nر شرایط فعلی بازار، كاهش فروش به ازای هر خودرو و نیز چرخه عمر كوتاه محصولات، مانع دستیابی خودروسازان و تامین‎كنندگان به تولید در مقیاس اقتصادی شده، بنابراین تمركز بر متنوع سازی توام با توسعه بازارها، موضوعی اجتناب ناپذیر است. با این حساب می‌توان گفت استفاده از راهبرد متنوع سازی در عصر كنونی به یك اولویت رقابتی در صنایع مختلف از جمله خودروسازی تبدیل شده و بسیاری از كارخانه‌ها و صنایع تولیدی، در حال به‌كارگیری این مفهوم با تعابیر مختلف، در سطوح اجرایی متفاوت هستند. از جمله مهم‌ترین تحولات صنعت خودرو جهان در سال‌های اخیر، می‌توان به ادغام‌های وسیع و اتحادهای استراتژیك عمیق در این صنعت اشاره كرد، به نحوی كه گفته شده شش خودروساز بزرگ جهانی (G6) مالك برند، 80 درصد مونتاژ خودروهای سبك را در اختیار گرفته‎اند (شامل گروه‌های جنرال موتورز، دایملركرایسلر، فورد،‌ تویوتا، فولكس‎واگن و رنو). با احتساب چهار خودروساز دیگر (هوندا، پژوسیتروئن، دوو و بی. ام. و)، این میزان به 95 درصد افزایش می‎یابد كه گروه G10 را تشكیل می‎دهند. در شرایط كنونی اندازه شركت‌ها،‌ معیار تعیین‎كننده موفقیت نخواهد بود، بلكه معیار مناسب، چگونگی بهره‎برداری از اندازه و مقیاس شركت و گسترش جهانی آن است. با وجود تجربه این ادغام‌ها و رشد ظرفیت، ضروری است صنعت خودرو ایران نیز زمینه اتحاد استراتژیك با خودروسازان بزرگ دنیا را فراهم سازد. بدیهی است از این راه ضمن فراهم ساختن شرایط انتقال دانش و فناوری، بهبود كیفی نیز در صنعت خودرو صورت می‌گیرد و زمینه توسعه بازارهای صادراتی و پایداری كسب و كار در این صنعت، بیش از گذشته فراهم خواهد شد. بدیهی است در غیر این صورت به راحتی امكان ورود و نفوذ صنعت خودرو ایران به بازارهایی كه توسط قدرت‌های بزرگ خودرو سازی دنیا تسخیر و تقسیم شده اند، فراهم نخواهد شد. ظرفیت‌های بالقوه مناسب و جایگاه فعلی ایران در صنعت خودروسازی جهانی (رده 13 جهانی) و نیز مزیت‌های مناسب صنعت قطعه سازی كشور می‌تواند پتانسیل‌های مناسبی را برای اتحاد‌های راهبردی فراهم سازد، ضمن اینكه باید توجه داشت این وضعیت در صنعت قطعه سازی نیز به چشم می خورد. به عبارت بهتر،ظهور ابرتامین‎كنندگان از طریق ادغام و تصاحب قطعه‎سازان بزرگ منجر به كاهش چشمگیر تامین‎كنندگان رده اول صنایع خودرو به تعداد محدودی ابرتامین‎كننده و نیز كاهش هزاران تامین‎كننده رده دوم به چندصد تامین‌کننده شده است. با این حساب ضروری است كه ساماندهی‌های لازم در صنعت قطعه سازی كشور نیز در زمان مناسب و با تدابیری منطقی صورت گیرد. *رییس موسسه مطالعات و پژوهش‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت