به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، از روزی که استانداردهای 85 گانه معرفی شد و زمانی خاص برای اجرای آن اعلام شد، شاهد بودیم که موجی از جانب برخی خودروسازان و واردکنندگان در مقابله با این دستورالعمل استاندارد به راه افتاد.

شاید معروف ترین اتفاقی که در این حوزه افتاد و البته با شیطنت برخی از رسانه ها همراه شد، سخنرانی تقطیع شده مدیرعامل ایران خودرو در همایش بین المللی صنعت خودرو ایران بود که گفت: با سوخت فعلی، خودروسازان تجاری جهان هم توان دریافت استانداردهای سخت گیرانه مورد نظر سازمان ملی استاندارد را نخواهند داشت.

روز گذشته و پس از گذشت حدود 3 ماه از آن اتفاقات با خبری مواجه شدیم که جالب توجه بود.

لوکسژن که برندی نوپا در جهان محسوب می شود و از سال گذشته در ایران صاحب نمایندگی شده است، توانسته بود تمام فاکتورهای استاندارد 85 گانه را با دستورالعملی جدید کسب کند.

در تماس با عقیل مصطفایی مدیر بازاریابی و فروش آرمان موتور كویر نماینده لوکسژن در ایران، کم و کیف این اتفاق را جویا شدیم. وی گفت: در رایزنی چند ماهه با اداره استاندارد و صرف هزینه میلیاردی توانستیم با استفاده از دستورالعمل جامع و ارائه گواهی های صحیح به سازمان ملی استاندارد، استانداردهای 85 گانه را از این سازمان کسب کنیم.

در میان صحبت های مصطفایی، هر چند از نقش مدیران سازمان ملی استاندارد در انجام همکاری با این شرکت بسیار شنیدیم اما نکته ای که بسیار جلب توجه می کرد، نقش بالای مدیرعامل شرکت آرمان موتور کویر در کسب این موفقیت بود.

با شنیدن این صحبت ها به یاد روزی افتادم که در تست درایو خودروهای لوکسژن در فرصتی چند دقیقه ای در پیست اتومبیلرانی استادیوم آزادی گفت وگویی با فرزین ترکی پور مدیرعامل این شرکت داشتم. در آنجا از اطلاعات بسیار زیاد آقای ترکی پور از فاکتورهای مختلف استانداردهای 85 گانه به واقع شگفت زده شدم و اینکه مدیرعامل یک شرکت چگونه می تواند اطلاعاتی تا این حد جامع در خصوص موارد استاندارد جدید داشته باشد.

دیروز و پس از شنیدن خبر کسب چنین موفقیتی ناخودآگاه با یادآوری آن مصاحبه حسرت خوردم که ای کاش مدیران خودروسازی های بزرگ کشور نیز همچون مدیران جوان بخش خصوصی می توانستند با مطالعه و شناخت کامل حوزه خودرو، تهدیدهایی که در این روزها به شدت زیاد شده است را به فرصت هایی در خور برای مجموعه تحت مدیریت خود تبدیل کنند.

مدیرانی همچون ترکی پورها که با سرمایه شخصی وارد این حوزه پر ریسک می شوند و در فضایی که به رانت و انواع آلودگی مبتلا است، می توانند موفقیت هایی را برای شرکت خود کسب کنند، می توانند الگوی مناسبی برای برخی مدیرانی باشند که از انواع حمایت های دولتی برخوردار هستند اما خروجی مدیریت آن ها بر صنعت خودرو جز حاشیه و گرانی و کیفیت پایین چیزی نبوده است.