به گزارش پرشین خودرو،  از روزی که سپ بلاتر، رییس پیشین فیفا نام های روسیه و قطر را به عنوان میزبانان عجیب و عجیب تر جام های جهانی ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ از پاکت های مهر و موم شده ی تشکیلات فیفا در آورد، سال ها گذشته و حالا علاوه بر افشای «میزبانی فروشی» بلاتر و شرکا، هر روز ابعاد تازه تری از فساد سازمان یافته در تشکیلات فیفا به گوش می رسد. اما گوش فیفای «اینفانتینو» هم مثل رییس بزرگش به این چیزها بدهکار نیست. سیاست های گسترش تجاری فیفا برنامه ای است که انگار تمام بدنه ی این سازمان بزرگ جهانی برای انجام کامل آن هم قسم شده و با آن را با پشتکاری باور نکردنی هم پیش می برد. بزرگترین برنامه بلاتر برای فیفای جهانی اش، باز کردن پای جام جهانی به بازارهایی بود که پیش از این میزبانی این رویداد را تجربه نکرده باشند وقطر و روسیه هم بر همین اساس انتخاب شدند.

استقبال گرم

با این همه و با وجود ایراد اساسی در برگزیده شدن روسیه برای میزبانی رویداد بزرگ فوتبال، حالا روس ها عزمشان را جزم کرده اند تا جام جهانی ۲۰۱۸ را با در نظر گرفتن استانداردهای فیفا و البته به سبک خودشان برگزار کنند. این نکته از ابتدای ورود تیم های رسانه ای به فرودگاه های سه گانه ی مسکو (وه نو کو وو - دوموده دو وو - شره مه تیه وو ) مشهود است؛ میزهای داوطلب های کمک به برگزاری جام جهانی، همچون جام های جهانی اخیر، آماده ی پذیرش ، کمک رسانی و اطلاع رسانی به خبرنگاران و عکاسانی است که برای قرعه کشی جام جهانی وارد مسکو می شوند. حضور داوطلب ها در مرکز رسانه و به هنگام پذیرش تیم های خبری هم مشهود است. این جا گفته می شود یکی از شروط مقامات ارشد روسیه برای فیفا این بوده که تمامی داوطلب ها از خود روسیه باشند و آن چه در روزهای نخست گشایش مرکز رسانه ای مراسم به چشم می آید ، عزم جزم روس ها برای برگزاری جام جهانی کاملا روسی است.

پوستری با طعم جنگ سرد و نشانه های توسعه

با این که سال های سال است که از پایان عمر شوروی و جمهوری های قدرتمندش گذشته، اما انگار نشانه های آن دوران هنوز هم در آثار هنرمندان روس دیده می شود. دست کم ، این نماد ها کم و بیش در آن چه به عنوان پوستر جام جهانی در متروی مسکو رونمایی شد که به چشم می خورد. گرافیکی به سبک طرح‌های دوره‌ی پسا-سازندگی دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی که در آن حضور رنگ‌های کهنه به چشم می آید و داس و چکش(یا ستاره) ی مشهور روس ها که همواره نقطه‌ی روشن اثر و جایگاه خورشید در آن سال‌ها بود ، حالا جایش را به توپ فوتبال قدیمی داده که نمادی از کره ی زمین است که انگار روسیه بر تارک آن می درخشد. هنرمندان روس در این اثر ، با استفاده ای بی نظیر از نماد «شخص» که همیشه نشان دهنده ی مردم و مردمگرایی جامعه ی سنتی روس ها است ، حالا لِو یاشین اسطوره ای را نشانده اند تا جهان را بر دستانش بگیرد ؛ تنها دروازه بانی کهتوپ طلای فوتبال را برده!

سال نو فوتبالی و جام روسی

آن چه در خیابان های مسکو بیشتر از حضور جام جهانی به چشم می آید ، حضور نمادهای جشن های پایان سال میلادی و آغاز سال جدید است. بیشتر خیابان های مسکو و ساختمان های مرکز شهر با نمادهای ویژه ی سال نو در حال آماده سازی هستند که در کنار نمادهای انگشت شمار جام جهانی، پایان سالی به یاد ماندنی برای شهر سرد سرزمین های شمالی رقم زده اند. شاید هنوز طعم جام جهانی درست زیر پوست این شهر جاری نشده تا اهالی و گردشگران خارجی را سیراب کند و یادشان بیندازد که تابستان آینده ، این سرزمین های سرد ، گرمایی بی سابقه را در تاریخ خود تجربه خواهند کرد. بخواهیم یا نه ، این یک جام جهانی روسی است؛ چیزی شبیه یک ریسک بزرگ که پوتین و دوستانش برای برگزاری آن ، هرچه در توان دارند به میدان خواهند آورد. البته به سبک خودشان. درست مثل یک «رولت روسی» که در آن بازنده ها خواهند مرد و برنده تا پای مرگ پیش می رود تا طعم پیروزی برایش مفهوم زندگی دوباره داشته باشد.