به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، سال ۱۴۰۱ بود که نمایشگاهی به نام تحول صنعت خودرو و اخبار خودروسازان به حضور در این نمایشگاه، تبدیل به بحث داغی در فضای رسانهای کشور شد.
خودروسازان داخلی و مونتاژکاران از ابتدا حضور در نمایشگاه تحول را دستوری و فاقد ارزش افزوده میدانستند و تأکید داشتند که تحولی برای نمایش در این عنوان نمایشگاهی در صنعت خودرو وجود ندارد.
با وجود مخالفت گسترده خودروسازان اما به واسطه دستوری بودن نمایشگاه، شرکتهای خودروساز در این نمایشگاه حضور یافتند و به ناچار تمام پروژههای موجود در مراکز تحقیقاتی را به نمایشگاهی آوردند که بیش از آنکه موجب تشویق شود، ابزار تمسخر و تخریب صنعت خودرو شد.
نمایشگاه تحول صنعت خودرو به سومین دوره برگزاری رسیده است و باز هم تعدادی شرکت در این نمایشگاه حضور دارند اما شاهد غیبت بزرگترین خودروساز کشور در این نمایشگاه هستیم.
غیبت ایران خودرو در سومین نمایشگاه تحول صنعت خودرو یا نشاندهنده نبود تحول در این خودروساز است یا بیاهمیت بودن این نمایشگاه را نشان میدهد.
هر چند نمایشگاه تحول صنعت خودرو با حضور تعدادی از خودروسازان از فردا(۳۰ تیر ماه ۱۴۰۳) آغاز به کار خواهد کرد اما واقعیت این است که این نمایشگاه هر چه هست، تحول در صنعت خودرو را نشان نمیدهد.
تنها تحولی که در این نمایشگاه دیده میشود، چینیزاسیون صنعت خودرو ایران است چرا که بیش از ۹۰ درصد محصولات در نمایشگاه را خودروهای چینی تشکیل داده است.
چنانچه نسخه صادراتی نیسان زامیاد، شاهین پلاس، سهند، اطلس و ایگل کرمان موتور را فاکتور بگیریم دیگر محصولی که تولید داخل باشد در این نمایشگاه وجود ندارد و هر چه هست خودروهای مونتاژی و وارداتی چینی در این نمایشگاه است.
به نظر نگارنده بهتر بود تا عنوانی دیگر برای این نمایشگاه انتخاب میشد تا بهتر نمایانگر وضعیت صنعت خودرو ایران باشد.
شاید نمایشگاه سیر تحول(چینیزاسیون) صنعت خودرو ایران، عنوان مناسبتری بود تا نشان دهد چگونه چند سال پس از شدیدترین تحریمها علیه صنعت خودرو، دو دستی این صنعت را تقدیم خودروسازان چینی کردیم.
موضوع دیگر در باب نمایشگاه تحول صنعت خودرو این است که وقتی تحولی برای نمایش وجود ندارد چرا باید هزینههای بسیاری به شرکتها تحمیل شود تا خودروهای وارداتی و مونتاژی را ذیل عنوان تحول به نمایش درآورند؟ آیا برگزاری این نمایشگاه نتیجهای جز تخریب و تمسخر بیشتر برای خودروسازان خواهد داشت؟
نظر شما