به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از موج، در این میان فعالان صنعت خودرو کشور وظیفه دارند در حد توانایی خود همچنان در جبهه اقتصادی رو به جلو حرکت کنند. به عنوان مثال در اوج این تحریم ها شرکت سایپا آذین توانست تفاهم نامه ای با یکی از به نام ترین شرکت های صندلی سازی را امضا کند. پیش از این در این میان تصور همگان بر آن بود که با تحریم های اقتصادی که بر ایران تحمیل می شود صنعت خودرو کشور برای ساخت خودروهای داخلی و حتی قطعات خودرو با مشکل روبرو شده و دو خودروساز بزرگ کشور و زیر مجموعه ها و قطعه سازان مرتبط با این شرکت ها برای ادامه حیات در بازار مجبور به افزایش قیمت، کاهش کیفیت و در نهایت توقف برخی از خطوط تولید خود شوند. اما در این میان شرکت هایی چون سایپا آذین ثابت کردند که نه تحریم اقتصادی و نه برخی موانع داخلی نمی تواند سد راه این شرکت شود بلکه این شرکت ها می توانند تحریم ها را تبدیل به فرصت کنند تا بتوانند جای پای خود را در این صنعت محکم تر از گذشته کنند. در چنین وضعی مهمترین موضوعی که پیش می آید بحث حمایت از شرکت های خودروسازی است که وظیفه چرخاندن چرخ صنعت کشور را بر عهده دارد. تمامی کارشناسان معتقدند باید به صنعت و بالاخص صنعت خودروسازی در کشور کمک کرد اما موضوع اصلی، نوع حمایت ها است که باید تعیین شود که علاوه بر امکان پذیر بودن باید هنجارها و روش های جهانی مطابفت داشته باشد. صنعت خودرو نیاز چندانی به حمایت مستقیم ندارد و حمایت های صنعت خودرو باید از جنس حمایت های غیر مستقیم باشد. چراکه این صنعت در مسیر رشد خود به جایی رسیده است که انتظار حمایت از سوی دولت را ندارد. صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی با حمایت‌های دولت می‌تواند نقش مهمی در جهت ایجاد اشتغال ایفا كند. باز شدن گره برخی مشكلات از جمله بیكاری با پشتوانه مباحث كارشناسی صورت می‌گیرد. گردش مالی کلان صنایع خودروسازی در کشور و تاثیرات گسترده آن بر اشتغال سبب قدرت بی نظیر مدیران این صنعت شده، به گونه ای که روند سینوسی کیفی تولیدات هرگز بر بازار داخلی تاثیری نداشته است. برای به روز كردن تكنولوژی و ایجاد اتحاد و گسترش همكاری میان خودروسازان و قطعه سازان، دولت باید در كنار حمایت از خودروسازان توان مالی قطعه سازان را نیز افزایش دهد. نباید از یاد برد که تحریم های كشورهای غربی و امریكا بر صنعت خودرو ما چندان كارساز و اثرگذار نیست اما نبود استراتژی های كلان صنعتی به مراتب مخرب تر از تحریم های كشورهای بیگانه است و در كشور ما به دلیل نبود جهت گیری كلان صنعتی، سیاست ها و اهداف با آزمون و خطا همراه بوده و تلاش ها در یك راستا نیست.