به گزارش «پرشین خودرو»، پرده‌برداری از بسته حمایتی خودروسازان این روزها با واکنش‌های مختلفی از سوی دست‌اندرکاران و برخی از نمایندگان مجلس روبه‌رو است؛ به‌طوری‌که برخی با استقبال از ایده دولت در نجات صنعت خودرو از بحران‌زدگی، تداوم این کمک‌ها را برای دومین صنعت بزرگ کشور ضروری می‌خوانند و برخی دیگر بی‌فایده بودن حمایت‌های مذکور را به دولت گوشزد می‌کنند. اما آنچه به واقع باید مورد ارزیابی قرار گیرد این است که کمک‌های دولت به صنعت خودرو از سر ناچاری و تنها با هدف جبران افت تیراژ صورت می‌گیرد یا نه، دولت یازدهم اهداف بلندمدتی برای حیات این صنعت در نظر دارد. هر چند در نبود استراتژی بلندمدت در خودروسازی‌های کشورمان هر حمایتی تنها به منزله قرص مسکن دولت جهت رفع بحران‌زدگی تعبیر می‌شود، اما دولت‌ها هیچگاه اهداف بلندمدتی از کمک‌های حمایتی خود به صنعت خودرو نداشتند این در حالی است که در بازار انحصاری خودرو نگرانی از افت تیراژ و عرضه و تقاضا دولت‌ها را از سر ناچاری تشویق به تزریق پول یا دیگر حمایت‌های مالی می‌کند. در هر حال در شرایطی که شرکت‌های تولید‌کننده خودرو با مشکلات عدیده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کنند چاره کار چیست؟ رها کردن این شرکت‌ها یا کمک به خودروسازان بحران‌زده‌ای که دولت خود در شکل‌گیری بحران آنها سهیم بوده است. در این بین برخی از نمایندگان مجلس با اعلام مخالفت کمک‌های دولتی خواستار تکلیفی نهایی برای شرکت‌های تولید‌کننده هستند و حتی در این زمینه دولت را تهدید به پاسخگویی در برخی از کمیسیون‌های مجلس می‌کنند. این نمایندگان حتی تخصیص ارز مبادله‌ای به خودروسازان را اشتباه دولت می‌خوانند این در حالی است که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و دست‌اندرکاران صنعت خودرو هر انتقادی باید پشتوانه منطقی و علمی داشته باشد و بهتر است در کنار انتقاد، مسیرهایی که می‌تواند منجر به افزایش روند کیفی و کمی خودرو شود نیز ارائه شود. اینکه بحران‌زدگی صنعت خودرو مربوط به دولت است یا به اداره این شرکت‌ها بازمی‌گردد هم اکنون موضوع بحث ما نیست، اما توجه به این نکته ضروری است که رفع بحران‌زدگی دومین صنعت بزرگ کشور همدلی و هماهنگی تمامی مسوولان را می‌طلبد و همچنین در بحث انتقاد باید منافع تمامی دست‌اندرکاران و ذی‌نفعان این صنعت از جمله سهامدار و شاغلان مدنظر قرار بگیرد. منبع: دنیای اقتصاد