به گزارش «پرشین خودرو»، بر اساس این تحریم‌ها که به فرمان باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا صادر شده است، فروش، تهیه و ارسال قطعات خودرو و خدماتی که به خودروسازی ایران ارتباط پیدا می‌کند نیز ممنوع شده است و افرادی که این قطعات یا خدمات را در اختیار ایران قرار دهند با مجازات روبه‌رو خواهند شد. حال سوال مهم این است که دامنه این محدودیت‌ها تا کجا پیش خواهد رفت؟ عواقب و تبعات آن چیست؟ راهکارهای خروج و مقابله با آن کدام است؟ برای پاسخ به این سوالات پای صحبت فرهاد بهنیا عضو هیئت مدیره انجمن قطعه‌سازان نشستیم. به اعتقاد این عضو هیئت مدیره انجمن قطعه سازان مهمترین محور ها و عواقب تحریم صنعتی امریکا در قبال ایران به شرح زیر است: در تحریم‌های جدید شاهد اعمال محدودیت‌هایی در قالب 12 بند هستیم که چند بند آن به خودروسازی اختصاص دارد. بر این اساس شرکت‌های آمریکایی یا شرکت‌هایی که با آمریکا رابطه تجاری (صادرات و واردات) دارند از این به بعد مجاز به ارسال و پشتیبانی قطعات مربوط به خودروسازی ایران نیستند. به گزارش بازار خبر، در غیر این صورت شرکت‌های فوق مورد بازخواست دولت ایالات متحده قرار می‌گیرند. کره و مهم‌تر از آن چین که بیشترین رابطه را با خودروسازی ایران برقرار کرده‌اند، بیشترین تاثیر را بر بازار خواهند گذاشت. مهمترین تبعات تحریم اخیر: از آنجایی که 80 درصد یک صنعت خودروسازی را بحث قطعه‌سازی در بر می‌گیرد، پیش‌بینی می‌شود سازندگان قطعه نیز به مشکل بربخورند. در حال حاضر بسیاری از لوازم و متعلقات خودروها از کشور چین تهیه می‌شود. این داستان نه در کوتاه مدت بلکه دراز مدت تاثیرگذار خواهد بود. کاهش تولید و افزایش هزینه‌ها در مرحله بعدی می‌تواند به بازار خرید و فروش فشار وارد کند. اما مهم‌تر از همه تاثیرپذیری دو خودروی رانا و تندر 90 است که از حیث فناوری جدیدتر از مدل‌های دیگر محسوب می‌شوند. در حقیقت همین مسئله سرعت تولید آنها را به خودی خود پایین آورده است. بنا بر این با تنگ‌تر شدن حلقه انتظار می‌رود رانا و تندر 90 بیش از 206 یا 405 یا پراید متحمل ضرر شوند. راهکارهای موجود: این تحریم‌ها از یک ژولای سال 2013 میلادی (10 تیر سال 1392 شمسی) اجرا می‌شوند. اما خودروهایی که در حال حمل هستند و یا حمل آنها تا پیش از تاریخ مورد نظر انجام می‌گیرد مشمول این تحریم‌ها نمی‌شوند. حمل و نقل خودروها با سیستم دریایی و از طریق بنادر گاه تا 3 ماه نیز به درازا می‌کشد. بنا بر این حداقل تا پایان تابستان می‌تواند امیدوار به حضور خودروهای جدید کره‌ای و چینی و تامین قطعات یدکی از این دو کشور و کشورهای دیگر بود. از سوی دیگر امید می‌رود با دولت جدیدی که روی کار می‌آید، روابط به گونه دیگری پیشرفت کند. انتظار آن است که در مذاکرات بعدی 5+1 روزنه‌های جدید باز شود. به نیا در ادامه سه راهکار داخلی را در صورت به بن‌بست خوردن مذاکرات، ارائه داد: 1 – تامین نقدینگی کافی 2 – سرمایه‌گذاری توسط دولت براب تعمیق ساختار تولید داخلی. قولی که البته پیش‌تر توسط صندوق توسعه داده شده بود. 3 – تمرکز خودروسازان روی ساخت خودروهایی که امکان تولید آنها بیشتر و کم هزینه‌تر است.