص به موتورسیکلتها دارد. همچنین 40 درصد تصادف‌های رانندگی در تهران را موتورسواران به عنوان عامل اصلی، به وجود می‌آورند. ردپای موتورها در تصادفات منجر به مرگ اکنون در شهر تهران حدود 20 درصد تصادف‌های منجر به مرگ و 40 درصد تصادف‌هایی که جراحت در پی دارد، مربوط به موتورسواران است. در شش ماه نخست سال 1390 دست‌کم دو هزار و 947 موتورسوار بر اثر تصادف‌های رانندگی جان باخته اند.یکی از دلایل مجروح یا کشته شدن موتورسیکلت سواران در هنگام تصادف، استفاده نکردن از کلاه ایمنی یا استفاده از کلاه‌های ایمنی است که از استانداردهای لازم برخوردار نیستند. یعنی حدود نیمی از موتور سیکلت سواران با وجود تمامی قوانین و نظارت‌هایی که وجود دارد، از کلاه ایمنی استفاده نمی‌کنند، اما مشکل دیگر این است که همه آن تعداد موتورسوارانی هم که کلاه ایمنی دارند، به خاطر مسایل اقتصادی به سراغ کلاه‌هایی می‌روند که از استانداردهای لازم برخوردار نیستند و به همین دلیل هنگام تصادف این کلاه‌های ایمنی به اندازه کافی نمی‌توانند جلوی آسیب دیدن موتورسواران را بگیرند. از انبوه تخلفات تا نوجوانان بدون گواهینامه عبور از خط ویژه، گذر از کوچه‌های باریک، عبور از چراغ قرمز، رد شدن از خیابان‌های یک طرفه، حرکت در پارک‌ها و پیاده‌روها، انجام حرکات نمایشی در خیابان‌های شلوغ شهر، بی توجهی نسبت به خرابی موتورسیکلت و تولید دودهای بسیار غلیظ از اگزوز، دستکاری اگزوز موتور برای ایجاد صداهای ناهنجار، عبور در خلاف جهت خیابان و گذر از مسیرهای ویژه بخشی از تخلف‌هایی است که توسط موتورسواران در کوچه و خیابان‌های شهر انجام می‌شود. یکی از دلایلی که موتورسیکلت سواران به انجام کارهای نمایشی دست می‌زنند یا نسبت به انجام خلاف‌های مختلف تمایل نشان می‌دهند را می‌توان در گروه‌های سنی جستجو کرد که از موتور سیکلت بیشترین استفاده را دارند. اکنون،حدود 50 درصد موتورسواران بین 17 تا 20 سال سن دارند. از میان 50 درصد باقیمانده نیز بیش از 30 درصد موتورسواران بین 20 تا 30 سال سن دارند. اینکه نزدیک به 80 درصد موتور سواران بین 17 تا 30 سال سن دارند و بیشتر موتورسواران به دلایل مختلف گواهینامه ندارند، باعث می‌شود تا احتمال انجام کارهای نمایشی یا خلاف قانون افزایش یابد. جوانی، بی تجربگی و نداشتن تعهد اجتماعی موجب می‌شود تا موتورسواران در فهرست افرادی جا بگیرند که بیشترین تخلف‌ها را انجام می‌دهند. نه به پیاده رو رحم می‌كنند نا به عبور ممنوع گروهی انوبهی از موتورسواران وسیله نقلیه برای آنان جنبه کسب درآمد دارد. هرچند دربین این دسته ترس از توقف وسیله نقلیه و جریمه‌های دیگر، مانع جدی برای خلاف آنها محسوب می‌شود، اما عجله داشتن و گریز از ترافیک آنها را نیز به انجام خلاف تشویق می‌کند. عبور از پیاده روها و کوچه‌هایی که محل مناسبی برای گذر وسیله نقلیه نیست، برای پیک‌های موتوری که در زمینه‌های مختلف خدماتی یا تغذیه ای فعالیت می‌کنند، تبدیل به کاری روزمره و عادی شده است. همچنین موتورسوارانی که از وسیله نقلیه خود به عنوان تاکسی یا وانت استفاده می‌کنند، نیز برای زودتر رسیدن دست به هر کاری می‌زنند. این گروه‌ها هنگام عبور از لا به لای ماشین‌ها مسئولیتی در خصوص برخورد ناخواسته با دیگر وسیله‌های نقلیه به عهده نمی‌گیرند و حتی اگر این برخورد باعث آسیب دیدن وسیله نقلیه ای شده باشد،باز هم اصرار دارند که موضوع با یک معذرت خواهی پایان یافته محسوب شود! انگار همیشه راننده خودرو مقصر است نکته مهم دیگر اینکه در تصادف‌هایی که بین خودروها و موتورسیکلت‌ها اتفاق می‌افتد، در شرایطی که حتی خودرو زیان دیده محسوب می‌شود و از نظر قانون موتورسوار موظف به پرداخت زیان خودرو است، در صورتی که موتورسوار آسیب دیده باشد، یک تصادف معمولی تبدیل به پرونده ای جنایی می‌شود و راننده خودرو باید مسیر قانونی طولانی را طی کند تا بتواند به حق خود برسد. این اتفاق در شرایطی است که موتورسوار از راننده به خاطر جراحتی که دیده است، شکایت نکرده باشد و از بیمه یا تمکن مالی لازم برای جبران زیان خودرو مقابل برخوردار باشد. اگر موتورسوار به خاطر آسیبی که دیده، در کلانتری از راننده خودرویی شکایت کند که به آن برخورد کرده است و از نظر قانون زیان دیده محسوب می‌شود، یا بیمه و تمکن مالی نداشته باشد تا زیان راننده را پرداخت نماید، راننده بخت برگشته خودرو زیان دیده باید روند اداری هزینه و زمان بر قابل توجهی را طی کند تا بتواند به حق خود برسد.نکته اساسی و مهم این است که جریمه‌ها بازدارنده نیستند. در حال حاضر، قوانین راهنمایی و رانندگی در مورد تخلف رانندگان موتورسیکلت سختگیری‌های جدی دارند، اما قیمت موتورسیکلت و اعمال قانون روی موتور به جای موتورسوار باعث شده است که این قوانین به اندازه کافی بازدارنده نباشند. البته بر اساس آمار حدود 30 درصد از تخلف‌های موتورسیکلت سواران و تصادف‌های منجر به فوت به خاطر تعیین قوانین جدید کاهش یافته اند، اما تا رسیدن به مطلوب فاصله بسیار زیادی داریم. به نظر می‌رسد در صورتی که موتورسوارانی که مجرم شناخته می‌شوند، از سوی قانون به شکلی جدی مجازات شوند و توقیف موتور یا اعمال جریمه برای ترخیص موتور تبدیل به مجازات ثانوی شود، موتورسواران از قانون بهتر پیروی خواهند کرد. چون با وجود کاهش تولید موتورسیکلت و افزایش قیمت آن طی چند سال اخیر، همچنان این وسیله نقلیه برای بیشتر اقشار جامعه ارزان قیمت محسوب می‌شود و توان خرید آن را دارند و می‌توانند موتورسیکلت دیگری در اختیار بگیرند.