به گزارش «پرشین خودرو»، استفاده از توربوشارژرها، سیستم انتقال قدرت AWD و گنجاندن سیستم‌های کامپیوتری در خودروها از این دهه آغاز و باعث شد خودروها عملکرد مطلوب‌تری داشته باشند.
خودروسازان اروپایی در خط مقدم این انقلاب بودند و برای پیشرفت دست به هر تغییری در خودرو می‌زدند. محل قرارگیری موتور خودرو، سیستم انتقال قدرت و تعداد سیلندرهای موردنیاز نمونه‌هایی از این ایده‌ها محسوب می‌شود. هر خودروساز برای رسیدن به بهترین عملکرد ایده متفاوتی داشت و همین امر باعث شد شاهد خودروهای جذاب و جالبی در این دهه باشیم. به همین دلیل انتخاب فهرست بهترین خودروهای دهه ۱۹۸۰میلادی اروپا از میان هزاران خودرو تولیدی آن زمان، کار ساده‌ای نیست. در ادامه ۱۰ خودرو برتر اسپرت دهه ۸۰ میلادی اروپا را معرفی می‌کنیم.

لوتوس اسپریت توربو
سری خودروهای «لوتوس اسپریت» برای نخستین بار در سال ۱۹۷۶م معرفی شد و در چندین نسل به مدت ۳۰ سال تولید شد. اما درخشان‌ترین نسل «اسپریت» در دهه ۸۰م تولید شد. «اسپریت» نسل ۸۰م که با موتور جدید و قدرتمندی همراه شده بود، توربو نامیده می‌شد. موتور ۴سیلندر و ۲/۲ لیتری توربوشارژ این خودرو قادر به تولید ۲۱۰ اسب بخار نیرو و ۲۷۱ نیوتن متر گشتاور بود. در سال ۱۹۸۷م موتور اسپریت با طراحی دوباره، قدرتمندتر شده و قادر بود ۲۱۵ اسب بخار نیرو و ۲۹۸ نیوتن متر گشتاور تولید کند.
این قدرت مناسب باعث شده بود که این خودرو سبک‌وزن در کمتر از ۵ ثانیه از سرعت صفر به ۹۶ کیلومتر بر ساعت برسد. اگرچه در دهه نود مدل‌های سریع‌تر و قوی‌تری از این خودرو معرفی شد اما در بین طرفداران، محبوب نسل این خودرو مدل دهه ۸۰م است.

لانچیا دلتا S۴
«لانچیا دلتا» اصلی، خودرویی هاچ‌بک جمع‌وجور بود که با سیستم انتقال قدرت AWD مناسب رالی بود. اوج دوره حرفه‌ای اتومبیلرانی این خودرو بین سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶م در گروه B بود. این خودرو هیولای رالی گروه B بود و برای رسیدن به رالی گروه B باید ۲۰۰ دلتای همسان با مکانیک یکسان تولید می‌شد.
رقابت در رالی‌ها باعث شد دلتای ۴ سرنشینه با موتور ۱/۸ لیتری توربوشارژ و سوپرشارژ موتور جلو تبدیل به یک خودرو ۲ سرنشینه شود و موتور خودرو جای صندلی‌های عقب قرار گرفت. این خودرو حالا ۲سرنشینه و موتور وسط بود و دلتا S۴ نامیده می‌شد. این خودرو که «استاردیل» هم نامیده می‌شد، به‌صورت رسمی ۲۴۷ اسب بخار نیرو و ۲۹۱ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. این مقدار اعلام‌شده بسیار کمتر از قدرت مثبت ۵۰۰ اسب بخاری شایع شده در مدل رالی این خودرو بود، اما همین مقدار نیرو هم برای یک خودرو ۱۲۲۵ کیلوگرمی در دهه ۸۰ بسیار زیاد بود.

آئودی کواترو کوپه
قبل از ورود دلتا S۴ به عرصه بازار خودرو، آئودی «کواترو» اصلی‌ترین خودرو رالی شهری بود. این خودرو که موتوری ۵ سیلندر و ۲/۱ لیتری داشت، با سیستم انتقال قدرت AWD، نیرو را به تمام چرخ‌ها انتقال می‌داد. مدل کواترو ۱۹۸۰ قادر به تولید ۱۹۷ اسب بخار نیرو و ۲۸۵ نیوتن متر گشتاور بود. در آن زمان استفاده از سیستم AWD برای خودروهای کوپه اسپرت نامتعارف بود اما «کواترو» نشان داد که چطور می‌توان از حداکثر کشش استفاده کرد.در سال‌های پایانی دهه ۸۰میلادی، این خودرو با تغییراتی، قدرت بیشتری تولید می‌کرد. مانند دلتا S۴، در سال‌های میانی این دهه نسخه دیگری از این خودرو برای رقابت در رالی گروه B تولید شد که «کواترو» اسپرت نام داشت، این خودرو که فاصله محوری آن کاهش یافته بود، مجهز به موتور جدیدی شده بود که می‌توانست بیش از ۳۰۰ اسب بخار نیرو تولید کند.

مرسدس بنز ۱۶-۲/۵-۱۶-۲/۳ E ۱۹۰
به همان میزانی که مسابقه‌های رالی دهه ۸۰ محبوب بود، سری خودروهای تورینگ آلمانی معروف به DTM هم محبوب بود. درست مثل رالی گروه B، سری DTM هم به خودروی تولیدی در مسابقات نیاز داشت، یعنی اگر خودروساز برای مسابقه نیاز به خودرویی سریع‌تر داشت، کمپانی باید خودرو سریع‌تر در جاده هم تولید می‌کرد. این امر باعث خلقت مرسدس بنز ۲/۳ـ۱۶ E ۱۹۰ شد که بعدها با مدل ۲/۵-۱۶ E ۱۹۰ ادامه پیدا کرد. ۱۹۰E یک سدان جمع‌وجور از مرسدس است که در آن زمان تولید می‌شد. ۲/۳-۱۶ هم به موتور ۴سیلندر ۲/۳ لیتری و ۱۶ سوپاپی که با همکاری شرکت «کاسورث» به تولید رسید، اشاره دارد. موتور این خودرو ارتقا پیدا کرده بود و با تولید ۱۸۵ اسب بخار نیرو و ۲۳۶ نیوتن متر گشتاور، گام بزرگی نسبت به پیشرانه پایه ۱۹۰E برداشته بود. موتور ۲/۵ لیتری بعدها جایگزین این موتور شد که با تنظیماتی جدید قدرتی بیش از ۲۰۰ اسب بخار تولید
 می‌کرد.اما ۱۹۰E قابلیت‌های زیادی داشت که موتور قوی یکی از آنها بود. تعمیرات اساسی و عمده در بخش فنی شرکت، آیرودینامیک بهتر، سیستم تعلیق ارتقا یافته، ترمزهای قوی‌تر و پیشرانه قدرتمند این سدان مرسدس بنز را به خودرویی جدی و موفق تبدیل کرد.

فورد آراس ۲۰۰
در دوره‌ای که آئودی، لانچیا و خودروسازان دیگر، یکی از خودروهای تولیدی خود را آماده رالی گروه B می‌کردند، فورد تصمیم گرفت خودرو جدیدی به نام «آراس ۲۰۰» را به تولید برساند. این خودرو کوچک موتور وسط، قدرت خروجی از موتور ۱/۸ لیتری توربوشارژ را به تمام چرخ‌ها منتقل می‌کرد. هرچند این خودرو نیروی مناسبی تولید می‌کرد اما وزن به نسبت زیاد آن باعث می‌شد رالی‌های گروه B در مقایسه با حریفان‌اش، حرفی برای گفتن نداشته باشد. البته مدل خیابانی آراس ۲۰۰، خودرویی قدرتمند و محبوب بود. مثل تمام مدل‌های حاضر در گروه B، تنها ۲۰۰ دستگاه از این خودرو به تولید رسید. بنابراین خودروهای باقی‌مانده این نسل حالا باید قیمت بالایی داشته باشند.

«بی‌ام‌و» ام۳ ای۳۰
درست مثل مرسدس بنز ۱۹۰E، «بی‌ام‌و» ام۳ اصلی برای سری مسابقات DTM ساخته شد. مدل خیابانی این خودرو با استفاده از موتور ۴سیلندر ۲/۳ لیتری قادر به تولید ۲۱۰ اسب بخار نیرو بود و مدل رالی ام۳ هم قدرتی بسیار بیشتر از مدل خیابانی داشت. البته موتور این خودرو تنها قسمتی از بخش‌های خوب این خودرو است. ام۳ با سری i۳۰ کوپه آغاز شد و در نسل‌های بعدی در بخش‌های مختلفی مثل آیرودینامیک، اجزای سیستم تعلیق، پیشرانه و ترمزها ارتقا پیدا کرد. برخلاف ۱۹۰E، «بی‌ام‌و» ام۳ همچنان تولید می‌شود و در واقع نسل نخست این خودرو آغاز یک افسانه بود. با وجود تولید چندین نسل، بسیاری نسل اول را بهترین ام۳ تولید شده می‌دانند.

فراری تستاروسا
فراری «تستاروسا» با چهره‌ای جدید و جالب یکی از نمادهای خودروهای دهه ۸۰ محسوب می‌شود. طراحی جذاب این خودرو که به‌وسیله شرکت «ینین فارینا» طراحی شده بود، با موتور منحصربه‌فرد ۱۲ سیلندر همراه شد. با این مشخصات «تستاروسا» تبدیل به خودرویی رویایی شد، به‌طوری‌که هرکسی شیفته این خودرو می‌شد.
قدرت و سرعت فوق‌العاده این خودرو در کنار طراحی منحصربه فرد آن قرار می‌گرفت. «تستاروسا» با موتور ۱۲ سیلندر و ۴/۹ لیتری ۳۹۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کرد. پایداری این خودرو به حدی بالا بود که «تستاروسا» در پیچ‌ها هم مثل حرکت در مسیر مستقیم دچار هیچ مشکلی نمی‌شد. نسل بعدی این خودرو در دهه نود با تغییراتی همراه شد، قدرت بیشتر و حتی نام جدید باعث نشد که طرفداران این خودرو، «تستاروسا» را از یاد ببرند.

لامبورگینی کانتاش
اگر «تستاروسا» یکی از نمادهای خودروهای دهه ۸۰میلادی باشد، لامبورگینی «کانتاش» اصلی‌ترین نماد دهه ۸۰م است. کانتاش که در سال‌های میانی دهه ۷۰م متولد شد، در سال ۱۹۸۵ میلادی به بلوغ رسید.در سال ۱۹۸۵م این خودرو در مدل ۵۰۰۰QV، موتوری ۱۲ سیلندر و ۵/۲ لیتری داشت که قدرت تولیدی آن به ۴۵۵ اسب بخار نیرو می‌رسید. در آن زمان این عدد برای خودرو خیابانی بسیار زیاد بود و با این قدرت «کانتاش» می‌توانست به نهایت سرعت خودروها در آن زمان نزدیک شود.

فراری «اف۴۰»
هرچند «تستاروسا» معروف‌ترین فراری دهه ۸۰م است اما سریع‌ترین خودرو نیست و فراری «اف۴۰» این عنوان را به دوش می‌کشد. «اف۴۰» در اصل خودرویی مسابقه‌ای است که به خیابان‌ها راه پیدا کرده است. این خودرو ترکیب و شالوده دانش فنی آن زمانِ نشان(برند)های «مارانلو» است. تمام بخش‌های این خودرو دیوانه‌وار بود؛ آیرودینامیک، هندسه سیستم تعلیق، مواد و البته موتور این خودرو که در پشت راننده قرار می‌گرفت، ۴۷۱ اسب بخار نیرو تولید می‌کرد. این مقدار نیرو از موتور توربوشارژ ۸ سیلندر و ۲/۹ لیتری خارج می‌شد. وزن این خودرو بسیار محدود شده بود و این محدود شدن حتی با حذف دستگیره و پنل‌های در خودرو و حتی داشبورد حاصل شده بود. «اف۴۰» در زمان خود با نسبت قدرت به وزن بسیار بالایی که داشت، رقیبان جدی زیادی نداشت.

پورشه ۹۵۹
تنها یک خودرو تاب رقابت با فراری «اف۴۰» را دارد که آن هم پورشه ۹۵۹ است. مثل بسیاری از خودروهای دیگر ۹۵۹ برای مسابقات رالی گروه B ساخته شد اما برخلاف سایر خودروها، این خودرو با همان مشخصات و قدرت پا به خیابان‌ها گذاشت.این خودرو موتوری ۶ سیلندر و ۲/۸۵ لیتری داشت که ۴۴۴ اسب بخار نیرو تولید می‌کرد. با درنظر گرفتن این اعداد ۹۵۹ حداقل در رقابت روی کاغذ قافیه را به «اف۴۰» باخته بود، چراکه توان بیشتر و وزن کمتر «اف۴۰» همه‌چیز را به سمت «اف۴۰» سوق می‌داد. اما استفاده از توربوشارژرهای متوالی باعث شده بود پورشه گشتاور بیشتر و کاربردی‌تری نسبت به فراری داشته باشد. اما سیستم انتقال قدرت AWD این خودرو باعث شد پورشه ۹۵۹ برترین خودرو این فهرست باشد. در دهه ۸۰، سوپراسپرت‌ها به خاطر محدودیت‌های چسبندگی، در انتقال قدرت از چرخ‌های عقب به زمین دچار مشکل شدند. پورشه با یک سیستم انتقال قدرت AWD پیشرفته ثابت کرد انتقال قدرت با سیستم AWD باعث چسبندگی بیشتری می‌شود و حتی وزن بیشتر سیستم AWD مانع عملکرد فنی بهتر خودرو نمی‌شود. بنابراین پورشه ساختار AWD را برای سوپراسپرت‌های آینده فراهم کرد.

منبع: صمت