به گزارش «پرشین خودرو»، بیست و پنج سال پس از فروپاشی دیوار برلین، لایپزیک به روزهای اوج خود نزدیک می‌شود و توجه سرمایه‌گذارانی را که به دنبال برلین دیگری هستند، جلب می‌کند. صنعت خودرو درحال احیای شرکت‌های مهندسی کوچک است و با ایجاد مشاغل و رفاه، این شهر واقع در شرق آلمان را که زمانی رو به مرگ بود، زنده می‌کند. در زمان حاکمیت کمونیسم بر شرق آلمان، لایپزیک و منطقه زاکسن، قطب صنعتی شرق آلمان بودند. شرکت‌های دولتی برای صادرات و بر اساس پیمان ورشو، ماشین‌آلات سنگین تولید می‌کردند. پس از فروپاشی دیوار برلین در 9 نوامبر سال 1989 و تعویض پول بی‌ارزش آلمان شرقی با مارک آلمان غربی، تولیدات صنعتی شرق بسیار گران شد و بخش تولیدی فروپاشید. طی سال‌ها، لایپزیک 200 هزار شغل را در بخش صنعتی از دست داد و نرخ بیکاری در بخش تولیدی به 87 درصد رسید. همچنین جمعیت این شهر از 530 هزار و 10 نفر در سال 1989 به 437 هزار و 101 نفر در سال 1998 کاهش یافت. یو آلبرت، معاون شهردار لایپزیک، می‌گوید: «هیچ‌کس برای آنچه رخ داد آمادگی نداشت. همه محله‌ها همچون شهر ارواح شدند.» اما سرنوشت لایپزیک در سال 1999 تغییر کرد. در آن زمان شرکت پورشه از میان 16 شهر، لایپزیک را برای تولید اولین خودروی شاسی‌بلند مدل کاین انتخاب کرد. فولکس‌واگن و اپل (کارخانه آلمانی جنرال موتورز) شرکت‌های خودروسازی دولتی آلمان شرقی را خریداری کردند، اما سرمایه‌گذاری شرکت پورشه در لایپزیک بود که این شهر را زنده کرد. آلبرت می‌گوید: «این پورشه بود که صنعت خفته لایپزیک را بیدار کرد. بدون پورشه، ما نمی‌توانستیم شرکت ب.ام.و را به این شهر بیاوریم.» درحال حاضر، پورشه سه مدل خودرو شاسی‌بلند در لایپزیک تولید می‌کنند که عبارت است از کاین، پانامرا و مدل جدید ماچان. این شرکت همچنین برای 1500 نفر شغل ایجاد کرده است. سال گذشته دو سوم کل خودروهای پورشه در لایپزیک تولید شد. زیگفرید بولو، رئیس کارخانه پورشه در لایپزیک که در شرکت ون‌سازی بارکاس آلمان شرقی مدیر ارشد بود، می‌گوید: «منطقه زاکس، کشور خودرو است.» شرکت فولکس واگن اندکی پس از اتحاد دو آلمان در سال 1990 دو خودروساز آلمان‌شرقی یعنی بارکاس و زاکسن‌رینگ را خریداری کرد. بولو در بارکاس و تحت رهبری فولکس‌واگن، مدارج شغلی را طی کرد و در سال 1999، شرکت او را ترغیب کرد تا کارخانه پورشه را در لایپزیک تاسیس کند. شرکت ب.ام.و نیز از پورشه پیروی کرد و در سال 2002، لایپزیک را از میان 125 شهر برای ساخت کارخانه خود برگزید. اکنون این کارخانه برای حدود 6 هزار نفر شغل ایجاد کرده است. ب.ام.و حدود 2 میلیارد یورو (5/2 میلیارد دلار) در ساخت این کارخانه سرمایه‌گذاری کرده است و در آن، مدل‌های گوناگونی ازجمله آی‌8 تولید می‌شود. پس از فروپاشی دیوار برلین تعداد شغل‌های مربوط به خودروسازی در سراسر آلمان شرقی به‌طور چشمگیری کاهش یافت. براساس آمار رسمی آلمان شرقی، در سال 1989، 127 هزار و 386 نفر در صنعت خودرو مشغول به‌کار بودند و خودروهای ترابانت، وارتبورگ و ون‌های بارکاس و خودروهای کوچک ویژه حمل‌ونقل را تولید می‌کردند. اما تا سال 1995 تنها 23 هزار و 230 نفر در صنعت خودرو شرق آلمان کار می‌کردند. با این وجود تا پایان سال 2013 این رقم تقریبا سه برابر شد و به 60 هزار و 432 نفر رسید. این در شرایطی است که تعداد کارگران خودروسازی در غرب با رشد 7 درصدی رو به رو شد و به 712 هزار و 305 نفر رسید. از سوی دیگر، تولید خودرو در شرق آلمان به بیش از 650 هزار دستگاه در سال افزایش یافته است. کارل هان 88 ساله که در زمان فروپاشی دیوار برلین مدیرعامل فولکس‌واگن بود، می‌گوید: «این مردم مهندس به دنیا می‌آیند. مهندسی در خون‌شان است.» هان که در آلمان‌شرقی بزرگ شده اما پیش از ساخت دیوار این منطقه را ترک کرده بود، می‌افزاید: «تنها مشکل مردم شرق آلمان این بود که با سیستم اقتصادی غلطی زندگی می‌کردند. من به توانایی آنها آگاهم چون خودم یکی از آنها هستم.» اما تصمیم‌ برای سرمایه‌گذاری براساس مسائل اقتصادی گرفته می‌شود نه مسائل میهن‌پرستانه. هزینه‌های زمین و نیروی در لایپزیک کسری از سطح هزینه‌ها در مونیخ یا اشتوتگارت است و بنابراین به خودروساز غرب آلمان امکان می‌دهد به جای توسعه در خارج، کسب‌وکار خود را در داخل آلمان گسترش دهند. میانگین ساعات کار هر کارگر خودروسازی شرکت ب.ام.و در مونیخ 35 ساعت در هفته با حقوق ناخالص حدود سه هزار و 180 یورو در ماه است. اما کارگران شرکت ب.ام.و در لایپزیک هفته‌ای 38 ساعت کار می‌کنند و ماهانه دو هزار و 800 یورو درآمد ناخالص دارند. احیای صنعت خودرو، منطقه زاکسن را نیز تقویت می‌کند. سال گذشته جمعیت لایپزیک برای نخستین‌بار از سطح قبل از اتحاد دو آلمان فراتر رفت. همچنین در ماه ژوئیه، برای نخستین‌بار از سال 1990 تاکنون نرخ بیکاری لایپزیک به کمتر از 10 درصد کاهش یافت. به گزارش دنیای اقتصاد، نادیا آرند، رئیس یک آژانس کاریابی محلی، می‌گوید: «صنعت خودرو اصلی‌ترین عامل اقتصادی کاهش بیکاری است.»