به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از انتخاب، به گفته منابع موثق فقط هزینه لجستیك و بارگیری این مواد از كارخانه های تولیدی به یك خودروساز روزانه بالغ بر 400 میلیون ریال هزینه در بر دارد و این درحالی است كه با توجه به ترانزیت هر روزه فولاد به خودروسازان بیشتر از ده میلیارد ریال در ماه فقط صرف ترانزیت فولاد از واحدهای تولیدی داخل كشور می شود و این هزینه ها بطور معمول از اذهان افكار عمومی جامعه مخفی می ماند. استفاده در حجم عظیم در خودرو تاثیر مستقیمی در قیمت تمام شده خودروهای داخلی دارد بطوریكه اگر فولاد در مقطعی با افزایش قیمت مواجه شود با توجه به استفاده 100 الی 120 تنی روزانه خودروسازان با حتی یك تومان افزایش در قیمت این ماده چیزی در حدود 30 میلیون ریال افزایش در قیمت ماهانه خریدفولاد حاصل خواهدشد. این درحالی است كه بنابر گزارشات رسیده، میانگین افزایش قیمت فولاد با رشد دو برابری نسبت به قبل از هر كیلو 660 تومان در سال 88 به 1410 تومان در سال 91 رسیده است كه با احتساب ترانزیت آن به تهران، در این بخش میتوان از آمار بالای هزینه های خرید فولاد توسط خودروسازان اطلاع پیدا كرد و این امر طبیعاً باعث افزایش قیمت تمام شده خودروها و در نتیجه كاهش سود خودروسازان خواهدشد. با وجود این، بخش دیگری از نیازفولاد خودروسازان از طریق واردات تامین می شود كه نرخ ارز نقش تاثیرگذاری هم در خرید و هم در ترانزیت فولاد در واردات به كشورایفا می كند و با توجه به عدم ثبات نرخ ارز در چند سال گذشته خودروسازان را در تامین واردات فولاد دچارمشكلات متعددی كرده است. باید در نظر داشت با توجه به جداول بالا كه صرفاً میانگین قیمت ها بوده و دور از ذهن نیست كه در مقاطعی حتی خودروسازان با قیمت هایی بیشتر از قیمت های مندرج در جدوال فوق اقدام به تهیه فولاد كرده اند اظهار نظرات برخی از خودروسازان كه اذعان بر ضررده شدن خودروها داشته اند را تا حدودی به واقعیت نزدیك می كند. محور این یادداشت صرفاً در خصوص نقش هزینه های فولاد در صنعت خودرو است ولی اگر بخواهیم جزئی تر به بررسی افزایش قیمت خودروها بپردازیم شاهد آن خواهیم بود كه مشكلات این بخش در بسیاری از قطعات دیگر خودرو نیز مشهود بوده و با این وجود خودروسازان اجازه افزایش خودسر قیمت محصولات خود را نداشته و فقط دولت در این خصوص مجاز به افزایش قیمت خودروها است و كسی پاسخگوی عدم پوشش سود دهی این بحش نیست. اما سوال اینجاست چرا صنعت فولاد كه از جمله صنایع غیرخصوصی بوده و بواسطه وجود معادن سرشار داخلی بی نیاز از واردات است، می تواند قیمت محصولات خود را افزایش دهد اما صنعت خودرو كه رابطه مستقیمی در خرید از این بخش ها( كه دائماً درحال تغییر قیمت هستند) دارد علاوه بر این به واردات فولاد و دیگر مواد موارد از كشورهای دیگرنیز احتیاج داشته و مشكلات مربوط به واردات را بر مشكلات دیگر خود مضاعف می بینند، با افزایش محدود قیمت با انتقادات فراوانی روبرو می شوند؟ در قبال این مساله تنها اقدام مفید در خصوص عدم افزایش دوباره قیمت محصولات خودروسازان حمایت ویژه دولت از این صنعت است كه متاسفانه در سالهای گذشته حمایت های صورت گرفته محدود به تعرفه واردات بوده و این حمایتها پاسخگوی نیاز این بخش مهم اقتصادی كه بستر اشتغال بسیاری را بطور مستقیم و غیرمستقیم درخود جای داده نیست.