به گزارش پرشین خودرو به نقل از ایرنا، مدیر توسعه کسب و کار شرکت worldsensing تجربه حضور و فعالیت در100 شهر دنیا را دارد و در خصوص مسیری که شهرها را به هوشمندی رسانده، تحقیق کرده است. این کارشناس اسپانیایی در کارگاهی که اخیرا در حاشیه دومین همایش بین المللی تهران هوشمند برگزار شد، بخشی از بایسته های مدل حمل و نقل در شهر هوشمند را مورد بررسی قرار داد.
**تغییر سیستم های حمل و نقل در جهان
دومینگو در مقدمه ای درباره فعالیت شرکت متبوعش اظهار داشت: کار اصلی ما در راستای هوشمندسازی شهرها است. مدل های حمل ونقل در تمام دنیا در حال تغییر است. تمام دنیا تاکنون سرویس های حمل ونقل مختلفی را تجربه کرده اند. شرکت هایی هم که در ایران هستند، در حال تغییر مدل خدمات تاکسی هستند و خدمات پیک‌های موتوری را نیز به وجود آورده اند.
او ادامه داد: مردم تعداد زیادی از شهرها خصوصا در چین، در حال حاضر بیشترین میزان استفاده از دوچرخه را در ترددهای درون شهری دارند و مدیران آن شهر می‌دانند که چطور این سیستم را مدیریت کنند. جالب است بدانید در حال حاضر اسکوترهای برقی نیز در تعداد زیادی از شهرها به سرویس های حمل و نقل تبدیل شده اند. اگر این روند تداوم یابد به زودی سیلی از خودروهای بدون سرنشین را خواهیم داشت که باید آنها را مدیریت کرد. زمانی می‌توان به سمت زندگی هوشمند حرکت کرد که مدیریت این چالش ها در دست مدیران باشد و برای آن چاره اندیشی کرده باشند.
**قیمت های رقابتی
این پژوهشگر خارجی در ادامه صحبت هایش گفت: به وجود آمدن چنین خدماتی باعث می‌شود قیمت ها در حوزه حمل و نقل به شدت رقابتی شوند. همین مسئله باعث شده هزینه های شهروندان برای استفاده از سرویس های هوشمند حمل و نقل کاهش پیدا کند و آن ها برای استفاده از سرویس ها رغبت بیشتر به خرج دهند؛ با این حال استفاده از این خدمات در کوتاه مدت خوب است اما در درازمدت می تواند مشکل ایجاد کند چرا که ممکن است در طولانی مدت میزان کیفیت خدمات کم شود و نظارت کمتری روی آن صورت بگیرد.
فرانسیس دومینگو معتقد است شرکت های خصوصی حمل و نقل باید چالش‌های پیش روی شهرشان در این حوزه را بدانند تا بتوانند بر اساس آن شهر را مدیریت کنند و آن را به سمت هوشمندسازی ببرند. «زمانی که شهرها با چالش های این چنینی رو به رو می‌شوند، فرصت پیدا می‌کنند خود را بشناسند و خلاهایی را که برای رسیدن به هدف دارند شناسایی کنند.»
وی افزود: شهرهای هوشمند معمولا ذی نفعان مختلف دارند و نیاز است تمام آن ها در کنار یکدیگر برای حل مشکلات شهرشان قدم بردارند. در این راه هر فردی نقش خود را ایفا می کند. خود را جای مسئولین شهری بگذارید، فکر می کنید آن ها باید چطور تصمیم گیری کنند؟ معمولا دو راه کلی وجود دارد، انتقادات مردم را برای حفظ پست و مقام خود نشنیده بگیرند و یا با دسترسی به دیتاهایی که دارند، شهرشان را متحول کنند.
**بوگوتا و تهران، دو شهر با مشکل ترافیکی مشابه
دومینگو با این توضیح ادامه داد: شهری که می خواهم درباره آن با شما صحبت کنم بوگوتا پایتخت کلمبیاست. مسئولان این شهر تصمیم گرفتند بر اساس دیتاهایی که وجود دارد مشکل ترافیک را حل کنند. بوگوتا شهری شبیه تهران است، کمی کوچک تر و با وسایل نقلیه زیاد. آن ها همیشه مشکل ترافیک داشتند و از دهه 90 چاره اندیشی برای حل مشکلات ترافیکی آن آغاز شد.
** تولد بی آر تی ها
به گفته دومینگو، بعضی از راهبردهای در نظر گرفته شده برای حل مشکل ترافیک درون شهر بوگوتا مربوط به حمل و نقل عمومی بود.«بی آر تی ها در خط مقدم این راهبردها بودند. خطوط سریع السیر اتوبوس که بعد از افتتاح در بوگوتا به شهرهای دیگر هم رسیدند. مانند خط های بی آر تی که در شهر تهران وجود دارد.»
«قدم بعدی استفاده از طرح زوج و فرد برای تردد خودروها بود که این کار نیز نتیجه ای نداشت. کسانی که پول داشتند می توانستند برای خود دو خودرو تهیه کنند. این روش ها نتوانست مردم را آن قدر که انتظار می رفت به سمت حمل و نقل عمومی سوق دهد. مسئولان در قدم بعدی از دوربرگردان ها در خیابان استفاده کردند. این کار در آن زمان خیلی بلندپروازانه و امیدوارانه بود، اما باز هم نتیجه نداد.»
تلاش ها در بوگوتا ادامه داشت تا این که در سال 2010 مسئولان شهر درصدد تغییر راهبرد و به کارگیری روش های فناورانه برامدند. «آنها تصمیم گرفتند از دیتابیس های موجود استفاده کنند و به کمک یک دیتابیس یکپارچه کنترل حوزه ترافیکی را در دست بگیرند»
دومینگو خاطرنشان کرد: دیتاهای مربوط به حوزه حمل و نقل باید به صورت دسته بندی شده و حتی طبقه بندی شده در دسترس مسئولان و شهروندان قرار بگیرد تا بتوانند به هوشمندی شهرها کمک کنند.
«در اغلب شهرهای بزرگ دنیا، هر بخش سیستم و دیتای منحصر به خود را دارد و در همان زمینه به خوبی عمل می‌کند اما متاسفانه این بخش ها، دیتاهای مربوط به خودشان را در یک سیلو نگه می‌دارند و به اشتراک گذاری آن ها با یکدیگر خودداری می‌کنند. به همین دلیل است که معمولا بخش های مختلف نمی‌توانند با یکدیگر ارتباط خوبی برقرار کنند و بهترین نظارت را در مسیر هوشمندسازی شهرشان داشته باشند.»
**شناسایی مشکل
دومینگو در ادامه گفت : اولین کاری که مدیران شهری بوگوتا انجام دادند، تجزیه و تحلیل دقیق برای درک نیازهای شهر بود، این که باید خلاهای موجود در سیستم های ترافیکی شان را شناسایی کنند و بر اساس آن به حل مشکل بپردازند. آن ها متوجه شدند در 20 سال گذشته، مشکل اصلی که باعث شکست خوردن تلاش آن ها می شد، ابزارهایی بود که در ادارات مختلف استفاده می شود و بین آنها خط اتصالی وجود نداشت.
وی ادامه داد: تقریبا تمام دیتاها به صورت گسسته و پراکنده بین ادارات و مراکز مختلف بودند. دسترسی کامل به این اطلاعات همراه با استفاده از دوربین ها و سنسورهای مختلف در سطح شهر، بستر تاسیس یک مرکز کنترل ترافیک هوشمند را به وجود آورد. مسیر هوشمندسازی و حل ترافیک شهر بوگوتا بر این محور انجام شد که دریافتند یک فرد یا یک اداره مالک دیتا نیست، دیتا متعلق به شهر است.
**دیتاها رمز موفقیت
این کارشناس اعتقاد دارد هر قدر دیتاهای بیشتری در دسترس کارشناسان و مسئولان باشد، می توانند خدمات بیشتری را بر بستر آن ارائه دهند و به همین دلیل در ابتدای راه، تیم آن ها شروع کرد به جمع آوری دیتا از مراکز مختلف که البته این کار فراز و نشیب هایی داشت: «روزهای اول برخی مجموعه ها با ما همکاری نکردند و دیتای آن ها در سامانه ترافیکی که ما طراحی کردیم وجود نداشت. اما بعد از مدت کوتاهی که از بالا آمدن سامانه گذشت و با استقبال شهروندان و مسئولان مواجه شد، به ما مراجعه کردند و درخواست داشتند که دیتای آن ها را هم به سامانه ترافیکی مان اضافه کنیم. به خاطر داشته باشید، شاید برخی نهادها دیتا و اطلاعات شان را به شما ندهند، اما زمانی که پیشرفت کنید، قطعا برای پیوستن به حرکت شما تلاش می کنند.»
وی در ادامه گفت: شهر بوگوتا در حال حاضر یک ماتریکس ترافیکی دارد که بر اساس سنسورها در سطح شهر، میزان ترافیک را مشخص می کند و هر شهروندی می تواند از هر نقطه ای به شکل آنلاین آن را مرور کند. این سامانه سه سطح دسترسی رده بالا برای شهردار و دو معاون ارشد دارد که بتوانند بر اساس دیتاهای موجود در این سامانه ترافیکی، در این حوزه سیاستگذاری کنند. مثلا آن ها می توانند ببینند کدام منطقه از شهر تصادف خیز است؟ دلیلش چیست؟ چطور می توان ترافیک حاصل از این اتفاق را به حداقل رساند و مهم تر از همه چطور مشکل را حل کرد تا میزان تصادف و به تبع آن ترافیک کمتر شود.»
**تجمیع داده ها در جهان
وی ادامه داد: نیویورک، سنگاپور و مالزی نیز مدتی است در حال تلاش برای جمع آوری دیتاهای مختلف حمل و نقل شهری هستند تا بتوانند به واسطه آن نظام یکپارچه نظارتی ایجاد کنند و تمام مراکز خدمات‌شان را در یک مرکز خدمات واحد تجمیع کنند.
«هدف از این کار مشترک، این است که عملیات مربوط به حمل و نقل را به صورت یکپارچه و دیده محور مدیریت کنند. اگر داده ها به شکل دیجیتال درآیند و روی یک سامانه قرار گیرند، هم باعث افزایش کیفیت مدیریت مسئولان شهری می‌شود هم این امکان را فراهم می کنند که شهروندان بتوانند با مدیران تعامل برقرار کنند.»
او در پایان اضافه کرد: مهم‌ترین سوالی که مدیران شهری باید بتوانند به آن پاسخ بدهند این است که در شهر من چه می گذرد؟ مثلا یک مدیر شهری باید بداند برای بهبود کیفیت هوا چه کند و یا چطور باید حمل و نقل شهری در موارد اضطراری را سرعت بخشد. این ها مسائلی هستند که شهرهای بزرگ دنیا به دنبال حل کردن آن هستند. به عنوان نکته آخر باید بار دیگر تاکید کنم مدل حمل و نقل در دنیا با حرکت به سمت هوشمندی در حال تغییر است و برای اینکه مدیران شهری کنترل مناسبی بر پیچیدگی‌های آن داشته باشند، باید دیتابیس مشترکی از داده های شهری داشته باشند و سطح یکسانی از امکانات را برای همه مردم شهر فراهم کنند.
به گزارش ایرنا، همایش بین المللی تهران هوشمند با حضور مسوولان و فعالان داخلی و نیز مدیران و پژوهشگرانی از کشورهای روسیه، اسپانیا، هلند و سوئیس هفته گذشته به مدت دو روز در برج میلاد تهران برگزار شد و هوشمندسازی شهر از ابعاد مختلف در پنل های مختلف همایش مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
نظر شما