به گزارش «پرشین خودرو»، بازتاب زندگی نوشت: بین این دو گزینه خریدن خانه معمولا سالها و حتی در بسیاری موارد تا رسیدن سن بازنشستگی طول می کشد اما در این چند سال اخیر به لطف شرکت های خودروسازی داخل و تولید ماشین های ارزان قیمتی مانند پراید و در کنار آن پرداخت وام های متفاوت خودرو کارمندان به راحتی می توانستند ماشین دار شوند. اما این روزها با قیمت های غیرمنطقی و نجومی در بازار خودرو می توان گفت داشتن ماشین هم مانند خریدن خانه برای کارمندان تبدیل به یک رویای دور شده است. یک کارمند ساده را در نظر بگیرید که در ماه 700 هزار تومان درآمد دارد. اگر فرض را بر این بگیریم که این فرد در طول ماه حتی یک هزار تومانی از حقوقش را خرج نکند یعنی اجاره خانه ندهد، برای فرزندش لباس نخرد و خرج تحصیلش را ندهد، خبری از پس انداز نباشد و کل خانواده به عنوان غذا هوا بخورند فکر می کنید چه قدر زمان می برد تا این کارمند بتواند یکی از ارزانترین خودروهای ایرانی یعنی پراید را داشته باشد؟ با یک حساب و کتاب سرانگشتی مشخص می شود که 24 ماه یعنی 2 سال طول می کشد تا یک کارمند ساده با حقوق ماهی 700 هزار تومان صاحب یک پراید که این روزها 17 میلیون تومان است شود! این در حالی است که پراید جزو یکی از ارزانترین خودروهای ایرانی است که کیفیت بدی هم دارد و اگر این کارمند بخواهد یک ماشین دیگر بخرد باید برای سمند ال ایکس که حدود قیمتش این روزها 26میلیون تومان است 37 ماه، برای ال نود که 35 میلیون تومان است 50 ماه، برای پژو 206 تیپ دو که 37 میلیون تومان قیمت دارد حدود 53 ماه و برای مگان به عنوان یک خودروی لوکس که در بازار ماشین های گران قیمت در ایران با قیمت 75 میلیون تومان شاید ارزان ترین نوع باشد 107 ماه یعنی نزدیک به 9 سال صبر کند. اما کارمندی را در نظر بگیرید که حقوق و مزایا به همراه اضافه کاری هایش در ماه به رقم یک میلیون تومان می رسد این کارمند هم اگر بنا نباشد حتی ذره ای از حقوق ماهیانه اش را خرج کند باز هم باید زمان زیادی منتظر باشد تا صاحب یک خودرو شود. این کارمند برای خرید پراید 131 باید 17 ماه، سمند ال ایکس 26 ماه، ال نود 35 ماه، 206 تیپ 2 نزدیک به 3 سال و مگان 75 ماه صبر کند. کارمند دیگری که حقوقش از سطح معمول بالاتر است و در ماه یک میلیون و نیم درآمد دارد وضعش برای خرید ماشین از دو گروه دیگر بیشتر است، این کارمند اگر تمام حقوقش را برای خرید ماشین کنار بگذارد برای پراید 131 باید 11 ماه، سمند ال ایکس 24 ماه، ال نود 23 ماه، 206 تیپ 2 نزدیک به 2 سال و مگان 50 ماه صبر کند. این در حالی است که پراید تا پیش از این به عنوان تنها ماشینی شناخته میشد که با وجود کیفیت بد به دلیل قیمت مناسب تقریبا تمام طبقات جامعه توانایی خرید آن را داشتند و یا پژو 206 به عنوان یکی از معدود خودروهای لوکسی شناخته میشد که طبقه متوسط توانایی خرید آن را داشت اما این روزها تمام این رویاها نقش بر آب شده اند. حالا بماند خودروهای لوکس و گران قیمت خارجی که در ایران تولید نمی شوند و با توجه به نوسانات قیمت دلار هر روز یک قیمت نجومی و عجیب و غریب پیدا می کنند و شاید یک کارمند ساده برای خریدن یکی از این ماشین ها باید چیزی نزدیک به 700 ماه منتظر بماند تا صاحب یکی از آنها شود البته به این شرط که در تمام این مدت نه غذا بخورد، نه اجاره خانه و کرایه تاکسی بدهد و تمام حقوق 700 هزار تومانی اش را پس انداز کند. البته اگر این کارمند بنا باشد عطای ماشین لوکس و گران قیمت را به لقایش ببخشد و در عین حال با حقوقی که می گیرد هزینه های زندگی اش را بپردازد و به سختی در ماه 200 هزار تومان از حقوقش را پس انداز کند برای خرید یک پراید باید صبری به اندازه 85 ماه یعنی 7 سال داشته باشد! همه این ها در حالی است که با وجود اینکه حقوق یک کارمند 8 سال پیش تفاوت آن چنانی با درآمد الانش نداشت خریدن ماشین بسیار آسان تر به نظر می رسید چرا که در سال 1383 پراید را با 6 میلیون تومان، بالاترین مدل پژو 206 را با 12 میلیون تومان، سمند را با 11 میلیون تومان و یک پیکان را تنها با 5 میلیون تومان میشد خرید که به این معناست که کارمندی با حقوق ماهی 500 هزار تومان تنها با حقوق یک سالش می توانست صاحب یک پراید صفر شود که تازه آن زمان جزو خودروهای خوب محسوب میشد! البته با توجه به اینکه تغییر قیمت خودرو از امروز آغاز شده است انتظا می رود این انتظارها تغییرات جزئی پیدا کنند اما این تغییرات قطعا دردی از طبقه کارمند جامعه کم نمی کنند.