به گزارش «پرشین خودرو»، چنانچه سابقه را ملاک مقایسه بدانیم قطعا کره جنوبی برعکس قضیه خیلی هم عقب تر از ماست اما پیشرفت و توسعه و قابلیت ها حکایت دیگری دارند. در بین اخباری هم که در حوزه خودرو و خودروسازی می گذرد هیچ شباهتی میان ایران و کره جنوبی نیست؛ آنها صحبت از بازارهای اروپایی و رقابت با فولکس و بی ام و و بنز می کنند، اما چین تا دلتان بخواهد شبیه ماست یا اصلا ما مثل آنها شده ایم چرا که صنعت خودرو این کشور نیز همانند ایران، شریک بی چون و چرای تجاری خود تازه چند سالی هست که استارت کار را زده است. در روزگاری از صنعت و اقتصاد به سر می بریم که دیگر مجالی برای مقایسه خود با کشورهایی امثال کره جنوبی نمی یابیم چرا که فرسنگ ها از ما در صنعت و تکنولوژی حداقل در خودروسازی جلوتر هستند و اصلا حالا که همه چیزمان از کالاهای صنعتی گرفته تا اسباب بازی ها چینی شده چه بهتر که الگوی ما در خودروسازی نیز چینی شود کمااینکه خودروسازان ما با توجه بیش از پیشی که به این کشور در سال های اخیر داشته اند بارها براین نکته صحه گذارده اند. در بین اخباری که در رسانه های خودرویی چین دیده می شوند این نکته را به وضوح می توان دریافت. در یکی از این خبرها آمده بود که چین استارت کار را در شاسی بلندها زده و شدیدا به دنبال کسب تکنولوژی و تولید در این عرصه است. آنچه مایه اشتهای سیری ناپذیر چین در همه عرصه ها شده بازار شگفت انگیز این کشور است. شاسی بلندها پس از آنکه شاهد 40 درصد کاهش فروش در چین در سال 2009 بودند اماسال 2010 را با فروشی دو برابری به پایان رساندند. حالا خودروسازان داخلی و خارجی در این کشور خیز بلندی برای افزایش سهم خود در این بازار در سال های آینده برداشته اند. اما آیا این بازار با مازاد عرضه مواجه نخواهد شد؟ چهار خودرو ساز چینی به نام های BYD، جیلی، لیفان و سایک از قصد خود برای ورود به این بازار در سال جاری خبر داده اند. با این حال این کشور دارای شاسی بلندسازانی نیز هست که هر سال مدل های جدید خود را وارد بازار می کنند. به علاوه نیسان و هوندا که دو بازیگر عمده در بزرگترین بازار جهان هستند نیز قصد دارند مدل های جدید شاسی بلند را برای سال جاری میلادی به این بازار تزریق کنند. ضمن اینکه خودروسازان لوکس نیز گوشه چشمی به این بازار دوخته اند و در صدد واردات شاسی بلندهای خود به چین هستند. به اعتقاد کارشناسان، قیاس بازار چین با ایران چندان نمی تواند مطلوب باشد چرا که ویژگی های جمعیتی دو کشور متفاوت از همدیگر است. اما باید در نظر داشت به نسبت جمعیت ایران می تواند بازاری حداقل یک دوازدهم چین داشته باشد. تنها در سال 2010 آئودی توانست 37 هزار Q5 را وارد این بازار کند. در حالیکه چین 47 درصد از 650 هزار خودرویی که سال گذشته وارد کرده است شاسی بلند بوده است. یانگ جیان یکی از کارشناسان بازار خودرو چین بر این عقیده است که مردمان این کشور در شهرهای بزرگ عموما به سوی خودروهای شاسی بلند متمایل شده اند و حتی از این تعبیر استفاده می کند که دیوانگی استفاده از شاسی بلندها به شهرهای کوچک چین نیز کشیده شده است و علت آن نیز بازاریابی و فعالیت هایی از این دست ذکر شده است. جدای از بازار مناسبی که این بخش از خودروها در بازار چین به دست آورده اند اما خودروسازان این کشور به دنبال تجربه خودروساز شدن سعی در رسیدن به تکنولوژی تولید شاسی بلندها دارند. در کشور ما نیز آنگونه که حداقل شواهد عینی بیانگر آن است مشتریان حداقل تمایل دارند در گام دومی که خودرو خریداری می کنند شاسی بلند سوار شوند. در این بخش به اعتقاد کارشناسان، بازار کشور ما نیز به سمت آنچه چین اکنون در آن مرحله قرار دارد در حرکت است، اما آیا خودروسازان داخلی تمایلی به تولید این خودروها دارند؟ به نظر می رسد به دلیل شرایط حاکم بر تکنولوژی ساخت و بازار خودرو کشور خودروسازان دست کم تاکنون برنامه ای دال بر تولید این نوع خودروها ارائه نکرده اند یا حداقل آن را علنی در رسانه ها بیان نکرده اند. تنها شاسی بلندی که هم اکنون خودروسازان به تولید آن ادامه می دهند سوزوکی گراندویتارا است که ایران خودرو مونتاژ آن را به عهده دارد. پیش از این نیز در پارس خودرو شاسی بلند رونیز تولید می شد اما گویا از تولید این خودرو دیگر خبری نیست. در شرایطی که از بین خودروهای وارداتی شاسی بلندها شانس بیشتری برای فروش دارند به دلیل در دسترس نبودن آمار باز هم شواهد عینی و رویت این خودروها در خیابان ها نشان می دهد که مردم روی خوشی به این خودروها نشان داده اند و بازار خودرو کشور پتانسیل آن را دارد که خود تولیدکننده این نوع خودروها باشد و بازار خود را تامین کند. حال آنکه صنعت خودرو کشور به سمت جهانی شدن گام بر میدارد شاید منطق حکم میکند که در این زمینه نیز برنامه ای برای حضور در بازار حداقل در بازار داخلی کشور داشته باشند چرا که تنوع محصول رمز پیروزی خودروسازان مطرح جهانی است، به این امید که با برداشتن گام های تجربه در مراحل بعدی در بازارهای جهانی نیز حضور یابند.