به گزارش «پرشین خودرو»، در واقع کامارو رقیبی همچون بی ام سری 3 را پشت سر گذاشت تا پس از سال ها یک ماسل کار آمریکایی لقب بهترین خودروی سال را از آن خود کند.

مقایسه امروز ما کمی متفاوت خواهد بود زیرا قوی ترین نسخه نسل ششم کامارو را در مقابل یکی از رقبای قدرتمند آلمانی خود یعنی بی ام و M4 قرار خواهیم داد. پنج سال قبل هم یک فورد موستانگ را در مقابل بی ام و M3 قرار دادیم اما بی ام و به راحتی از پس رقیب آمریکایی اش بر آمد. اما اوضاع امروز نسبت به 5 سال قبل تفاوت های بسیاری کرده است.

کامارو ss با موتور 6.2 لیتری V8 خود همانند نسل های گذشته در صحنه حضور پیدا کرده و قدرت و گشتاور آن به عدد455 اسب بخار و 455 lb-ft رسیده است.

جعبه دنده 6 سرعته دنده دستی هم قدرت را تنها به چرخ های عقبی می رساند. شاسی این خودرو با نام آلفا آخرین دست پرورده شرکت GM به شمار می رود و در واقع این شاسی را می توان در محصولات کادیلاک همچون ATS و CTS نیز مشاهده کرد. اما بی ام و M4 با تغییرات بسیاری در زمین مبارزه حاضر شده است و شاسی آن با کد F82 خوانده می شود. در واقع M4 نام جدید M3 کوپه در نسل قبلی است.

موتور 3 لیتری 6 سیلندر خطی مجهز به دو توربوشارژر قدرت 425 اسب بخاری را برای ب ام و تولید می کند و گشتاور  آن معادل 406 lb-ft  است. بی ام و هم همانند شوی از یک جعبه دنده 6 سرعته دنده دستی بهره می برد که قدرت را تنها به چرخ های عقب منتقل می کند.

گرچه بی ام و در مدل اتومات هم عرضه می شود اما برای برابری بهتر شرایط مدل دنده دستی آن را در مقابل کامارو قرار دادیم. با این که شوی قدرت و گشتاور بیشتری تولید می کند اما وزن بیشتری هم دارد. وزن کامارو 1676 کیلوگرم و وزن بی ام و 1593 کیلوگرم است.

در بخش شتاب گیری بی ام و به 4.2 ثانیه زمان نیاز دارد تا از صفر به 96 کیلومتر بر ساعت برسد اما شوی این امر را در 4.1 ثانیه انجام می دهد. کامارو در عرض 12.4 ثانیه مسیر درگ یا 407 متر را طی می کند و بی ام و هم به 12.5 ثانیه برای انجام این کار زمان لازم دارد.

بی ام و در شتاب گیری ها به اندازه بسیار کمی از شوی کندتر است اما در مسیر پیست مسابقه ای این مسئله را جبران می کند. بی ام و  پیست مشهور استریت ویلو آمریکا را در مدت 1:22.94 ثانیه در می نوردد و شوی هم در عرض 1:23.15 ثانیه این مسیر را طی می کند. اما باید این را هم بگوییم که شرایط استاندارد حضور در پیست این است که خودرو را با باک پر در پیست برانیم در حالی که باک بی ام و نیمه پر بود و شاید در این جا در حق کامارو اجحاف شده باشد.

در هر صورت در بخش شتاب و سرعت رقابت به قدری نزدیک و میلیمتری است که نمی توان برنده مطلقی در این بخش تعیین کرد.

نکته اصلی این تست را می توان در اختلاف قیمتی بسیار زیاد این دو خودرو عنوان کرد. کامارو حاضر در تست ما برچسب قیمتی 46.095 دلار خورده اما بی ام و 77.495 دلار هزینه روی دستان شما خواهد گذاشت.

یعنی کامارو در حدود 31 هزار دلار از بی ام و ارزان تر است که با این 31 هزار دلار می توان یک خودروی دیگر هم خریداری کرد. برای بیشتر مشخص شدن مسئله می توان به ترمزهای کربن سرامیکی بی ام و اشاره کرد که قیمتی معادل 9.350 دلار به عنوان یک آپشن اضافه را دارند.

اگر بخواهیم کمی بیشتر در باره حس و حال رانندگی با این دو صحبت کنیم باید عنوان کرد که کامارو به دلیل شاسی آلومینیومی، وزن کمتری نسبت به گذشته دارد و حس و حال اسپرتی تری را در حین رانندگی القا می کند.

اما بی ام و M4 و در کل سری 4 بی ام و نمی تواند به اندازه محصولات گذشته و نسل های قبل تر خود خواستنی باشد و ارزش پرداخت بهای بیشتر نسبت به رقبایی همچون کامارو را داشته باشد.

در واقع با توجه به برچسب قیمتی بی ام و انتظارات ما از یک محصول آلمانی با مهندسی قابل توجه آن بسیار بالا است.

حال حس و حال رانندگی با بی ام و M4 چگونه است؟ باید عنوان کرد که بی ام و یک خودروی اسپرت ناقص را روانه بازار کرده، فرمان آن هیچ حس و حال خاصی را ارائه نمی کند، جعبه دنده آن عملکرد خوبی ندارد و تطابق خوبی با موتور خودرو ندارد، پاسخ دریچه گاز یا همان عکس العمل موتور پس از فشردن پدال گاز غیر خطی است و پدال کلاچ آن هم خلاصی بسیاری دارد.

با این که کامارو همانند بی ام و از فرمان برقی استفاده می کند اما فرمان بسیار دقیق تری نسبت به بی ام و دارد و با این که نمی توان کلاچ کامارو را در سطح کلاس امروز دنیای خودروسازی قرار داد اما باز هم نسبت به بی ام و عملکرد بهتر و دلپذیرتری دارد.

بدتر از این ها صدای تولید شده موتور بی ام و است که همانند یک کمپرسور مخصوص تهویه هوا صدا تولید می کند و اصلا قابل قیاس با نسل های گذشته خود نیست. بی ام و حتی به این هم بسنده نکرده  و با قرار دادن صدای مصنوعی که از اسپیکر های داخل اتاق پخش می شوند شرایط را بدتر هم کرده است.

کامارو سومین محصول گران قیمت GM به شمار می رود. موتور این خودرو که با کد LT1 خوانده می شود در دنیای واقعی به اندازه موتور بی ام و که با کد S55B30 خوانده می شود سوخت مصرف می کند.

این که بخواهیم پشت سر هم بی ام و و مدل M4 را بکوبیم کار درستی نیست، بی ام و ظاهر بسیار شکیل تری نسبت به کامارو دارد. صندلی های عقب کامارو را می توان یک جوک اساسی از سمت شرکت شورولت خواند. داخل کامارو و ورودی های سیتم تهویه هوا و اداوت به کار رفته در کنسول ظاهر بسیار ارزان قیمتی دارند و قابل مقایسه با کیفیت به کار رفته در بی ام و نیستند.

موتور خودرو هم زمانی که بیش از حد داغ شود، به سختی استارت می خورد و کامارو همچنان از مشکلات اساسی در بخش ورود صداهای اضافی به داخل اتاق رنج می برد. در هر صورت تکلیف کامارو با خودش و خریدارانش مشخص است و درک کاملا مشخصی برای خریدن یا نخریدن آن وجود دارد. اما بی ام و با عرضه M4 تکلیف مشخصی با خود ندارد.

در بخش عددی قضیه بی ام و M4 عملکرد خوبی دارد اما وقتی پشت فرمان آن قرار می گیرد و دوری می زنید حس و حال رانندگی خودروهای لوکس قدیمی را القا می کند. این خودرو برای این ساخته شده است که قدرت یک ماسل آلمانی را به رخ رقبایش بکشد، دقت مهندسی آلمانی و…اما در تمامی این زمینه ها M4 ناموفق است.

در هر صورت باید یک بار دیگر به تیم ساخت کامارو تبریک گفت که توانستند پس از سالیان سال در بخش ارائه عملکرد یکی از پرچمداران آلمانی را پشت سر بگذارند و این پیروزی بزرگی برای آن ها خواهد بود.

اگر بخواهیم بزرگ ترین ضعف کامارو را بگوییم آرم روی کاپوت آن خواهد بود، اگر به هرکسی این دو خودرو را نشان بدهیم، اکثر قریب به اتفاق بی ام و را برای رانندگی انتخاب خواهند کرد. اما کافی است تا دقایقی پشت کامارو بنشینید تا متوجه شوید که شورولت چه محصول خوبی برای رانندگی عرضه کرده است.

باید منتظر ماند و دید که آیا شوی می تواند از پس رقبایی همچون مرسدس پورشه و آئودی به عنوان دیگر پرچمداران آلمانی بر بیاید یا خیر؟!

منبع: motortrend