به گزارش «پرشین خودرو»، خیلی شیک و آژیرکشان داشتم آمبولانس را می راندم که ناغافل دیدم خوررررت یک نیسان آبی مالید به آمبولانس. آقا ما را می گویی نفهمیدم از کجا خوردم. زدیم کنار. داشتم فکر می کردم قفل فرمان را بردارم و پیاده شوم یا نه که دیدم راننده نیسان آبی آقای احمدی نژاد است. محمدرضا رحیمی، معاون سابق، هم نشسته بود سمت شاگرد. قفل فرمان را غلاف کردم و پیاده شدم. گفتم: سلام آقای احمدی نژاد. به به. آقا چرا نیسان؟ گفت: چون دوره شعارها گذشته است. باید کارهای زیربنایی کرد. گفتم: خیلی خب. ولی این چه وضع رانندگی است؟ گفت: بد است؟ زیرت می گرفتم خوب بود؟ می زدم می افتادی توی جوب آب می بردت خوب بود؟ گفتم: آقا تصادف کردیم ها. مالیدی. درباره دوران ریاست جمهوری تان که سوال نمی کنم. گفت: خسارت من را بده بروم. گفتم: «جان؟» و زنگ زدیم پلیس. پلیس آمد و نگاه کرد و کروکی نکشیده گفت: آقا سدمعبر کردی. راه بیفت برو. رحیمی گفت: گوش کن پسرجان. سیاهنمایی نکن. گفتم: آقای پلیس، مالیده به من. خسارتم چی؟ آقای پلیس گفت: برو پدرجان. خسارتت چقدر می شود؟ صدهزارتومان؟ من خودم بهت دستی می دهم، فقط گازش را بگیر برو تا ما هم برویم پی کارمان. گفتم: نخیر. من آدم قانونمداری هستم. من شاکی هستم. آقای پلیس گفت: هرطور راحتی. اما صبر کن تکلیف باقی پرونده هاشون مشخص شود بعد. گفتم: من تا آخرش می ایستم. الان هم اصلا زنگ می زنم دیوان عدالت اداری بیاید. کمی گذشت و از دیوان عدالت اداری آمدند. گفتم: سلام علیکم. ببینید آقا، آقای احمدی نژاد مالیده به آمبولانس و من و حالا خسارت هم می خواهد. نماینده دیوان عدالت اداری یک نگاه به ماشین انداخت و گفت: چیزی نیست. گفتم: چیزی هست. من سابقه نداشته کسی بزند بهم یا بمالد بهم و حسابش را نرسم و خسارتم را نگیرم. رییس دیوان عدالت اداری به نقل از ایسنا گفت: «احمدی نژاد را که نمی شود با دیگران مقایسه کرد. ایشان حسابش جداست.» گفتم: «آهان. حساب کار آمد دستم.» و سوار آمبولانس شدم و پشت گوشم را خاراندم.