به گزارش «پرشین خودرو»، صنعت خودرو در جهان یکی از صنایع معتبر به حساب ‌می آید که شاکله خود را در تمام ابعاد این صنعت پیدا کرده و در هر موضوعی مربوط به آن مقررات خاص و ترتیبات ویژه ای در نظر گرفته شده است. طراحی خودرو و رونمایی مقررات خاص خود را دارد و نظام بازارها در کشورها به گونه ای تعریف شده و مشخص است، مشتریان خودروسازان در صفر تا 100 انتخاب خود آزادند و به طور کلی همه مسائل در این صنعت حل شده است، بررسی کیفیت نحوه رفع عیوب و فراخوان در شرکت های خودروسازی، تعیین قیمت در بازار گره ای باز نشده نیستند. در کشور ما وضعیت متفاوت از هر جای دیگر این کره خاکی است. نیاز به ‌گفتن انحصاری بودن صنعت خودرو کشور نیست. دو شرکت خودروساز هر چه را تولید کنند در بازار عرضه می کنند و تقریبا کل تقاضای بازار هم معطوف به همین عرضه است و لاغیر. این مساله در کنار برخی سیاست های دولت در قبال این صنعت باعث وضعیت ویژه ای شده است که حتی برخی مسائل آن را ساده ترین افراد جامعه هم می دانند. مسائلی همانند تفاوت قیمت خودرو در داخل کشور با همان کلاس خودرو در خارج. تفاوت قیمت فروش خودروهای داخلی در بازارهای خارجی و حمایت های دولت از این صنع جز حرف های «داخل تاکسی» شده است. همین اواخر نگاهی به وضعیت بازار خودرو حکایت از موجی تلاطم و ناامنی دارد. قیمت برخی خودروهای داخلی تا دو برابر قیمت سال گذشته افزایش یافته و حرکتی برای سامان دادن به آن هم صورت نمی گیرد. اینکه چه کسی باید حرکت را شروع کند باید هم به خودروساز و هم به دولت به عنوان سیاستگذار بازار کالاهای متفاوت نگاه کرد. خودروسازان از اواخر سال گذشته با علم به مشکلات تولید و خصوصا تولید خودروهایی که درصد داخلی سازی آن ها به مراتب کمتر از دیگر خودروهاست، سال را به اتمام رساندند. امسال فتیله تولید در بسیاری از مدل ها روی به خاموشی نهاده و حرکتی از بنگاه ها در جهت جبران مافات صورت نمی گیرد. مدل هایی که این خودروسازان برای عرضه به بازار معرفی می کنند هنوز دست مشتریان را نگرفته است. ایران خودرو سال گذشته خبر داد امسال رانا و دنا را به بازار عرضه می کند. ایا در این شرایط که تولید بسیاری از خودروها تا 40 درصد هم پایین آمده عرضه زودهنگام آن ها نمی تواند حداقل بخشی از مشکل را حل کند؟ به نظر می رسد مانورهای تبلیغاتی شرکت ها تنها در این عرصه روان است چرا که خودروسازان جهانی در زمان رونمایی از محصول تاریخ روز عرضه را نیز مشخص می کنند وتخلفی از آن هم صورت نمی گیرد. بازار آماده عرضه می شود دیگر خودروسازان هم وضعیت بازار را تحلیل می کنند و بر مبنای آن اقدام می کنند. از یک طرف، امسال رانا پیش فروش شده و پول های مردم در جیب شرکت های خودروسازی است اما هنوز محصولی به بازار نیامده است و آشفتگی در کوران سفرهای تابستانی موج می زند. تکلیف مردم در این زمان چیست؟ چرا باید قید خرید خودرویی را سال گذشته برنامه خرید آن را برای امسال چیده اند به بهانه افزایش قیمت ناگهانی و آن هم در حد بیش از 5 میلیون تومان بزنند؟ کوتاهی خودروسازان در تعامل با مشتریان و فداکردن خواست مشتری به پای تبلیغات بنگاهی مسائل بزرگی هستند که به صورت غیرحرفه ای در قیاس با جهان حرفه ای در صنعت خودرو رخ می دهد. به نوشته دنیای صنعت، خودرو هم در بازار کالایی است همانند دیگر کالاها. زمانی که قیمت مرغ نماد اقتصاد ایران می شود و دو برابر می شود دولت دست به کار شده و از مسیرهای گوناگون بازار را به کنترل در می آورد و حتی معاون رییس جمهور، وزیر صنعت، معدن و تجارت، نمایندگان مجلس در قبال آن موضع گیری می کنند اما آشفتگی در بازار خودرو را کسی نمی بیند. بر اساس آمار تولید خودرو، ماهانه حدود 100 هزار دستگاه خودرو از شرکت های خودروسازی به سوی بازار روانه می شوند اما به دلیل افزایش تقاضا در مقایسه با این تعداد عرضه، دلالی، رانت و فساد رابطه مشتری و خودروساز را به هم می زند. کاملا مشخص است نوسان و خصوصا کاهش شدید عرضه در این بازار چه مشکلاتی را به بار می آورد حال مشخص نیست چرا دولت فکری برای سامان دادن به این بازار همانند سامان دادن به هر بازار دیگری نمی کند. ساده ترین راه کمک به صنعت خودرو داخلی است تا با افزایش تولید و عرضه زمینه ثبات در بازار را فراهم آورد. این کمک آنگونه که نیاز خودروسازان است نقدینگی و تسهیلات است. این مساله باید به بهترین نحو از سوی دولت مدیریت شود. اگر دلش در این سال های واپسین برای صنعت خودرو نمی سوزد می تواند اجازه واردات خودرو با تعرفه پایین تر را صادر کند تا قیمت ها بخوابد. مگر نه این است که تعرفه ابزار مدیریت بازار داخل است. نمی توان تعرفه را تنها به سود تولیدکننده در هر شرایطی وضع کرد. می توان با بالا و پایین کردن آن زمینه رانت و فساد در بازار را برچید. این اقدامی است که دولت می تواند در این زمان صورت دهد. البته اگر قصد کمک و ارائه تسهیلات لازم به صنعت خودرو و حمایت از تولید داخل را ندارد. در زمینه اعطای کمک اخیرا یک هزار میلیارد تومان مورد تصویب قرار گرفته و تایید شده اما چیزی به خودروسازان نرسیده است. فرآیند پرداخت و زمان آن نامشخص است و ابهام در بسیاری از ابعاد آن موج می زند. منگنه شرایط برای خودروسازان و بازار مشتریان چاره ای جز رکود در این صنعت باقی نگذاشته است. در قیمت های حال حاضر در بازار فروش خودروسازان بسیار با تاخیر صورت گرفته و در بسیاری از موارد کاهش یافته است این مساله بر بحران نقدینگی در واحدهای تولیدی این صنعت دامن زده است. بحرانی که طرح هایی همچون پیش فروش سه ساله خودرو در ایران خودرو از دل آن بیرون آمده است. طرحی که تنها سود قابل ملاحظه آن جذابیت آن به شمار می آید و برای خودروساز جز مرهمی موقتی بر دردها تسکینی دائمی به بار نمی آورد. بازپرداخت سود این طرح که تا 30 درصد هم بالغ می شود از کجا باید تامین شود. مگر خودروساز از آینده بازار و فروش و سودآوری خود خبر دارد که اینگونه برنامه ها در نظر گرفته می شود؟. آیا این طرح ها به جایی ختم نمی شود که باز هم تسهیلات برای بازپرداخت تسهیلات بر دوش دولت سنگینی کند. مدیران صنعت خودرو اکنون در وضعیت مبهمی به سر می برند. وضعیت که شاید بتوان آن را انتظار برای امروز شدن آینده نام گذاشت. خبرهای از خطوط تولید چندان خوش نیست و خبری هم از دست یاری رسان دولت به گوش نمی رسد. بازار دست رد به سینه محصولات زده و برزخی برای صنعت خودرو بنانهاده شده است. در این میان فراتر از یک بنگاه اقتصادی سیل عظیمی از مشتریان ضرر می کنند که در جهان پیشرفته خودروسازی قادر به خرید خودرو با قیمت مناسب جیب خود نیستند. خودروسازان قادر به پیش بینی این وضعیت از سال های قبل و زمانی که زمزمه تحریم شرکت های خودروسازی جهانی به گوش می رسید بودند. اینکه چرا به یکباره بیدی شدند که علی رغم تمام شعارها به باد تحریم بلرزند باید از سیاستگذاران صنعتی کشور پرسید.